اعلامیه حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست
به سوی اول مه، علیه نظم سرمایه، زنده باد انقلاب کارگری
به اول مه، نماد اتحاد جهانی طبقه کارگر و برافراشتن پرچم “کارگران جهان متحد شوید”، نزدیک می‌شویم. اول مه، روز شاخص اعتراض جهانی طبقه کارگر علیه نظم وارونه سرمایه و مناسبت گرانبهای طرح کیفرخواست طبقه کارگر علیه بردگی مزدی است. در این روز، از نگاه میلیاردها انسان در اقصی نقاط جهان، تفاوت و تقابل پایه‌ای دو طبقه و دو جنبش متمایز عرض اندام می‌کند. در روز جهانی کارگر در بسیاری از کشورها و شهرها، شاهد مارش‌ها و میتینگ‌های کارگران و انسان‌های معترض به استثمار و ستم سرمایه‌داری هستیم.
طبقه کارگر جهانی و همه مزدبگیران و آزادیخواهان به نظمی معترض‌اند که در اوج جهانی شدن سرمایه‌داری، در شرایطی که شاهد بزرگترین تحولات اقتصادی و جهش‌های تکنولوژیک، انفورماتیکی و دستیابی به هوش مصنوعی هستیم و دنیا از ثروت حاصل کار طبقه کارگر اشباع شده، اما مسأله بقاء فیزیکی برای میلیاردها انسان کارکن و فاقد مالکیت از کشورهای فقیر آفریقا و آسیا و آمریکای جنوبی تا قلب پایتخت‌های اروپای غربی و آمریکا، به یک بحران بدل شده است.
جنگ، تروریسم، و کشتار انسانها در پنج قاره بیداد می‌کند. عقب‌گردهای عظیم فکری، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی از جمله بازگشت جهالت مذهبی، مردسالاری، نژادپرستی، کودک آزاری، زن‌ستیزی، مهاجرستیزی و فاشیسم، و سقوط حقوق و شأن انسان به دست بی‌رحم سرمایه‌داری و بازار آزاد، زندگی میلیون‌ها کودک، پیر و جوان را تهدید می‌کند. جنایت سازمانیافته در بسیاری از کشورها به واقعیتی روزمره در حیات سیاسی و اقتصادی بدل شده است. سرمایه‌داری و اصل اصالت سود، محیط زیست را با لطمات جبران‌ناپذیری روبرو ساخته‌است.
طبقه کارگر و بشریت، بربریت سرمایه‌داری را با گوشت و پوست خود لمس میکنند. هیچ دوره‌ای از تاریخ سرمایه‌داری، استثمار کارگر و سهم کمتر او از حاصل نیروی کارش به این شدت نبوده است. انقلاب تکنولوژیک، نه تنها بر مقهوریت اقتصادی کارگر افزوده، بلکه اشکال جدیدی برای حفظ اقتدار بورژوازی فراهم کرده است. تکنولوژی و هوش مصنوعی به اسارت بیشتر میلیاردها انسان و تشدید فقر، بیکاری و تبعیض انجامیده است.
رقابت مخرب اقتصادی، سیاسی و نظامی میان قطب‌های بزرگ سرمایه‌داری، رشد راست افراطی و خطر فاشیسم، جهان را به سمت آینده‌ای پر از بحران و تخاصمات سوق می‌دهد. در خاورمیانه، پس از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، تروریسم و جنگ در فلسطین و نسل‌کشی فاشیستی دولت اسرائیل در غزه، نماد توحش عصر حاضر شده است. آمریکا واسرائیل، از حمله‌ی تروریستی حماس به‌عنوان بهانه‌ای برای اجرای طرح‌های از پیش تعیین‌شده‌ی خود برای خاورمیانه “نوین” و تمامأ ضد انسانی استفاده خواهند کرد.
امروز، پایان دادن به این وضعیت به حضور آگاهانه و سازمانیافته جنبش سوسیالیستی طبقه کارگر گره خورده است. تنها راه‌حل، انقلاب کارگری برای درهم‌کوبیدن نظم سرمایه‌داری و بربریت آن است. هیچ راه سومی وجود ندارد. آلترناتیو، سوسیالیسم کارگری است. راهکارهای چپ بورژوایی و رفرمیست ناکام و شکست‌خورده‌اند.سوسیالیسم کارگری با اتکا به توان و ظرفیت فعلی طبقه کارگر و ستمدیدگان و با فائق آمدن بر محدودیتهای خود، میتواند ورق را برگرداند و اختیار را به انسان بازگرداند.
طبقه کارگر ایران در شرایطی ویژه به استقبال اول مه می‌رود. جامعه ایران در آستانه‌ی تحولات سرنوشت‌ساز قرار دارد. جمهوری اسلامی در بحران‌های پیچیده‌ای غوطه‌ور است و آینده‌ای ندارد. در یک دهه‌ی اخیر، خشم مردم در اعتراضاتی چون دی ۹۶، آبان ۹۸، خیزش انقلابی ۱۴۰۱، و اعتصابات کارگری و اعتراضات توده ای برای سرنگونی رژیم اسلامی خود را نشان داد. در همین دوره با وجود تناسب قوای نامساعد ، اعتصابات کارگری و اعتراضات اجتماعی مهم ادامه داشته است.
اکنون امید به طبقه کارگر ایران به‌عنوان نیروی رهبر تحولات اجتماعی بیش از همیشه است. جنبش کارگری میتواند پرچم آزادی، برابری و رهایی جامعه را به دست گیرد. کیفرخواست کارگران علیه نظم سرمایه‌داری را نمایندگی کند. علیه “دستمزد” چند بار زیر خط فقر و برای دستمزد مکفی و رفاه همگانی، صفوف اردوی کار را متحد سازد. در اجتماعات و بیانیه‌ها بر آزادی فوری زندانیان سیاسی، علیه اعدام و بر پایان سرکوب، و مقابله با تحریم‌ها و فضای جنگی و تهدیدهای امپریالیستی، علیه تداوم نسل کشی مردم فلسطین به دست فاشیسم حاکم بر اسرائیل تأکید کند.
در اول مه اعلام کنیم:اگر سکان جامعه به دست ما کارگران باشد، با ثروتی که خود تولید کرده‌ایم، آزادی، برابری و رفاه را برای همه شهروندان فراهم می‌کنیم. اگر قدرت به دست ما باشد، دنیای بهتر و زندگی بهتری را ایجاد می کنیم. با پایان دادن به هزینه‌کردن سرمایه برای دولت‌ها، ارتش‌ها، دستگاه سرکوب و نهادهای امنیتی، مذهبی می‌توانیم فقر، گرسنگی، بیکاری و بیماری را ریشه‌کن کنیم. ما می توانیم جامعه‌ای مرفه و زندگی‌ای شایسته انسان برای همگان بسازیم.
زنده باد اول مه!
زنده باد انترناسیونالیسم کارگری!
زنده باد آزای، برابری حکومت کارگری!
حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست
٢٨ فروردین ١٤٠٤- ١٧ آوریل ٢٠٢٥
