تداوم اعتراضات گسترده در روزهای آخر آبان و جنایت حکومت علیه معترضین داغدار مشخصه روزهای اخیر است. مراسمهای گرامیداشت جانباختگان در شهرهای ایذه، مشهد، سنندج، زنجان، تبریز، مهاباد، سردشت، پیرانشهر و بوکان به اجتماعات بسیار گسترده، شعار علیه حکومت قاتلین و متعاقب آن تظاهراتهای شهری بدل شد. در اعتراضات دفاتر امام جمعه ها، حوزه و اماکن وابستگان رژیم و پایگاه های حکومتی مورد تعرض و خشم معترضین قرار گرفت. در اعتراض گسترده شهر خمین، زنان و مردان انقلابی خانه خمینی را آتش زدند. در بسیاری از شهرهای ایران حمله به حوزه جهلیه و پایگاه های رژیم و آتش زدن بنرها و علائم حکومتی در سه روز گذشته صورت گرفته است. راهبندان و سنگربندی یک تاکتیک محوری در بیشتر شهرها و اعتراضات بوده است.
در مراسم خاکسپاری کیان پیرفلک کودک ۱۰ ساله در صبح جمعه ۲۷ آبان، هزاران نفر شرکت کردند. مادر کیان ادعای رژیم مبنی بر کشته شدن فرزندش توسط تروریستهای داعش را رد کرد و حاضرین شعار دادند: “بسیجی، سپاهی، داعش ما شمایی” و علیه حکومت کودک کش شعار دادند.
در مراسم خاکسپاری آیلار حقی در تبریز، حاضرین شعار “ما همه آیلار هستیم، بجنگ تا بجنگیم” سردادند و سرکوبگران و نیروهای ضد شورش با موتور و باتوم و گاز اشک آور به جمعیت عزادار حمله کردند و مانع از برگزاری کامل مراسم شدند.
در مراسم خاکسپاری آزاد حسین‌پور، مردم شهر مهاباد علیرغم حضور گسترده نیروهای ضد شورش و میلیتاریزه بودن شهر، هزاران نفر از مردم شهر مهاباد حضور یافتند و از جمله شعارهای “کرد بلوچ آذری، آزادی برابری” و “امسال سال خونه، سید علی سرنگونه” سر دادند. در این مراسم چند کبوتر را به نشانه صلح و آزادی از قفس آزاد کردند. همینطور در مراسم خاکسپاری محمد احمدی گاگش، جمعیت قابل توجهی تجمع کردند و سپس دست به اعتراض و راهپیمائی زدند. اعتراضات در شهر به ساختن سنگر در خیابانهای شهر منجر شد. انقلابیون پایگاه انصار سپاه و بسیج مهاباد را تسخر و به آتش کشیدند.
در مراسم خاکسپاری علی عباسی و مراد بهرامیان در سمیرم اصفهان، مردم سمیرم شعار “می‌کشم می‌کشم آنکه برادرم کشت” و “جونمون دستمونه، ظلم و ستم بسمونه” سر دادند. میلاد آصفی، علی عباسی، مراد بهرامیان و مسلم هوشنگی از جمله جانباختگان اعتراضات چهارشنبه ۲۵ آبان در سمیرم بودند. در مشهد نیز مراسم چهلمین روز درگذشت ابوالفضل آدینه زاده ۱۶ ساله، برگزار شد.
مراسم خاکسپاری جانباختگان در شهرهای کردستان به اعتراضات گسترده علیه رژیم بدل شد. با تهاجم سنگین نیروی سرکوب به مهاباد و پرواز بالگردهای جنگی برفراز شهر و خطر کشتار وسیع، دیگر شهرهای کردستان و دانشگاه ها و شهرهای ایران دست به اعتراض زدند. ارومیه، سقز، بوکان، سردشت، پیرانشهر، سنندج، مریوان، کامیاران، دیواندره، قروه، بیجار، ایلام، جوانرود، پاوه، و محلات مختلف تهران وارد اعتراض و نبرد با نیروهای حکومتی شدند. هزاران نفر در پیرانشهر و جوانرود در خاکسپاری جانباختگان شرکت کردند که از همان ابتدا مورد تهاجم نیروهای سرکوبگر با شلیک مستقیم گلوله جنگی به مردم و منازل شدند. در پیرانشهر و جوانرود جمهوری اسلامی دست به جنایت جنگی و قتل عام زده است. ماموران حکومت با دوشکا و تیربار و رگبار مسلسل از زمین و هوا به مردم معترض با دست خالی حمله کردند. بیمارستان شهر نیازمند خون بدلیل وجود زخمی های فراوان است. تیراندازی حکومتی ها بحدی شدید است که امکان جمع کردن پیکر جانباختگان و زخمی ها در خیابانها نیست. مردم شریف کرمانشاه اولین کسانی بودند که در صف اهدای خون برای جوانرود برآمدند. “تحسین میری، جوهر فتاحی و جمال اعظمی از جانباختگان جوانرود هستند.
اعتراضات از جمله؛ تهران، سنندج، تبریز، اصفهان، ماسال، مشهد، پاوه، جوانرود، بابل، خمین، کرمانشاه، شوش دانیال، بیجار، آبدانان، فولادشهر اصفهان، ویلاشهر اصفهان، پیرانشهر، دیواندره، خوی، بانه، مهاباد، بندر دیر، کامیاران، باغملک، جاده ساوه، نی ریز، بوکان، قروه درجزین در همدان، قشم، سقز و کرمان صورت گرفته است. مناطق و محلات مختلف تهران از جمله اندیشه فاز یک، دولت آباد، بلوار فردوس، گیشا، سعادت آباد، شهر زیبا، شهرک اکباتان، تهرانسر، پونک و متروها صحنه اعتراض بودند. شهرهای مهاباد، بوکان، سنندج، پیرانشهر و جوانرود محل سنگین ترین درگیری ها تا این لحظه بوده است. بیشتر شهرهای کردستان برای چندمین روز در اعتصاب بسر می برند. همینطور کشاورزان خوراسگان اصفهان روز شنبه از فلکه خوراسگان اعتراض را آغاز و قرار بود در پل خواجو تجمع کنند. نیروی انتظامی پل خواجو با تهدید از تجمع کشاورزان در پل خواجو جلوگیری کرد.
در سه روز گذشته حکومت بویژه در شهرهای کردستان با خشونت بسیار شدیدی وارد عمل شده و با ادوات جنگی به مردم بیدفاع حمله میکند. تنها در یک هفته گذشته نیروی سرکوبگر فقط در خیابانها بیش از ۴۰ تن از معترضین را به قتل رسانده اند، صدها نفر را زخمی و تعداد زیادی از معترضین را در شهرهای استانهای آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و ایلام که اعتراضات در آنها شدیدتر بود بازداشت و زندانی کردند. سرنوشت بسیاری از بازداشتی ها نامشخص و حال جسمی شماری از مجروحان وخیم است. سیاست رژیم دزدیدن پیکر جانباختگان یا ممانعت از تحویل آنان به خانواده ها، دفن مخفیانه و تهدید خانواده های داغدار است. استاندار کردستان اعلام کرد که یک سرگرد نیروی انتظامی بنام حسن یوسفی در جریان اعتراضات با ضربات چاقو کشته شده است. فرماندار مشهد نیز از کشته شدن دو بسیجی بنامهای دانیال حسین زاده و حسین حسین زاده خبر داد.
دانشگاه های کشور نیز کمابیش محل اعتراض و کشمکش بودند. اخراج و تعلیق دانشجویان، بازداشت و حمله به اجتماعات، کشمکش برسر صرف غذا بدون جداسازی، حمایت از مردم مهاباد و مردم معترض از تلاشهای دانشجویان بود. دانشجویان در دفاع از همکلاسی هایشان دست به تحصن و تجمع و ابتکارات اعتراضی زدند. دانشکده روانشناسی خوارزمی، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، دانشکده فنی دانشگاه یزد، چندین دانشکده دانشگاه علم و صنعت تهران، دانشکده آمار و تربیت بدنی دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده ادبیات دانشگاه علامه و دانشگاه آزاد تهران واحد سوهانک از جمله در روز یکشنبه ۲۹ آبان شاهد تحصن و اعتصاب بودند. دو روز شنبه و یکشنیه را نیز شورای هماهنگی تشکلهای صنفی برای حمایت از دانش آموزان و اعتراض به قتل و بازداشت آنها تعطیل اعلام کرد. در دانشگاه رازی کرمانشاه بیش از ٨٠ دانشجو بازداشت شدند. تا شصت و ششمین روز خیزش انقلابی در ۱۵۰ شهر و ۱۴۰ دانشگاه کشور ۱۰۰۸ تجمع اعتراضی صورت گرفته است.
اعتراضات و اعتصابات کارگری
مجتمع کروز: هزاران کارگر کروز، بزرگترین مجتمع قطعه سازی کشور چند روز است که دست به اعتصاب و اجتماع اعتراضی در محل کارخانه یا سایت سوم زدند. کارگران زن و مرد همصدا فریاد میزدند: “کروزی داد بزن حقت رو فریاد بزن”! این شرکت بیش از ١٣٠٠٠ کارگر دارد که هنوز کل مجموعه وارد اعتصاب نشده است. اعتصاب روزهای پنجشنبه ٢٦ و شنبه ۲۸ آبان برسر خواستهای کارگران از جمله افزایش دستمزدها، اعتراض به عدم تناسب افزایش پاداش در سطوح مختلف شرکت، طبقه بندی مشاغل و اعتراض به لغو شیفت اضافه کاری در روزهای جمعه است. کارگران خواهان تشکل رسمی و مستقل خودشان هستند که سپاه و سرمایه داران با پادگانی کردن کارخانه از آن تاکنون ممانعت کرده اند.
ایران تایر: کارگران شرکت ایران تایر از ساعت ۱۲ و ٣٠ شب شنبه ۲۸ آبان یعنی آغاز شیفت ۲ کار دست به اعتصاب زده و کار را تعطیل کردند. کارگران در حالی که شعار می‌دادند: نترسید نترسید ما همه با هم هستیم، محل کار را ترک کردند.
داروگر تهران: صبح روز شنبه ۲۸ آبان کارگران کارخانه داروگر تهران نسبت به عدم پرداخت دستمزدها و مزایای معوق و بی‌توجهی کارفرما به پرداخت مطالبات کارگران دست به تجمع و اعتراض زدند. کارگران به عدم پرداخت ٤ ماه حقوق و ۶ ماه حق بیمه توسط کارفرما معترض اند.
شرکت مرتب تهران: یکشنبه ۲۹ آبان کارگران شرکت مرتب خودرو برای دومین روز دست به اعتصاب زدند. از جمله خواستهای کارگران حقوق های معوق و بیمه درمانی است.
همینطور امروز ٢١ نوامبر کنگره “کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری” با شرکت بیش از ١٠٠٠ نماینده از ۳۰۰ تشکل سراسری اتحادیه ای از ۱۳۰ کشور جهان که ۲۰۰ میلیون عضو دارد، در همبستگی با مبارزات مردم ایران و محکومیت کشتار معترضین بعد از قتل حکومتی ژینا مهسا امینی قطعنامه ای صادر کرد. کنگره “ای تی یو سی” خواهان آزادی فعالین صنفی و کارگری زندانی و همه افرادی میباشد که با نقض آشکار قوانین بین‌المللی بازداشت و زندانی شده‌اند. همینطور سرکوب حقوق پایه ای زنان و حملات به زندگی آنها توسط دولت ایران را محکوم کرده است و خواهان برسمیت شناسی آزادی تجمع، آزادی بیان، استقلال بدنی و امنیت فردی شده است و بر ادامه دفاع و همبستگی قاطع با کارگران ایران و تشکلهای آنان در مبارزه برای حقوق کارگری تاکید کرده است.
امروز ٣٠ آبان اعتراضات در شهرهای بندرعباس، فردیس کرج، قزوین، بوشهر، محلات و مناطق تهران از جمله خیابانهای ولیعصر، اندیشه فاز یک، چیتگر، شهر ری، متروی دروازه دولت، جنت آباد، کوهسار تهران، ساختمان پلاسکو، بلوار فردوس شرق، گلشهر کرج، فردیس کرج، سنندج، مهاباد، روانسر، پیرانشهر، جوانرود، دهگلان، دهلران، دانشگاه علوم پزشکی کردستان ادامه دارد.
حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست ضمن همدردی با خانواده های جانباختگان آبان و خیزش انقلابی جاری یاد عزیزانی را که برای آزادی و برابری جان باختند گرامی میدارد. ما بویژه از مردم شهرهای ارومیه، آذریابجان غربی، کرمانشاه و همدان برای حمایت از شهرهای کردستان که زیر بیشترین فشار و سرکوب خشن هستند دعوت به اعتراض و حمایت فوری میکند. همه جای ایران ضروری است در حمایت از مردم انقلابی در شهرهای کردستان دست به اعتراض بزنند. باید از نقل و انتقال نیروی سرکوب ممانعت کرد. گسترش اعتراضات کارگری و اعتصابات عمومی و اعتراض علیه حکومت راه فلج کردن رژیم است. حفظ هشیاری و تقابل با اختلاف انداختن بین مردم و شهرهای مختلف و حفظ همبستگی مهمترین سرمایه این خیزش انقلابی است.
مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادی، برابری، حکومت کارگری!
حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست
٣٠ آبان ۱۴۰۱- ٢١ نوامبر ۲۰۲۲
