لشکر زخم خورده را کسی به جنگ نمی برد
نکاتی در باره بحران در حزب حکمتیست
اتفاقی که در حزب حکمتیست افتاد آن را تا آستانه فروپاشی پیش برده است. این حزب تا به حال ضربات جدی به کل پیکره و اتوریته آن وارد شده است.اگر موفق شویم حزب را اگر شانسی وجود داشته باشد به سنگر قبلی هر چند موقت باز گردانیم، باید تلاش صمیمانه و سیاسی زیادی صورت بگیرد که سلامت سیاسی حزب را تا بر گزاری کنگره و تعین تکلیف نهایی بوجود آورد. این البته در این شرایط فداکاری و مسِولیت سیاسی بالایی را می طلبد .
رفقا حزب حکمتیست تمام پلها را پشت سرش خراب کرده و همه راهها را برای پیشروی و نجات خود از این بن بست بروی خود بسته است. نباید اجازه داد که تلاش چند ساله همه حزب بر اثر اقدامات غیر مسولانه تعدادی از رفقا به هدر برود. به نطرم تنها راه ممکن و سرراست اگر هنوزشانسی برای برونرفت از این وضعیت اسفبار وجود داشته باشد، بازگشت به سنگر قبلی، احترام گذاشتن به موازین حزبی و ارگانهای حزبی است و گرنه فاتحه حزب به شکل تا کنونی اش خوانده شده است.
رفقا تلاش همه شماها حزب را به اینجا رساند و این تلاش امروز جلو چشم همه ما دارد دوباره قربانی روش ،فرهنگ .ورفتاری می شود که حزب کمونیست کارگری را دو شقه کرد و امروز دارد حزب حکمتیست را نیز با چنین سرنوشتی روبرو می کند. سناریو یکی است ، تنها مکان و زمان و تم اختلافات متفاوت است .بعد از جدایی در حزب کمونیست کارگری ایران ، حزب ما به درست حزب تعدد نظرات و وحدت اراده را ساخت و برای آن بدرست کلی مصوبه را به تصویب رساند که در چنین شرایطی حزب را از تند پیچها عبور دهد ،اما انگار این سنتها آنقدر قوی هستند که یارای مقاومت را در مقابل آن ندارد.
رفقا شرایطی را که به حزب تحمیل کردند هر چه هست ناشی از اختلافات سیاسی در حزب نیست،این ساده کردن صورت مسله است .اگر چه اختلاف سیاسی در حزب هست و این طبیعی ترین چیزی است که در هر حزب سیاسی می تواند وجود داشته باشد و برای همه ما مفروض است ،اما متاسفانه شرایطی را که به حزب تحمیل کردند مجال این را پیدا نکردند که این اختلافات بیان سیاسی بخود بگیرند و در این گردو غباری که بر پا شد به حاشیه رانده شدند.
تلاشهای تا کنونی همه و از جمله دو حزب کمونیستی کارگری عراق و کردستان برای حل این بحران راه به جایی نبرد و کمکی به حل مشکلات کنونی نکرد.
رفقا وحدت طلبی حزبی هر چقدرکه خوب و با ارزش باشد، که هست،حزب حکمتیست را از این تند پیچ نجات نمی دهد. تلاشهای تا کنونی این را به اثبات رسانده است. نباید بیشتر از این با این پرچم در کنار این سناریو گذاشت.
ما هنوز حزب سیاسی هستیم و به اندازه کافی مصوبه حزبی برای برونرفت ازاین شرایط وجود دارد. شایسته این حزب نیست که برای از سر گدراندن این شرایط به هیئت نمایندگی و غیره متوصل شود.
رفقا امروز بیشتر از هر زمانی لازم است بدور از جناح بندیهای کاذبی که به حزب تحمیل شده، جانبدارانه ، سیاسی ،و حزبی رفتار کنیم. وظییفه سیاسی به ما حکم میکند که همه ما تلاش کنیم حزب را از این تند پیچ عبور دهیم.
رفتن به پلنوم حزبی و بر گزاری کنگره پنج تنها راه نجات ماست.
لشکر زخم خورده را کسی به جنگ نمی برد . کنگره بدون آمادگی و با زخمهایی که بر بدن این حزب وارد شده بر گزاری آن حزب را به سر انجام مطلوب خود نمی رساند.
زنده باد حکمتیست
سعید یگانه