امروز سه شنبه تیمی از سازمان جهانی بهداشت برای بررسی دامنه شیوع ویروس کرونا و توصیه‌های احتمالی به ایران سفر کرده است. روز پنجشنبه سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد: “کشورهای جهان باید برای مقابله با همه‌گیری جهانی احتمالی، اقدامات بیشتری انجام دهند. همه‌گیری جهانی زمانی است که یک بیماری همزمان در نقاط مختلف دنیا شیوع پیدا کند”.
برای مردم ایران روشن است که جمهوری اسلامی بنا به مصالح سیاسی از جمله برگزاری راهپیمائی ٢٢ بهمن و نمایش انتخابات مجلس یازدهم، از ارائه اطلاعات در باره شیوع کرونا و دامنه آن آگاهانه خودداری کرد. مقامات وزارت بهداشت تا سران حکومت و دستگاههای ذیربط مثل همیشه به مردم دروغ گفتند، حقایق را پنهان کردند و با جان و سلامت شهروندان بازی کردند. امروز ویروس کرونا دامن افراد حکومتی را هم گرفته است و ناچارند کم و بیش از آن سخن بگویند. اما هنوز مخاطرات جدی مردم را تهدید میکند، پانیک و نگرانی شدید میان خانواده‌ها موج میزند. کارگران مراکز صنعتی در پارس جنوبی، هپکو و راه آهن اعتراض میکنند که کمترین امکانات بهداشتی در محیط کار و خوابگاهها در اختیارشان نیست و وعده ارائه بسته‌های بهداشتی محقق نشده است. برخوردهای ضد انسانی مسئولین در قبال کسانی که بدلیل بیماری فوت کردند، نفرت انگیز است. دولت زیر فشار اعتراض دانشجویان و خانواده‌ها از اوائل هفته گذشته کلیه مدارس و دانشگاهها را تعطیل کرده است. همزمان نگرانی جدی در زندانهای ایران وجود دارد. خانواده های زندانیان سیاسی خواهان آزادی فوری زندانیان سیاسی شده اند. اخباری تائید نشده مبنی بر ورود ویروس کرونا به زندانها و درگذشت یکنفر در زندان تهران منتشر شده است. وضعیت لایه‌های محروم‌‌تر جامعه از حاشیه‌نشینان، بی‌مسکنان و کودکان کار خطرناک تر از همیشه است. بدتر از همه کمبود ماسک و وسائل بهداشتی، عدم پذیرش بیمارستانها و مال اندوزی عده ای سودجو از این طریق نیز مزید بر علت شده است.
این اوضاع مشخص نیازمند یک اقدام همگانی و یک همصدائی قدرتمند برای مقابله با اپیدمی کرونا است. حزب کمونیست کارگری – حکمتیست عمیقاً در نگرانی مردم ایران شریک است. ما میتوانیم این واقعه تلخ را با اعمال فشار به جمهوری اسلامی به تقویت همبستگی انسانی بدل کنیم. فراخوان ما اینست:
١- اجتناب اکید از توصیه‌های غیر علمی و غیر کارشناسی و دنبال کردن توصیه‌های علمی و کارشناسانه سازمان بهداشت جهانی در حال حاضر باید مبنای عمل فردی و جمعی باشد.
٢- بخشهای هرچه وسیعتری از اقشار مختلف جامعه ضروری است در قبال این وضعیت واکنش نشان دهند. با نوشتن نامه و تاکید بر وظیفه فوری حکومت در قبال سلامت و بهداشت مردم در وضعیت ویژه و بحرانی کنونی، بر غیر کالائی کردن خدمات پزشکی و مقابله قاطع با هر نوع سواستفاده مالی تاکید کنند. دولت را باید موظف به ارائه رایگان خدمات پزشکی و وسائل ضروری پیشگیری و استاندارد کرد.
٣- تست مرتب شهروندان در مناطق و محلات و قرنطینه اماکنی که پتانسیل شیوع بیماری را دارند از وظایف بی برو برگرد دولت است. لاقیدی دولت در قبال سلامت و جان شهروندان اقدام به قتل عمد است.
٤- گسترش سیستم خرید آنلاین و ایجاد مراکز محلی و منطقه ای برای رفع نیازهای اساسی مردم را باید بعنوان یک وظیفه فوری به دولت تحمیل کرد.
٥- نرفتن به کار بدلیل تهدید ابتلا به بیماری و فقدان امکانات بهداشتی اولیه، حداقل واکنش بلافصل فردی و جمعی برای اعمال فشار به دولت است. سازمان کار جامعه در وضعیت ویژه کنونی باید در سطح حداقلی و اوژانسی باشد و منوط به تهیه امکانات ایمنی و بهداشتی از جانب دولت و کارفرماها گردد. این اقدام به لغو بسیاری از رفت و آمدها و درجه‌ای از تعطیلی مراکزی که بالقوه منشا تهدید ابتلا به ویروس است کمک میکند. یک مانع اساسی اینکار میتواند ندادن حقوق و خطر اخراج و مسئله تامین هزینه‌های زندگی باشد. دولت موظف به پرداخت حقوق و تامین نیازهای پایه ای شهروندان در وضعیت بحرانی کنونی است. اوضاع ویژه اقدامات ویژه را طلب میکند. مسئولیت اساسی سلامت و حیات شهروندان با دولت است، جمهوری اسلامی در قبال وضعیت کنونی تماماً مسئول است.
٦- آزادی فوری کلیه زندانیان و مقابله با تهدید یک کشتار گسترده آنهم با شرایط وخیم زندانهای ایران باید به صدر خواستها رانده شود. نگهداری زندانیان میتواند به یک فاجعه تمام عیار مانند دهه شصت بدل شود.
٧- ضروری است لایه‌های مطلع تر و دلسوز در بخش درمانی و پزشکی برای مقابله با توصیه های غیر کارشناسانه و ارائه آخرین اطلاعات علمی به شهروندان احساس مسئولیت بیشتری از خود نشان دهند و در این اوضاع بداد مردم بیدفاع برسند. اطلاع رسانی در مورد سلامت شهروندان نباید با تعقیب امنیتی روبرو شود.
٨- باید با ترهاتی که آخوندها و صنعت دین و عناصر حکومتی در این اوضاع وخیم بجای ارائه اطلاعات علمی و خدمات واقعی پزشکی به مردم ارائه میدهند، قاطعانه مقابله کرد و ماهیت ضد انسانی و ضد اجتماعی آنرا بیش از پیش افشا کرد.
مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادی، برابری، حکومت کارگری!
زنده باد جمهوری سوسیالیستی!
حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست
٦ اسفند ۱۳۹۸- ٢٥ فوریه ٢٠٢٠
_________________________