دولتهای تروریست، در جنگ با هم!
امیر عسگری
بامداد جمعه ۲٣ خرداد ۱۴۰۴، با هدف قرار دادن سران سپاه و بخشی از دانشمندان هسته ای جمهوری اسلامی و حذف این بخش، توسط ارتش اسرائیل جنگ مستقیم بین دو دولت تروریست اسرائیل و جمهوری اسلامی، رسماً آغاز شد و اکنون نیز ادامه داشته و نتیجه ای جز کشتار بیش از ۶۰۰ غیر نظامی در ایران و بیش از ۲۰ غیر نظامی در اسرائیل بدنبال نداشته است. این جنگ بخشی از طرح شکست‌خورده مذاکرات جمهوری اسلامی با آمریکا و تکمیل نقشه ارتجاعی “خاورمیانه جدید” است. نقشه ای که زمان جورج بوش مطرح شد. در دور جدید آن از پاکسازی درغزه آغاز و با حمله به لبنان و تغییر رژیم اسد در سوریه ادامه داشته و به ایران رسیده است. اقداماتی که دولت آمریکا در آن نقش محوری ایفا کرده و دولت غربی نیز از آن حمایت کردند.
این جنگ بین دولتهای فاشیست و سرمایه‌دار جمهوری اسلامی و اسرائیل با کمک و پشتیبانی آمریکا و غرب در پشت پرده، جنگی است مستقیم علیه طبقه کارگر، آزادی‌خواهان و جنبش‌های اجتماعی دو کشور و منطقه به راه افتاده. در یک سوی جنگ جمهوری اسلامی، با کارنامه‌ای از جنایت، سرکوب، اعدام، و تغذیه‌ی تروریسم اسلامی و در سوی دیگر، دولت نتانیاهو است که به جرم جنایت علیه بشریت در غزه محکوم است و دست به نسل کشی در غزه زده، باعث کشتار در لبنان شده و دست درازی در منطقه را ادامه میدهد. هر دو دولت، جنایتکار و تروریستی هستند. این جنگ باید توسط هر انسانی که ذره ای از وجدان و انسانیت دارد محکوم گردد.
همانند سایر جنگ‌های سرمایه‌داری تمامی مصائب بر دوش کارگران و زحمتکشان است. این در حالی است که طبقه حاکم، بحران‌های سیاسی و اقتصادی ناشی از جنگ را به جان جامعه تحمیل میکند و خود در امنیت و رفاه می‌ماند.
جنگ طرفین حمله به جنبش های آزادی خواهی و برابری طلبی و مبارزات سیاسی است جنگی که به وحشی ترین شکل ممکن مردم عادی را بیش از جنایتکاران حاکم مجازات میکند و دول سرمایه داری جهانی نسبت به آن نه تنها موضعی جدی نمیگیرند بلکه از یک سوی آن دفاع میکنند، زیرا در کشتار طبقه کارگر ذینفع هستند.
جمهوری اسلامی، همیشه در بحبوحه بحران، دست به سرکوب گسترده‌تر زده است. از سال‌ها زندان و اعدام گرفته تا سرکوب اعتراضات کارگران، معلمان، بازنشستگان و دانشجویان. در این جنگ نیز، با پوشش «مبارزه با جاسوسان موساد»، میتواند سرکوب داخلی را شدت دهد و جان زندانیان سیاسی نیز درخطر خواهد بود. جنگ، بهانه‌ای‌ست برای خفه‌کردن صدای اعتراض، توقف اعتصابات، و بستن دهان هر منتقدی و جمهوری اسلامی در دهه شصت از آن برای کشتار و نسل کشی چپ و کمونیست در جامعه استفاده برده است.
اپوزیسیون راست در راس آن رضا پهلوی و سلطنت‌طلب‌ها تا مجاهدین و ناسیونالیست کرد پشت اسراییل ایستاده و از نتانیاهو و حمله نظامی حمایت میکنند و مثل همیشه منتظرند با بمباران خارجی، قدرت را از بالا به دست بگیرند. این جانوران به رژیم چنج در پس یک جنگ ویرانگر که در آن هزاران نفر کشته شوند به قدرت سیاسی برسند و جان مردم برایشان ابزار معامله است. در این میان طیف چپ پوپولیست هم فقط جمهوری اسلامی را محکوم کرده و به طرف اسراییل و آمریکا چشمک میزنند که شاید در سناریوی رژیم چنج آنها را هم بازی دهند. در نقطه مقابل محور کثیف مقاومت با پوشش «ضد امپریالیسم»، از جمهوری اسلامی دفاع میکنند. این صف‌بندی‌ها نه به نفع کارگران است، نه آزادی‌خواهان، نه مردم تحت ستم.
ما بعنوان حزب کمونیست کارگری ایران-حکمتیست، همراه با نیروهای کمونیست و انقلابی دیگر، صراحتاً هر دو سوی جنگ تروریستی، جمهوری اسلامی و اسرائیل، کشتار غیرنظامیان و مردم بیگناه در ایران و اسرائیل را محکوم کردیم. این جنگ، حمله‌ی تروریستی دو دولت سرمایه‌داری به زندگی و آزادی مردم است.
ما خواهان پایان فوری جنگ و آغاز مقاومت وسیع ضدجنگ هستیم. نباید بگذاریم تا توده ها، کارگران، زحمتکشان و مردم بیگناه را قربانی جنگ دو دولت تروریستی شوند. باید نهادهای مستقل همیاری، کمک رسانی، همبستگی و اطلاع‌رسانی را توسط فعالین پیشرو و سوسیالیست سازمان دهیم. از معلمان، بازنشستگان، دانشجویان، فعالین جنبش زنان و آزادی‌خواهان می‌خواهیم که به‌روشنی علیه هر دو جناح این جنگ ارتجاعی ایستاده و ضمن سازماندهی جهت همیاری و همبستگی با مردم آسیب دیده علیه جنگ طلبان صفوف خود را تقویت کنند.
ما می‌دانیم که این جنگ، پاسخی‌ست به رشد اعتراضات اجتماعی، هزاران اعتصاب و اوج‌گیری نفرت توده‌ای از جمهوری اسلامی. باید صف‌بندی کارگری را گسترش داد، علیه شونیسم، علیه تروریسم دولتی و اسلامی، علیه فقر، و علیه حاکمیت سرمایه ایستاد.
***