مقالات

اخراج اساتید و گماردن مداحان به کرسی استادی؛ دانشگاه هیئت عزاداری نیست، دانشگاه سنگر آزادیست! امیر عسگری

 

در خیزش انقلابی شهریور ۱۴۰۱ جنبش دانشجویی در سطح سراسری و سازمانیافته علیه قوانین زن ستیزانه، آپارتاید مذهبی و دینی و کلیت سرمایه داری هار اسلامی با شعار های سرنگونی طلبانه و چپ بپاخاست. علی رغم بازداشت بیش از ۳۰۰ نفر در همان آغاز جریان اعتراضات دانشجویی، این جنبش پیشرو به مبارزات خود در اشکال مختلف ادامه داد و در برابر فشارهای حکومت جنایتکاران اسلامی کمر خم نکرد. در تابستان به دلیل تعطیلی تابستانی و بسته بودن دانشگاه ،شاهد اقدامات میدانی و پراتیک انقلابی دانشجویان نبودیم ،اما رادیکالیسم سیاسی و جو مبارزاتی در دانشگاه با هژمونی چپ کماکان بر جای خود استوار است. هژمونی چپ دراعتراضات دانشگاه پس از خیزش شهریور با شعارهای؛ “مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه، چه رهبر”، “نان کار آزادی، اداره شورائی” و “نه سلطنت، نه رهبری، دمکراسی، برابری” اثبات شد و رعشه بر تن حکومت اسلامی و جناح راست اپوزیسیون بخصوص سلطنت طلبان مفت خور انداخت. از همین جهت جمهوری اسلامی سرکوب شدید و اخراج دانشجویان را در دستور کار خود دارد و میخواهد به نابودی دانشگاه ادامه دهد چرا که دانشگاه سنگرآزادیو آزادیخوای است.

در روزهای گذشته شاهد اخراج اساتید دانشگاه بخصوص اساتیدی هستیم که از جنبش دانشجویی و مبارزات آنان حمایت کرده اند.دانشجویان بسیاری نسبت به روند اخراج اساتید دانشگاه اعتراض کردند و نمونه مشخص آن صدور بیانیه دانشجویان فلسفه هنر، دانشکده‌ی علوم نظری و مطالعات عالی هنر میباشد. در این بیانیه گفته شده است؛
“پیش از این هرچه لازم بود را گفته‌ایم. ما، دانشجویان رشته‌ی فلسفه‌ی هنر دانشگاه هنر، نه شما را به رسمیت می‌شناسیم، نه تصمیم‌هایتان را.
مترسک‌های تازه‌ی شما، در نظر ما وزنِ کافی را برای به رسمیت شناخته شدن ندارند.
حرف کوتاه است: انتخاب واحد نمی‌کنیم، سر کلاس‌ها شرکت نمی‌کنیم.
استادهای جایگزین، توهین به شأن کلاس‌ها و دانش و دانشگاه‌اند. ما در این توهین هم‌دست شما نخواهیم بود. تا بازگشت دکتر علیا و دکتر مازیار به کلاس‌های درس، پاسخ ما، به شما و کلاس‌های خالی‌تان یک کلمه‌ست: “نه.”

در چنین فضایی که حکومت اسلامی کمر به سرکوب و ویرانی هرچه بیشتر فضای علمی دانشگاه بسته است، در دهن کجی وتقابل با مبارزات دانشجویان که خواهان خلاصی از کلیت بند و بساط اسلام و حراست و قوانین ارتجاعی در دانشگاه و جامعه هستند وازحجاب سوزان را با جسارت قابل تقدیرحمایت کردند، سعید حدادیان سپاهی و مداح لمپن و پاچه خوار خامنه ای الدنگ را به کرسی استادی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران می گمارند.

سعید حدادیان از مدافعین اقدامات تروریستی سپاه پاسداران و سپاه قدس بوده و بواسطه ارتباطات حکومتی خود از سال ۹۶ در دانشگاه تهران بدون دارا بودن هرگونه صلاحیت علمی، افکار پوسیده و بیمار خود را تحت عنوان تدریس به دانشجویان تحمیل می‌کند، اما اکنون بطور رسمی بعنوان استاد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول به کار خواهد شد.
حدادیان لمپنی اسلامی است که در مراسم مذهبی در کنار مداحی از عبارات و سخنان هرزه همراه با توهین های جنسی سخن میگوید و از این جهت درمیان لومپن های اسلامی سپاه و در میان دکانداران مذهب حکومت اسلامی طرفدارانی دارد.

در این مدت در فضای مدیای اجتماعی و کانالهای مختلف داخل کشوری شاهد اعتراض به مضحکه استادی سعید حدادیان در دانشگاه هستیم ، اما این کافی نیست .علیه این دهن کجی به استاد و دانشجو ونسبت به جنایتی که جمهوری اسلامی دردانشگاهها علیه دانشجویان و اخراج اساتید علمی دانشگاه به راه انداخته باید اعتراض کردو انتظار این است که جنبش دانشجویی و جنبش معلمان متحدانه علیه سیاست سرکوب در دانشگاهها و اخراج اساتید مخالف رژیم و حامی دانشجویان معترض، متحدانه دست به اعتراض بزنند. بسیار مهم است در حالی که در مدارس بجای معلمان ،طلبه استخدام می‌کنند تا فضای آموزشی را به گند بکشند و دانشگاه را به مسجد و هیئت عزاداری تبدیل ‌کنند دست به اعتراضات رادیکال و منسجم زد.

دانشگاه در آستانه سالگرد خیزش انقلابی شهریور با چالشی جدی روبروست؛ برگزاری بزرگداشت سالگرد خیزش انقلابی شهریور، اعتراض وسیع به روند اخراج و ‌پاکسازی اساتید دانشگاه ، اعتراض به گمارده شدن لومپن هایی مانند سعید حدادیان به کرسی استادی و همچنین اعتراض به بازداشت، محرومیت از تحصیل و تبعید دانشجویان.

در سالگرد خیزش انقلابی شهریور، ضروری است که دانشجویان در خلال این بزرگداشت ،ضمن تکرار خواستها و شعارهای رادیکال و چپ سال گذشته، به روند اخراج اساتید و گمارده شدن مرتجعینی همچون حدادیان وسیعا دست به اعتراض بزنند.

دانشگاه سنگر آزادیست!
16 شهرور1402