در جمهوری اسلامی هیچ وقت پدیده ای به نام “انتخابات” وجود نداشته است. در ۴۲ سال گذشته از خیمه شب بازی رفراندوم کذایی “آری یا نه” به جمهوری اسلامی مورد نظر خمینی سردسته جلادان تا همه نمایشات “تعیین رئیس جمهور” و برگماری حلقه بگوشان نظام در “مجلس اسلامی” و تعیین مهره های همکار رژیم در “شوراهای اسلامی شهر و روستا” چیزی جز نمایش صندوق گردانی ضد مردمی و رسوا نبوده است. امروز خود حکومتی ها و شاخه های مختلف اپوزیسیون بورژوایی تازه به “تحریم” پیوسته، بر آنچه ما کمونیست ها در چهار دهه گذشته تاکید کرده ایم صحه می گذارند. روشنگریها و فراخوان نیروهای آزادیخواه و کمونیست در هر دوره در دامنه گرفتن عدم شرکت مردم در مضحکه های “انتخابات” و گسترش نه گفتن به کلیت جمهوری اسلامی خود را نشان داده و اکنون برجسته تر از هر دوره ای حاصل بیش از چهاردهه آگاهگری و مبارزه مستمر جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی به جنبش بزرگ عدم شرکت در معرکه گیری “انتخابات” در سال ۱۴۰۰ و نه گفتن به کلیت جمهوری اسلامی تبدیل شده است.
همه شواهد نشان میدهد بساط صندوق چرخانی امسال رژیم بیش از هر دوره ای سوت و کور است. گردانندگان این خیمه شب بازی برخلاف گذشته قید “حضور مردم” را زده اند. آنها خوب میدانند، کارگر و توده مردم، در فکر گردآوری نیرو و سازماندهی صفوف خود برای تعرض نهایی و درهم پیچیدن کلیت این نظام اند. آنها میدانند پتانسیل بالای جنبش اعتراضی و سرنگونی طلبانه بسیار گسترده و سرنوشت ساز در کمین جمهوری اسلامی نشسته و با به میدان آمدن آن، سرنگونی جمهوری اسلامی آینده محتومشان است. هراس از این آینده، سکانداران و رأس نظام را به سمت یکدست کردن حاکمیت و فشرده کردن صف گانگستریسم و ارتجاع برای مقابله با کابوس به میدان آمدنهای بسیار گسترده تر و کوبنده تر از دی ماه ۹۶ و آبانماه ۹۸ توده مردم جان به لب رسیده، رسانده است. سران جمهوری اسلامی پرده آخر این نمایش مضحک را بر اساس رویاروئی با کارگران و مردم چیده اند.
اما جنبش آزادیخواهانه و سرنگونی طلبانه و مردم تشنه رهایی به روشنی اهداف پوچ صحنه سازیها و آرایش جدید حکومتی رژیم اسلامی را می شناسند. مردم میدانند با تحمیل کردن دولت قاتلترین قاتلها هم، تکرار دهه شصت دیگری ممکن نیست. مردم میدانند هر چند هم شکافهای درونی خود را کاهش دهند، اما شکاف و نفرت عمیق مردم بپاخاسته که در قدمهای اولیه تجارب مبارزاتی دی ماه ۹۶ و آبانماه ۹۸ و در همین یکسال اخیر نزدیک به دو هزار اعتصابات کارگری و صدها اجتماع بازنشستگان را از خود بیرون داده، با قدرت عظیم تری حضور دارد و برای سرنگونی قاطع حکومت قاتلان عزم جزم کرده است.
کارگران! مردم!
تردیدی نیست، خیمه شب بازی “انتخابات” امسال با همت و تلاش مبارزاتی تاکنونی مان در قدم اول عدم شرکت وسیع توده ای و نه گفتن بزرگ را به جمهوری اسلامی میسر کرده است. به علاوه رساتر از هر دوره ای اعلام میکنیم که رفتن پای صندوق و شرکت در این بساط به هیچ وجه قابل توجیه نیست. اما ظرفیت مبارزاتی کارگران و مردم نشان میدهد، در این سطح نباید ماند. میتوان و باید با تشدید ابتکارات مبارزاتی در داخل و در خارج ضربه کوبنده تر و عقب نشینی بزرگتر را به جمهوری اسلامی تحمیل کرد. نمونه های دیده شده از حرکت مبارزاتی جمعی، برپایی “تریبونهای آزاد” افشای نمایش “انتخابات” و مزدوران کاندید شده، به آتش کشیدن بنرهای تبلیغاتی گوشه هایی از شروع ابتکارات مبارزاتی است که در فرصت باقیمانده و در روز “صندوق گردانی” رژیم میتواند به تحرک اعتراضی گسترده تر تبدیل شود. میتوان کاری کرد، جنایتکاران دست چین شده برای ریاست جمهوری از ترس خشم و نفرت مردم جرأت حضور در اجتماعات تبلیغی را نداشته باشند. باید کاری کرد، عناصر کاندید شده برای عضویت در نهادهای ضد مردمی “شورای شهر و روستا” از کرده خود پشیمان شوند. آنها باید بدانند، شرکت در این نهادها صرفنظر از سابقه قبلی آنها دقیقا به معنای همکاری با دولت جمهوری اسلامی است و با همین عنوان در فردای پیروزی مردم باید محاکمه و به سزای اعمالشان برسند. درخارج کشور بیش از هر دوره ای فرصت برای گسترش اعتراض قاطع و رادیکال فراهم است. سفارتخانه های جمهوری اسلامی ازهم اکنون و به ویژه روز مضحکه “انتخابات” میتوان و باید به محل اعتراض گسترده و آتشین تبدیل شود.
حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست، بار دیگر کارگران ومردم حق طلب، جنبشهای اعتراضی رادیکال، نیروهای چپ و کمونیست و همه کمپینها و نهادهای آزادیخواه و مترقی را به گسترش اعتراضات علیه جمهوری اسلامی، با شعار “رای ما سرنگونی جمهوری اسلامی” است، فرامیخواند.
مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادی، برابری، حکومت کارگری!
زنده باد جمهوری سوسیالیستی!
حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست
۲۰ خرداد ۱۴۰۰ – ۱۰ ژوئن ۲۰۲۱
