روز جهانی کارگر ١٤٠٠ علیرغم سرکوب و تهدید فعالین کارگری و محدودیتهای کرونائی، رنگ اوضاع جاری و نارضایتی وسیع جامعه و بویژه کارگران را برخود داشت. اول مه امسال وسیعتر و سراسری تر و با حضور در شهرها بود و بخشهای مختلف طبقه کارگر از بازنشسته و شاغل و بیکار و معلم یکصدا بودند. در اجتماعات مختلف کارگری از جمله بر مسائل اساسی جامعه مانند فقر و تامین لوازم زندگی و معیشت مکفی، تامین دارو و درمان، واکسن رایگان و استاندارد برای همگان توسط دولت تاکید کردند. اجتماعات اول مه در شهرهای تهران، کرج، قزوین، مشهد، نیشابور، اراک، اصفهان، خرم آباد، تبریز، رشت، ساری، اهواز، شوش، کرمانشاه، سنندج، مریوان، کامیاران و … برگزار شده است.
در تهران بدلیل فضای سنگین امنیتی و هجوم بلافاصله سرکوبگران امکان تجمع در مقابل وزارت کار بوجود نیامد اما بخشی از شرکت کنندگان در پیاده رو مترو شادمان تجمع کردند و از جمله شعار میدادند: “سفره ما نون می خواد- باتوم، شوکر نمی خواد”! در تهران و در ساعت اول بیش از بیست نفر بازداشت شدند که همگی آخر شب آزاد شدند. از شعارهای این اجتماع “تامین اجتماعی، چه اسم اشتباهی”، “مرگ بر ستمگر”، “درد ما درد شماست، مردم به ما ملحق شوید”، “از بس دروغ شنیدیم، ما دیگه رای نمی‌دیم” بودند. با امنیتی کردن مقابل وزارت کار و دستگیری ها، تعدادی از شرکت کنندگان از جمله کارگران شرکت واحد و خانمهای بازنشسته در پایانه آزادی با سردادن شعار و سخنرانی های کوتاه راهپیمایی کردند. اجتماعات شهرستانها عمدتا در مقابل سازمان تامین اجتماعی برگزار شدند و برخی از تجمعات اول مه در حوالی شهرها و محل کار برگزار شدند.
در شهرهای شوش و اهواز از جمله در مجتمع هفت تپه و گروه ملی فولاد اهواز اجتماعات کارگری و بزرگداشت اول مه در محل کار برپا شدند. در هفت تپه کارگران بنری بمناسبت اول مه در قسمتهای مختلف شرکت داشتند و نهایتا در محل همیشگی موسوم به سنگر، اجتماع اول مه بعد از کار برپا شد و طی آن یوسف بهمنی و ابراهیم عباسی از نمایندگان کارگران سخنرانی کردند. کارگران هفت تپه بیانیه ای بمناسبت اول مه منتشر کردند و در آن بر ادامه مبارزه تا تحقق خواستها، تشکل و اتحاد کارگری و خواستهای اساسی طبقه کارگر و مردم ایران از جمله دارو و درمان و واکسن و هزینه های زندگی تاکید کردند. کارگران فولاد نیز از ابتدای روز اول مه با پخش شیرینی روز کارگر را گرامی داشتند.
در شهرهای کردستان از جمله در سنندج، مریوان، سروآباد و بانه مراسم گرامیداشت روز کارگر برگزار شد. در شهرک صنعتی عباس آباد سنندج کارگران با بنر “زنده باد اول ماه مه روز جهانی کارگر” مراسم شان را آغاز کردند. این اجتماع مورد حمله نیروهای امنیتی قرار گرفت و دو نفر از شرکت کنندگان شیث امانی و هوشنگ کریمی توسط ماموران امنیتی بازداشت و تا امروز دوم می در بازداشت بودند. همینطور در سنندج و در محله غفور کارگران و فعالین کارگری با پرچمهای سرخ دست به راهپیمائی زدند و خواهان آزادی زندانیان سیاسی شدند.
در مریوان اجتماع اول مه توسط سندیکای کارگران فصلی و ساختمانی شهرستان مریوان و سروآباد، کانون بازنشستگان، انجمن صنفی معلمان و انجمن صنفی کودکان کار و خیابان برگزار و با قرائت قطعنامه به پایان رسید. همینطور مراسم بزرگداشت اول ماه مه در روستای هانیس در نزدیکی شهر سنندج برگزار شد. حاضرین در این مراسم با در دست داشتن پلاکاردهایی با مضمون اداره شورایی، زنده باد اول مه، زنده روز جهانی کارگر در رابطه با دستمزدهای زیر خط فقر و افزایش ساعت کار به بحث و گفتگو پرداختند. قبل از اول مه و در روزهای هشتم و نهم اردیبهشت، در شهرهای کامیاران و سقز تجمعاتی در گرامیداشت روز جهانی کارگر با سخنرانی و نصب تراکت و پلاکارد زنده باد اول مه روز جهانی کارگر برگزار گردید.
بمناسبت روز جهانی کارگر، بخشهای مختلف کارگری، نهادهای فعالین کارگری، بازنشستگان و معلمان با صدور قطعنامه و طرح مسائل مبرم جنبش کارگری و جامعه به استقبال اول مه رفتند. کارگران در این قطعنامه ها خواهان آزادی زندانیان سیاسی، حق تشکل و تحزب و اجتماع، برابری زن و مرد، نفی نژادپرستی، استیفای حقوق کودک، تعطیلی اول مه، آموزش و بهداشت و درمان رایگان، واکسیناسیون همگانی، افزایش دستمزدها و تامین معیشت مکفی برای همگان شدند. اول مه امسال انعکاسی از فضای ملتهب جامعه و نوک کوه یخ جنبش گسترده و رادیکال طبقه کارگر در صحنه سیاسی بود.
امروز ١٢ اردیبهشت روز معلم که قرار بود اجتماعی مقابل مجلس اسلامی برگزار شود، از ابتدا با ممانعت نیروهای امنیتی و قرق نظامی روبرو شد. این اقدامات سرکوبگرانه اما تاکنون وسیعا وجود داشتند و جواب ندادند. سرکوب دیگر مانع اعتراض نمی شود.
حزب کمونیست کارگری – حکمتیست به دست اندرکاران و شرکت کنندگان مراسمها و اجتماعات باشکوه اول مه امسال درود میفرستد. اول مه بصورت سمبلیکی اعلام این واقعیت بود که کارگران و جنبش سوسیالیستی شان در صحنه حاضرند و میروند که رهبر آزادی جامعه شوند. زنده باد اول مه!
مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادی، برابری، حکومت کارگری!
زنده باد جمهوری سوسیالیستی!
حزب کمونیست کارگری –حکمتیست
١٢ اردیبهشت ۱۳۹۹- ٢ مه ۲۰۲۰
