پلنوم ها

پلنومهای حزب : اطلاعيه پاياني پلنوم هفتم کميته مرکزي حزب کمونيست کارگري – حکمتيست

اطلاعيه پاياني پلنوم هفتم

کميته مرکزي حزب کمونيست کارگري – حکمتيست

 

پلنوم هفتم  کميته مرکزي حزب کمونيست کارگري ايران – حکمتيست از۱۰ تا ۱۱ فروردين ۱۳۸٦ – (۳۰- ۳۱ مارس ۲۰۰۷) با شرکت اکثريت اعضا کميته مرکزي، هياتي از رهبري حزب کمونيست کارگري عراق و جمعي از کادرهاي حزب در خارج کشور برگزار شد. پلنوم بعد از يک دقيقه سکوت بياد همه جانباختگان راه آزادي و سوسياليسم و بياد منصور حکمت کار خود را آغاز کرد.

 

ابتدا آئين نامه پيشنهادي با اصلاحات جزئي به اتفاق آرا بعنوان آئين نامه مبنا براي پلنوم هاي کميته مرکزي به تصويب رسيد. بعد از تصويب آئين نامه، پلنوم مباحث زير را در دستور گذاشت:

۱ – گزارش

۲ – اوضاع سياسي ايران، بررسي، تدقيق يا تغيير سياست ها و نقشه عمل هاي حزب

۳ – اوضاع ايران و سياست ها و اقدامات حزب در صورت حمله آمريکا به ايران

۴ – مباني تئوري ساختمان حزب در ايران در دوره کنوني

۵ – حزب سياسي، مباني اتحاد و شيوه هاي مبارزه درون حزبي

٦ – گارد آزادي: موقعيت کنوني و مصاف هاي آتي

۷ – هفته منصور حکمت ٢٠٠٧

۸ – قرار ها و مصوبات پيشنهادي

۹ – تعيين مشاورين کميته مرکزي در خارج از کشور

۱۰ – انتخابات

 

گزارش فعاليت بخش هاي مختلف حزب از قبل بصورت کتبي در اختيار اعضاي کميته مرکزي قرار داده شده بود. در اين بخش از دستور کورش مدرسي دبير کميته مرکزي، اين گزارش را به پلنوم معرفي کرد. در اين بحث کورش مدرسي تاکيد کرد که نکته مهم اينست که موقعيت و عملکرد حزب ما بايد بر متن اوضاع جامعه مورد ارزيابي قرار گيرد. او از اين زاويه جنبه هاي مختلف فعاليت حزب را مورد تجزيه و تحليل قرار داد و بويژه بر دستاورد هاي تشکيلات کل کشور و تشکيلات شهر هاي کردستان تاکيد کرد. همچنين در مورد تلاش هاي تاکنوني حزب در جهت شکل دادن به يک تعهد مشترک در ميان اپوزيسيون براي دفاع از مدنيت جامعه ايران در پروسه سرنگوني جمهوري اسلامي و حمله احتمالي آمريکا به ايران توضيحاتي داد.

 

پلنوم بعد از بحث در مورد جنبه هاي مختلف گزارش موضوعات دستور پلنوم را تعيين کرد و از ميان قرار هاي پيشنهادي، قرار هاي شماره ١ تا  ١١ و همچنين قرار هاي ١٣، ١٤، ١٦،  ١٧ و ١٨ را که در شماره هاي ۲ و ۳ نشريه پلنوم منتشر شده اند را براي بررسي در دستور کار خود قرار داد و بقيه قرار هاي پيشنهادي را از دستور خارج نمود.

 

در بحث پيرامون  اوضاع سياسي ايران، پلنوم جنبه هاي مختلف پيچيدگي اوضاع سياسي ايران از جمله  تاثير پيروزي هاي سياسي جمهوري اسلامي در مقابل سياست هاي آمريکا در عراق، و در قبال بحران هسته اي،  اوضاع اپوزيسيون از جمله بحران هويتي و سياسي اپوزيسيون راست، و همچنين ناتواني اپوزيسيون چپ در تامين يک رهبري روشن بر جنبش سرنگوني را مورد بحث قرار داد.

 

پلنوم در مورد نتايج حمله احتمالي آمريکا و يا  اسرائيل به ايران صحبت کرد و بويژه موقعيت حزب و وظايف تشکيلات کل کشور و تشکيلات کردستان حزب در چنين اوضاعي مورد بررسي قرار داد. پلنوم  بر ضرورت آماده کردن فکري و عملي تشکيلات هاي حزب در داخل کشور براي رو در روئي با چنين شرايطي تاکيد کرد.

 

دستور چهارم پلنوم  بحث در مورد مباني تئوري ساختمان حزب در ايران در دوره کنوني بود. پلنوم بر اين واقعيت تاکيد کرد که تغيير اوضاع سياسي ايران در کنار موقعيت جديد سازماني حزب در ايران وظيفه شکل دادن به يک حزب سياسي، کمونيستي، رزمنده توده اي را بعنوان يک وظيفه روز در مقابل ما قرار داده است. حزب ما بايد براي اولين بار پس از تجربه حزب بلشويک چنين حزب کمونيستي اي را ايجاد کند. ايجاد چنين حزبي نيازمند به يک تئوري سازماني منسجم و کاراست. اجزائي از اين تئوري في الحال توسط منصور حکمت و بدنبال آن سياست هاي اخير حزب در شکل دادن به کميته هاي کمونيستي روشن شده اند. اما اين تصوير و اين تئوري سازماني بايد بطور کامل و همه جانبه به بحث گذاشته شود، مدون گردد  و نتايج آن به تصويب برسد. پلنوم بسياري از جنبه هاي سازمان حزب بطور کلي و سازمان حزب در ايران را بطور اخص مورد بحث قرار داد.

 

در دستور بعدي پلنوم به بحث در مورد  تحزب سياسي، مباني اتحاد و شيوه هاي مبارزه درون حزبي پرداخت. در اين بحث همه اعضاي پلنوم تاکيد کردند که تعدد نظرات تنها بر متن پذيرش تحزب سياسي بعنوان محور همه سياست ها ممکن است. وحدت اراده به معناي تعهد همه به اجراي سياست ها و مقررات مصوب، احترام به ارگان ها و نهاد هاي حزب و قرار دادن حزبيت، تقويت، تحکيم و گسترش حزب در بطن همه سياست هاست. پلنوم تاکيد کرد که در حزب حکمتيست وسيعترين امکان براي ابراز نظر و بحث در مورد سياست هاي مختلف وجود دارد و تعدد نظرات در اين حزب پديده اي داده است. در همان حال حزب حکمتيست بايد يک حزب با ديسيپلين بسيار بالا در اجراي سياست ها و نقشه عمل هاي مصوب باشد.

 

با توجه به کمبود وقت پلنوم دستورهاي بعدي و همچنين بررسي قرار هاي پيشنهادي را به دفتر سياسي محول نمود. دفتر سياسي مامور شد که تا ظرف حداکثر يک ماه و با در نظر گرفتن  نظرات اعضاي کميته مرکزي،  در مورد قرار هاي پيشنهادي تصميم بگيرد.

 

پلنوم همچنين بعد از شنيدن گزارش کميسيون بررسي مشاورين کميته مرکزي در خارج کشور، ۲۸ نفر را بعنوان مشاور کميته مرکزي انتخاب نمود. مشاورين کميته مرکزي در خارج از کشور عبارتند از: ناصر مرادي، عباس رضايي، فرهاد رضايي، جلال برخوردار، سيوان رضايي، مينو همتي، پري زارع، رضا کمانگر، سيما اسد بيگي، سوسن هجرت، غفور زرين، محمود رضا طاهري، گلباخ سليمي، پرشنگ بهرامي، مسعود قهرماني، مختار محمدي، جمال پير خضري، نادر استاد، ابراهيم باتماني، محمد خضري، محمود محمدزاده، ابوبکر شريف زاده، سعيد کرامت، محمود زندي، فرهاد وقار، رعنا کريم زاده، کامبيز زنده پير و کريم خضري.

 

سپس پلنوم پس از گزارش فاتح شيخ در مورد بررسي تقاضاي تعدادي از رفقا براي تشکيل فراکسيون قراري در تاييد تصميمات دفتر سياسي در اين مورد را به تصويب رساند.

 

بعلاوه پلنوم در ارتباط با بحث هائي که ايرج فرزاد در بازبيني گذشته مطرح کرده است قراري را به تصويب رساند. در اين قرار پلنوم ضمن رد اتهامات مطرح شده توسط ايرج فرزاد از حرمت سياسي کورش مدرسي و حميد تقوائي دفاع کرد.

 

در بخش انتخابات، پلنوم به اتفاق آراء کورش مدرسي را بعنوان دبير کميته مرکزي (ليدر حزب) و عضو دفتر سياسي انتخاب نمود و سپس ۲۱ نفر ديگر را نيز بعنوان دفتر سياسي انتخاب نمود. اعضاي دفتر سياسي ۲۲ نفره حزب عبارتند از : آزاد زماني، آذر مدرسي، اسد گلچيني، اعظم کم گويان، امان کفا، بهرام مدرسي، برهان ديوارگر، جمال کمانگر، ثريا خضري، ثريا شهابي، خالد حاج محمدي، رحمان حسين زاده، رحمت فاتحي، سلام زيجي، صالح سرداري، عبدالله دارابي، فاتح شيخ، کورش مدرسي، محمد فتاحي، محمود قزويني، مصطفي اسد پور، مظفر محمدي.

 

پلنوم کار خود را با سخنراني اختتاميه کورش مدرسي به پايان رساند. در اين سخنراني کورش مدرسي پلنوم هفتم را يک موفقيت براي حزب حکمتيست در راه ايجاد يک حزب سياسي توده اي کمونيستي دانست. او اشاره کرد که اين حزب راهي را ميپيمايد که بعد از شکست انقلاب اکتبر در حدود يک قرن پيش توسط کمونيست ها پيموده نشد. او بر ضرورت توسعه شبکه هاي حزبي در ميان طبقه کارگر و بخصوص در ميان بخش صنعتي آن و تبديل کردن حزب به لولاي اتحاد و قدرت يابي اجتماعي بعنوان يک وظيفه روز و مبرم تاکيد کرد. 

 

در اولين جلسه دفتر سياسي که بلافاصله بعد از پلنوم برگزار گرديد، فاتح شيخ به اتفاق آراء بعنوان رئيس دفتر سياسي انتخاب شد. خالد حاج محمدي و آذر مدرسي به اتفاق آرا بعنوان معاون دبير کميته مرکزي و معاون رئيس دفتر سياسي از دفتر سياسي راي اعتماد گرفتند. دفتر سياسي سپس  ٦ نفر را بعنوان اعضاي کميته رهبري انتخاب کرد. به اين ترتيب کميته رهبري عبارتند از : امان کفا ، بهرام مدرسي ، خالد حاج محمدي، رحمان حسين زاده، جمال کمانگر، عبداله دارابي، کورش مدرسي.

 

دفتر سياسي بعلاوه تصميمات لازم در مورد مشاورين کميته مرکزي در داخل کشور را اتخاذ کرد.

 

لازم به توضيح است که در حاشيه پلنوم دو سمينار نيز برگزار گرديد. سمينار اول توسط رحمان حسين زاده تحت عنوان “حزب حکمتيست و گذار به حزب سياسي توده اي (در نقد گرايشات باز دارنده) و سمينار دوم توسط محمود قزويني تحت عنوان “تاکيتک کمونيستي در برخورد به مسئله سرنگوني، دولت موقت و سناريو سياه چيست” با استقبال وسيع و دخالت فعال شرکت کنندگان در پلنوم روبرو شد.

 

کميته مرکزي حزب کمونيست کارگري – حکمتيست

۱۴ فروردين ۱۳۸٦ –  ۳ آوريل ۲۰۰۷