زمانی نه‌چندان دور، خالد عزیزی آرزو کرد که کردها زیر لوای حکومت کردی بتوانند همدیگر را اعدام کنند. هفته گذشته دادگاه حکومت اقلیم کردستان کاری کرد که خالد عزیزی و همفکرانش به آرزویشان برسند. شعف و شادی این بخش به حدی بود که از آن به عنوان اقدام شایسته یاد کردند.
اعدام قتل عمد دولتی است و هیچ شخص، سازمان، نهاد و مرجعی نمی‌تواند که زندگی را از یک انسان بگیرد. وقتی از دولت و نهادی به عنوان جنایتکار یاد می‌شود، بدون شک اقدام به کشتن و ترور افراد بخش جدایی‌ناپذیر آن است. شکی در جنایتکار بودن رژیم اسلامی نیست. شکی نیست که رژیم اسلامی از هر ابزاری برای کشتن و ترور مخالفان خود استفاده می‌کند. رژیم اسلامی به عنوان رژیم قتل و جنایت در میان اپوزیسیون و بعضا در میان افکار عمومی جهان شناخته شده است. تصمیم حکومت اقلیم کردستان، آیا قرار گرفتن در کنار رژیم اسلامی نیست؟ دفاع از اقدام حکومت اقلیم برای کشتن و قتل عمد دولتی سه نفر را چه باید نامید؟ جنایت جنایت است، چه دادگاههای چند دقیقه‌ای رژیم اسلامی مرتکب آن شود، چه حکومت اقلیم کردستان و یا هر دولت دیگری به آن دست بزند.
حکومت اقلیم کردستان هم تاریخی سیاه در زمینه کشتار مردم دارد. از کشتار کمونیستها در سلیمانیه و دستور قتل آنها توسط نوشیروان مصطفی، تا قتل روزنامه‌نگاران به دلیل دفاع از آزادی بیان و نهایتا آتش گشودن به مردم معترضی که برای دفاع از حق خود به میدان آمده بودند. برای ما و از نگاه ما، اعدام قتل عمد است.
کیس قادر قادری و خوشحالی از حکم اعدام دادگاه
ترور قادر قادری (که حتی دادگاه اقلیم کردستان هیچگاه حاضر به قبول آن نشد ) از رهبران حزب دموکرات کردستان ایران محکوم است . در این هیچ شبهه‌ای وجود ندارد. عاملین و آمرین این جنایت باید در دادگاه محاکمه شوند و به سزای اعمالشان برسند. اما این سزا اعدام نیست. جنایت را با جنایت نمی‌توان پاسخ داد. هر چه ناسیونالیستها در بوق و کرنا بکنند و ادای مدرنیته را درآورند، باز هم در جایی دم خروسشان بیرون می‌زند. فرهنگ خون در مقابل خون کماکان در این تفکر ریشه دارد. کماکان برای حل هر مسئله‌ای به این فرهنگ مراجعه می‌کنند. اگر رهبرانشان سالهاست در کشورهایی زندگی می‌کنند که حکم اعدام در قانونشان نیست، اما وقتی به خودشان می‌رسد به فرهنگشان رجوع می‌کنند. خون در برابر خون. جان در برابر جان. و باز هم دم از فرهنگ و مدرن بودن می‌زنند. کیس قادر قادری، بار دیگر از خط و نشان این جماعت برای جامعه پرده برداشت. کردستان که در طول چهار دهه علیه اعدام و طناب دار مقاومت کرده است، دوباره به زیر این پرچم برود، اینبار اعدام و جنایت با لباس و زبان و فرهنگ کردی صورت پذیرد. خطوط قرمز و مقدسات خود را برای جامعه ترسیم کنند و نزدیک شدن به آن را به دادگاههای احتمالا چند دقیقه‌ای ارجاع و ادامه‌ی ماجرا.
این شعف و شادمانی اگر بخشا برای محکوم کردن رژیم اسلامی است (که البته در حکم دادگاه مطلقا اشاره‌ای به آن نشده است) اما طرف دیگری دارد و آن هم مجازات اعدام است. اگر برای محکومیت یک جنایت از حکومت اقلیم قدردانی می‌کنید، بدانید که خود این حکومت بانی جنایت‌هایی علیه هر صدای مخالفی بوده است. هر هفته و هر ماه خبر از گم شدن، کشته شدن و بی‌اطلاعی از اعضای این احزاب ناسیونالیست منتشر می‌شود. اگر اقدام شما برای دفاع از جان یک انسان است و از حکومت اقلیم قدردانی می‌کنید، بررسی پرونده‌های این افراد ”مفقود“ و کشته شده توسط همین دادگاه نهایتا شما را به سرنوشت این محکومان امروز دچار می‌کند.
هیچ جنایتی نمی‌تواند شایسته مرگ باشد. اگر جامعه‌ای سالم باشد و قوانین آن بر مبنای انسان و انسانیت باشد، مطلقا جا و سخنی از اعدام در آن شایسته نیست. کسانی که خالق جنایت ترور قادر قادری بودند باید به سزای خود برسند، ولی این مجازات مطلقا مرگ نیست.
آگوست ۲۰۲۱
سیوان کریمی