استاندارد دوگانه حزب کمونیست کارگری در برخورد
با فعالین چپ و راست
امیر عسگری
چند روزی است که اعضای حزب کمونیست کارگری و چند نفر از طرفدارانش و سلطنت طلبان، پس از اعلام موضع نادرست اسماعیل بخشی که نوعی لغزش در موضع سیاسی است و نقد بر آن وارد است، به‌جای نقد سیاسی به تخریب شخصیت و انگ و تهمت زدن به این رهبر کارگری مشغول شده‌اند.
اسماعیل بخشی موضعی گرفته است که نادرست است و باید نقد شود. این فقط اسماعیل نیست که مرتکب اشتباه می‌شود، امثال بخشی مرتکب اشتباه می‌شوند ولی جوابش انگ و تهمت و وصل کردن او به جمهوری اسلامی نیست.
برخورد اعضا و کادرهای حزب کمونیست کارگری و امثال محمد آسنگران از بنیان‌گذاران نهاد دست‌راستی اکس‌مسلم در قبال اسماعیل بخشی عقده‌گشایی و تهمت زدن به او برای ترور شخصیت یک فعال کارگری تأثیرگذار است. این برخورد نه سیاسی بوده و نه نقد روشنی برای تأثیرگذاشتن و تغییر موضع اسماعیل بخشی. این برخوردهای دست‌راستی اکس‌مسلم‌ها در قبال اسماعیل بخشی از سر پروغرب بودن و پروناتو بودن این افراد است.
در کنار این قضیه، در سال‌های گذشته شاهد حمایت و ارتباط در سطح بالا بین حزب کمونیست کارگری ایران با جریانات راست داخل اپوزیسیون بوده‌ایم.
حمایت علنی توسط حمید تقوایی و قطعنامه حمایت از هر راست‌گرایی فقط به‌خاطر مخالف رژیم اسلامی بودن نیست، او در پلنومی از این حزب در سال ۲۰۱۹ و مقایسه کردن مسیح علینژاد با لنین در برنامه “نگاه به چپ” با مدیریت کیان آذر و حضور مصطفی صابر، حمایت تشکیلاتی از امثال حامد اسماعیلیون و همکاری با احزاب راست و ناسیونالیست کردستان، فقط بخشی از راست‌روی‌های حزب کمونیست کارگری ایران و حمایت بدون نقد از این جریانات و فعالین بوده است.
در سال ۲۰۲۲، فقط در یک مورد در گروهی واتساپی، با اعضائی از طرف چهارده امضا جهت همگرایی و “همه باهمی” برای کمپین قابلمه‌زنی جلساتی نیز برگزار کردند و صحبت کردند. این همکاری واضح با راست اپوزیسیون اما مورد نقد قرار نگرفت، بلکه مورد حمایت دفتر سیاسی حزب کمونیست کارگری ایران قرار گرفت و حتی ارتباطشان بهتر و بیشتر نیز شد.
سیاست حمله بی‌پرنسیپانه با چاشنی اتهام‌زنی و ترور شخصیت به کمونیست ها و فعالین خوشنام کارگری و حمایت از راست‌ترین جریان‌های اپوزیسیون و عدم نقد آنها، به این دلیل که به اعتقاد حمید تقوایی نمی‌خواهند “اپوزیسیون اپوزیسیون” شوند، تصویر یک جریان در جناح چپ همان راست ها است. آنچه توی ذوق میزند و بیشتر جهت و تمایل این حزب و افراد مشابه را روشن میکند، اینست که دل بازی برای راستها دارند و همه جوره سیاست میکنند اما در مقابل رهبر کارگری و کمونیست ها زبانی زشت و غیر مسئول دارند.
انتقاد و نقد سیاسی وظیفه احزاب سیاسی است. نقد مسئولانه و نه کینه توزانه بر نظرات اسماعیل بخشی و هرشخصیت سیاسی دیگری خیلی هم لازم است، اما تهمت و ترور شخصیت هرگز. اول یک سوزن به خودتان بزنید که که به همکار نیروهای راست اپوزیسیون بدل شده‌اید.
۲۲ اکتبر ۲۰۲۴