انقلاب و خروش عظیم اجتماعی سراسر ایران انباشته از ابتکارات و خلاقیت و شعارهای برخاسته از اهداف و آرزوهای زنان و نسل جوان و کارگران و مردم تشنه آزادی است. شائبه های ملی و مذهبی و ارتجاعی در حاشیه اند. کاراکتر رادیکال و ترقیخواهانه انقلاب دگرگون ساز جاری محور همبستگی سراسری و جهانی است. شعار مثبت “زن، زندگی، آزادی” صرفنطر از اینکه هر جریان و فردی بنا به دیدگاهش چه تعبیری از آن دارد، اما اجازه تعبیرها و تفسیرهای عقب مانده و تفرقه افکنانه را نمیدهد.
لازم به گفتن نیست در این انقلاب و جنبش عظیم نیز همانند همه تحولات بزرگ، جنبشها و گرایشات متفاوت اجتماعی ابراز وجود دارند. خواسته ها و امیال و شعارهای بورژوایی و ارتجاعی نیز خود نمایی میکنند. یکی از ارتجاعی ترین این شعارها، “مرد، میهن، آبادی” است، که متاسفانه در مواردی در تظاهرات و تجمعات چند دانشگاه طرح و تکرار شده است. مردسالاری، ناسیونالیسم و ملی گرایی و طبعا آبادی باب طبع میهن پرستان سرمایه دار و سود پرست سه جزء این شعار به شدت ارتجاعی را تشکیل میدهد. در جامعه ایران تحت سلطه نظامهای استبدادی و مردسالار سلطنتی و جمهوری اسلامی، سراسر تاریخ گذشته را مردان طبقات بالا و استثمارگر، آپارتاید مردسالار و ستمگر تاریخ ارتجاعی و غیرقابل دفاع آن جامعه را رقم زده اند. این مردسالاری ریشه دار، آزادیخواهی جنبش عظیم کنونی و نقش محوری و هدایت گر زنان را برنمی تابد. ناسیونالیستها و میهن پرستان تفرقه افکن ضد زن و ضد کارگر و ضد مردم خواهان آزادی و برابری و رهایی جامعه از قید و بندهای ملی و میهنی و مذهبی و مردسالاری جملگی برخود می پیچند. همه عقل و درایت خود را روی هم گذاشته اند، برای تقابل با آزادیخواهی و برابری طلبی و برای مقابله با پتانسل قوی چپ گرایانه و هم بسته انسانی به انواع ترفندها و شگردها و از جمله طرح شعار گندیده “مرد، میهن، آبادی” روی آورده اند.
بسیارتاسف بار است، از محیط دانشگاه و از زبان نسل جوان پرشور و پرتوفع و آزادیخواه این دوره، چنین شعار به شدت عقبمانده و رسوا اشاعه پیدا کند. توقع اینست دانشجویان آگاه و مبارز، پرچمداران انبوه شعارهای انقلابی این دوره و کل مبارزات رادیکال دانشجویی و همه مبارزین آگاه و چپ خروش عظیم جاری، این شعار منسوخ و ارتجاعی را در همین آغاز دفن کنند. بگذار جریانات ارتجاعی مردسالار و ملی گرا و میهن پرست منزوی بمانند.