پنجاه و سه روز از خیزش انقلابی در ایران میگذرد. خیزشی که ظرفیت آنرا دارد به یک انقلاب عظیم اجتماعی بدل شود. هدف فوری خیزش انقلابی سرنگونی تمامیت رژیم اسلامی، ایجاد جامعه ای بدون زن ستیزی، عاری از فقر و گرسنگی با گسترده ترین آزادی ها و حقوق فردی و اجتماعی است. امری که سیاست شناخته شده و قدیمی ما کمونیست ها بوده است و امروز پرچم آن توسط نسل جدید در خیابانها و سنگرهای انقلاب ایران برافراشته است. خوشبختانه تاکنون تلاشهای اطلاعات رژیم و نیروهای دست راستی برای از ریل خارج کردن این جنبش جهانی ناکام مانده است.
در خارج کشور وضعیت متفاوت است. خارج کشور محل حضور و فعالیت نیروهای راست و چپ اپوزیسیون ایران است. ایرانیان مقیم خارج کشور، چه امروز علیه رژیم اسلامی و چه فردا بعد از سرنگونی حکومت اسلامی، در دفاع از خواستهای مردم انقلابی نقش مهمی میتوانند ایفا کنند. در داخل کشور هدف بلافصل سرنگونی رژیم اسلامی است. در خارج کشور، در کنار این هدف مهم، کدام آینده نیز مورد جدال است. نیروهای متفرقه راست سنتاً انقلابی نبودند و نیستند، آنها ممکن است مخالف آخوند باشند اما مدافع مذهب و خواهان حفظ اساس نظام بردگی و سرکوب هستند. کسانی که عمری علیه انقلاب و عمل انقلابی از آخوند و اصلاح طلب و مذهب و زن ستیزی دفاع کرده اند، امروز زیر فشار خیزش انقلابی بعضا به “انقلابی دوآتشه” تبدیل شده اند. سلطنت طلبان و فاشیستهای فرشگردی – که وعده کوره های آدم سوزی برای کمونیستها را داده اند – افرادی که عمدتا تا دیروز کنار جمهوری اسلامی و جناحی از آن بودند، کسانی که از شعار “مرگ بر ستمگر چه شاه باشد چه رهبر” در خیابانهای ایران بستوه آمدند و کاری از دست شان برنمی آید، در عوض در خارج کشور چند بار به اجتماعات اعتراضی حمله ور شدند و تلاش دارند از هم اکنون نقش دستجات فاشیست و فالانژ شاه اللهی را علیه انقلابیون ایفا کنند. در صف مقابل انقلابیون و آزادیخواهانی قرار دارند که ٤٤ سال است در مقابل جمهوری اسلامی جنگیده اند، کنفرانس برلین ها را آفریدند، مقابل لابیست های جمهوری اسلامی در خارج کشور ایستاده اند، نمایندگان و مدافعین رژیم در خارج را افشاء کرده اند، علیه آلترناتیو سازی از بالای سر مردم مبارزه و هشدار دادند، همراه و همزبان با مردم انقلابی اند.
سیاست حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست همراه با نیروی عظیم کمونیستها و آزادیخواهان اینست که در دفاع از خیزش انقلابی و پیروزی کامل بر جمهوری اسلامی، علیه بازگشت و اعاده هر نوع ارتجاع و انقیاد، برای آزادی و برابری و رفاه همگانی تلاش کند. پرچم سرخ نماد شناخته شده بین المللی کارگران مشخصه صف انقلابیون و آزادیخواهان است که در هفته های اخیر در کشورهای مختلف در خیابانها و مقابل سفارتخانه های رژیم وسیعا حضور یافتند. ما مانند مردم در ایران علیه هر نوع تفرقه افکنی قومی و ملی، علیه پروژه های ارتجاعی آلترناتیو سازی و اوکرائینی کردن خیزش انقلابی هستیم. برای ما دوستان و دشمنان براساس موضع شان در قبال خیزش انقلابی و سیاست شان در قبال آینده ایران مشخص میشود. متحدین ما افکار عمومی پیشرو در غرب، چپ ها و اتحادیه های کارگری هستند نه دولتها و شرکای تاکنونی جمهوری اسلامی.
دعوت ما از ایرانیان خارج کشور اینست که در این دوره سرنوشت ساز انتخاب کنند و ترجیحا در صف انقلاب، صف آزادی زن، صف سکولاریسم و برابری طلبی، به صف سوسیالیست ها با پرچم سرخ بپیوندند. جمهوری اسلامی رفتنی است و فی الحال از نظر مردم ایران تمام شده است. صرفا باید لاشه متعفن حکومت جنایتکاران از سیمای شهرها پاکسازی شود. مسئله برسر آینده ایران است. مردم انقلابی تبعیض و فقر و استبداد و نابرابری نمی خواهند، خواهان حرمت و آزادی و برابری و یک زندگی مرفه هستند. نباید اجازه دهیم روی دوش قهرمانی نسل جدید و خون مهساها و نیکاها و صدها جانباخته خیزش انقلابی، نوکران بانک جهانی و ساواک و مرتجعین مذهبی مجددا جان بگیرند و روی سر مردم حاکم شوند. تقابل چپ و راست تقابلی برسر پیروزی و آینده است. در هر شهر شوراها را برای ابراز وجود گسترده و برنامه ریزی اقدامات مبارزاتی تشکیل دهیم. پرچم سرخ، شعارهای “نه شاه میخوایم نه رهبر، مرگ برستمگر” و “زنده باد حکومت شوراها” مشخصه این صف است. پیروزی بر جمهوری اسلامی در افق است، برای جامعه ای عاری از تبعیض و زن ستیزی و نابرابری به پیش! زنده باد سوسیالیسم!
تشکیلات خارج کشور حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست
٨ نوامبر ٢٠٢٢
