اطلاعیه ها

اعلامیه حزب حکمتیست یک پیشروی برای کارگران اعتصابی نفت و گاز و پتروشیمی ها

اعلامیه حزب حکمتیست

یک پیشروی برای کارگران اعتصابی نفت و گاز و پتروشیمی ها

اعتصاب هماهنگ کارگران پالایشگاه های نفت و گاز، پتروشیمی ها و نیروگاه های برق سی و یک روز را پشت سر گذاشت و در روزهای هفته جاری در تعدادی از مراکز به برخی از خواستهای مطرح شده رسیده است. بازگشت کارگران به محل کار و مذاکره با پیمانکاران در چند پالایشگاه در طول هفته گذشته در جریان بوده و تعدادی از پیمانکاران با افزایش حقوق ها توافق کرده اند.

این اعتصاب بزرگ و هماهنگ کارگران پروژه‌ای در صنایع نفت و گاز با ابتکار کارگران پایپینگ جوشکار، فیتر، فورمن و مونتاژ کار شروع شد و بسرعت گسترش یافت. کارگران اعتصابی خواست افزایش دستمزدها تا سقف ١٠ الی ١٢ میلیون را در مرکز مطالبات خود قرار دادند. همینطور پرداخت سروقت و کامل دستمزدها، بهبود وضعیت بهداشتی کمپ ها و خوابگاهها، بهبود وضعیت وخیم حمام، غذاخوری و سرویسهای نقل و انتقال از دیگر خواستهای کارگران اعتصابی بود. پیوستن کارگران پتروشیمی ها و نیروگاههای برق به اعتصاب نیروی وسیعی داد و به بیش از ٥٣ مرکز کارگری کشیده شد. از جمله کارگران تعدادی از پیمانکاری ها در نیروگاه بیدخون، نیروگاه سیکل ترکیبی مپنا بویلر مشهد، نیروگاه سیکل ترکیبی تبریز، نیروگاه سیکل ترکیبی پارس جنوبی، نیروگاه برق رودشور تهران، پتروپالایش کنگان، پالایشگاه لامرد، پالایشگاه اصفهان، پالایشگاه جفیر در اهواز، پالایشگاه نفت سنگین قشم، پالایشگاه ماهشهر، فازهای ١٤ و ۲۲ و ۲۴ در پارس جنوبی، فولاد سنگان، پتروشیمی سبلان، پتروشیمی ایلام، شرکت آسفالت طوس دشت آزادگان وارد اعتصاب شدند. این اعتصابات بسرعت با تحریم رسانه ای روبرو شد و عدم حضور بیشتر کارگران در محل کار و بازگشت به شهر و محل زندگی خود بدلیل فقدان الزامات زندگی در محل کار و گرمای شدید و بیماری کرونا مزید بر علت شد. فقط در صنایع پتروشیمی اعتصاب در ۲۳ مرکز و شرکت در جریان است.

در آستانه یکماهه شدن اعتصاب پیشروی هائی کسب شده است. بعد از شکست تلاشهای کارفرمایان و پیمانکاران برای اعتصاب شکنی، تدریجا و عمدتا در هفته سوم اعتصاب، پیمانکاران برای رسیدن به توافقی با کارگران بصورت جداگانه دست بکار شدند و پیشنهاد افزایش حقوق تا دومیلیون تومان را پذیرفتند. بنا به اخبار کارگران پروژه‌ای پایپینگ، بدنبال توافق پیمانکاران با کارفرمایان در ماهشهر مبنی بر افزایش سی درصدی به قرارداد آنها با شرکت مادر، پیمانکاران نیز با خواستهای کارگران برای افزایش دستمزد و مزایای مطرح شده از جمله عیدی و سنوات توافق کردند. پیمانکاران در شرکتهای پیمانکاری لیموچی تهران جنوب در فاز ١٤، پتروپالایش شرکت گاما و شرکت زاگرس نصب، با سطح اضافه حقوق مورد نظر کارگران توافق کرده اند. در شرکتهای دیگر مانند پتروشیمی سبلان، پالایشگاه آبادان، میدان نفتی آذر در مهران ایلام، تعدادی از پیمانکاران با سطح پائین تری از دستمزد مورد مطالبه کارگران توافق کرده اند. اما همین سطح توافق هنوز با کارگران اعتصابی دیگر پالایشگاهها و شرکتهای پتروشیمی و نیروگاههای برق صورت نگرفته است.

استقامت و اتحاد کارگران از یکسو و نیاز این صنایع به کارگران فنی و متخصص که بسادگی قابل جایگزینی نیستند از سوی دیگر، موجب شد این سطح از اضافه دستمزد به شرکتهای پیمانکاری تحمیل شود. مضافا اینکه خواست اساسی انعقاد قراردادهای دستجمعی و مستقیم با شرکتهای مادر و کنار زدن شرکتهای پیمانی بعنوان واسطه هنوز مورد بحث نیست. بیشتر این شرکتها در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی قرار دارند و قانون جنگل بر آنها حکمفرماست. حتی همان قانون کار ارتجاعی رژیم در این مناطق رعایت و اجرا نمیشود. کارگران پروژه ای و پیمانکاری با قراردادهای موقت در بدترین محیط کاری با مخاطرات بالا و تحت خشن ترین استثمار کار می کنند. کارگران پروژه ای بیش از هفتاد درصد نیروی کار این مناطق را تشکیل می دهند. لذا خواست نفی شرکتهای پیمانکاری، استخدام رسمی با دستمزد و مزایای مربوطه، از خواستهای کلیدی کارگران این صنایع و بخش مهمی از طبقه کارگر ایران در مراکز مختلف تولیدی و خدماتی و آموزشی و درمانی است.

حزب کمونیست کارگری – حکمتیست پیشروی تاکنونی بخشی از کارگران برای تحمیل افزایش دستمزد و خواستهای رفاهی را تبریک میگوید. این پیشروی مدیون اعتصاب و اتحاد کارگران است. آنچه که بدست آمده است جزء ناچیزی از ثروتی است که هر روز طبقه کارگر تولید میکند. مابقی کارگران اعتصابی در بیش از سی شرکت دیگر باید از همین حقوق و مزایا برخوردار شوند. ضروری است خواست مرکزی انعقاد قراردادهای دستجمعی، استخدام رسمی و نفی شرکتهای پیمانی روی دوش این پیشروی آگاهانه دنبال شود. بویژه در شرکت نفت این اعتراض بمدت دو سال است که در جریان است. همینطور ضروری است بخشهای بیشتری از کارگران در محیطهای کار اعمال فشار کنند، با تشکیل مجمع عمومی برای دخالت توده کارگران در امر مشترک تلاش کنند، خواستهای برحق و شرایط سخت کارشان را رو به جامعه اعلام و برای گسترش و تقویت اعتصاب آگاهانه تلاش کنند. درود بر رزم و اتحادتان!

مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادی، برابری، حکومت کارگری!
زنده باد جمهوری سوسیالیستی!

حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست
١٢ شهریور ۱۳۹۹ – ٢ سپتامبر ۲۰۲۰
__________________________________