فراخوان حزب حکمتیست در سالروز برآمد انقلابی شهریور ۱۴۰۱
انقلاب اجتماعی تنها راه برون رفت از بحران،
علیه زن کشی و فقر و استثمار، علیه سرکوب و جنگ طلبی!
با قتل عمد حکومتی مهسا (ژینا) امینی، زنان و مردان آزادیخواه در روز ٢٥ شهریور ١٤٠١ روبروی بیمارستان کسری و خیابان آرژانتین تهران با شعارهای: “ما همه مهسا هستیم”، “می‌کشم می‌کشم آنکه خواهرم کشت”، “مرگ بر خامنه‌ای” و “بنام دین و قانون حلال شده خونمون”؛جرقه اولین اعتراض را زدند. اجتماعات گسترده بعدی در سقز و مراسم خاکسپاری مهسای عزیز و حجاب برگیران دستجمعی، بشکه باروتِ انزجار توده ای از حکومت ضد زن اسلامی را منفجر کرد. با اعتراضات توده‌ای و زن محور، حجاب سوزان، ضدیت علنی و توده‌ای با آخوند و دستگاه دین، تقابل با فقر و گرانی و خواست برابری و رفع تبعیض، جامعه وارد یک دوره انقلابی شد. قریب ٣٠٠٠٠ بازداشتی و ١٠٠٠ جانباخته و ترور و اعدام آزادیخواهان نتوانست اراده انقلابی را درهم شکند. زنان با لغو عملی و دوفاکتوی حجاب اسلامی، یک عقب نشینی جدی به رژیم تحمیل کردند و تلاشهای مذبوحانه بعدی نتوانست این خاکریز را پس بگیرد.
امروز رژیم اسلامی ازهم پاشیده و ضعیف‌تر از هر زمانی است، تلاش دارد با بسیج عواطف عقبمانده ناسیونالیستی نیرو جذب کند و با مانور و سرکوب و ترور تعادل خود را نگاهدارد. در سومین سالروز برآمد انقلابی شهریور ۱۴۰۱، مهمترین سوال کماکان راه‌حل کم‌مشقت برون‌رفت از بحران و خلاصی از رژیم فقر و فلاکت اسلامی است. تشدید جنگ دولتهای تروریستی در منطقه و بعدتر در ایران، فرصتی برای تشدید سرکوب رژیم شد. بازداشت بیش از ۲۰۰۰۰ نفر، پرونده سازی و صدور احکام اعدام، اِعمال شوک‌های اقتصادی و تحمیل فقر و محرومیت و گرسنگی بیشتر، اجزای مختلف سیاست جمهوری اسلامی برای مواجهه با برآمد مجدد انقلابی و کارگری است. در دوره‌ای که جامعه ایران را مخاطرات جدی از فقر و قحطی تا جنگ و آوارگی تهدید میکند، در شرایطی که عمده نیروهای اپوزیسیون بورژوائی ایران بادبان امیدشان را به ماشین جنگی و بمب افکنهای اسرائیل و آمریکا گره زده‌اند؛ راه بینابینی وجود ندارد. تنها یک راه به روی اردوی انقلابی باز است و آن بدست گرفتن مجدد ابتکار عمل سیاسی است. معادله کنونی سیاست را میتوان با اعتراض مستقل و انقلابی زنان و مردان انقلابی و گسترش اعتراضات و اعتصابات طبقه کارگر علیه حاکمیت اسلامی تغییر داد. این تنها پاسخ به جنگ طلبی دولتها، تنها پاسخ به سیاستهای بند و بست درون حکومتی تا امیدهای واهی اپوزیسیون راست و ضد جامعه است. برآمد انقلابی تنها میتواند به نیروی انقلابی و رهبری انقلابی و سیاست انقلابی متکی شود.
کارگران، زنان و مردان و نسل پرشور انقلابی!
فراخوان حزب کمونیست کارگری- حکمتیست اینست که سالروز خیزش شهریور را به روز گرامیداشت مهساها، نیکاها، آیلارها، کیان ها، محمدها و کلیه جانباختگان برآمد انقلابی بدل کنیم. برای تغییر شرایط آماده باشیم. به اشکال مختلف علنی و غیر‌علنی متشکل شویم. ارگانهای انقلابی و مبارزاتی ایجاد کنیم. شبکه‌های محافل رهبران کارگری و اجتماعی ضروری است به ایجاد شوراهای محلات و کارخانه‌ها و مراکز کار مبادرت کنند و دستکم در شرایط کنونی استخوانبدی ارگانهای اعمال قدرت را تامین کنیم. متحزب و متشکل شویم و نقشه‌مند در جدال برسر قدرتِ سیاسی شرکت کنیم. برای دخالت در وضعیتی که رژیم اسلامی ممکن است تعادلش را از دست بدهد آماده باشیم. اصل اینست که هر خلأ قدرت را باید با قدرت انقلابی و کارگری پُر کنیم. از اعتصاب و اعتراض کارگری تا حرکات توده ای و امور سازماندهی و رهبری، سازماندهی یاری رسانی مردم به هم در اوضاع ناهموار و شرایط جنگی؛ اجزای کار ماست. همه جا بگوئیم “راهی جز ادامه راه نیست، کار ناتمام را باید تمام کرد”. یاد یاران را با پُر کردن سنگرها و تلاش برای پیروزی گرامی میداریم! علیه زن‌کشی و فقر و فساد و جنایت، علیه حکومت نکبت اسلامی، علیه دولتهای جنگ‌طلب بمیدان آئیم! بزیر کشیدن رژیم اسلامی و انقلاب کارگری و سوسیالیستی علیه نظم استثمارگر و ضد جامعه موجود تنها راه نجات مردم ایران است.
یاد ژینا امینی و همه جانباختگان خیزش شهریور ۱۴۰۱ گرامی باد!
مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادی، برابری، حکومت کارگری!
حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست
۱۷ شهریور ۱۴۰۴ – ۸ اوت ۲۰۲۵
_______________________
