یورش رژیم به زنان از سر قدرت یا استیصال؟
سازمان آزادی زن
رژیم اسلامی، یک زن جوان دانشجویی را که دراعتراض به تعرض ماموران حراست دانشگاه بر سر حجاب، لباس خود را از تن بدر آورد، دستگیر و به یک بیمارستان روانی منتقل کرده است. وی صاحب دو کودک است. برای آزادی او باید به یک اعتراض وسیع دامن بزنیم.
مبارزات جنبش آزادی زن علیه حجاب و آپارتاید جنسی آنچنان عمق و گسترشی یافته که عملا حجاب را در جامعه ملغی کرده است. ما دو سال پیش اعلام کردیم که جنبش آزادی زن حجاب را دوفاکتو سرنگون کرده است. رژیم اسلامی برای حفظ ظاهر و آبرو هر از چند گاهی به زنان بی حجاب یورش می آورد. اما هر یک از این تهاجمات به دردسری بزرگتر برای خودش بدل می شود. مساله حجاب و آپارتاید جنسی اکنون دردسر بسیار بزرگتری برای خود رژیم است.
جمهوری اسلامی نمی تواند حجاب و آپارتاید جنسی را قانونا و رسما ملغی کند، زیرا حجاب بیرق این نظام و آپارتاید جنسی یک ستون محکم ایدئولوژیک آنست. توازن قوا بنفع مردم تغییر کرده است. رژیم قادر نیست این اصول خود را در جامعه پیاده کند، مردم عملا به سخره اش می گیرند. و هر تعرض رژیم به زنان سریعا علیه خود رژیم می چرخد. این معمای لاینحل جمهوری اسلامی است.
ما همواره بر نقش مهم و تعیین کننده جنبش آزادی زن در تحولات سیاسی جامعه ایران تاکید کرده ایم. وجود یک جنبش قوی برای آزادی و برابری زن را در بطن جامعه تشخیص داده و بر تحول آن به یک نیروی مهم در جنبش سرنگونی طلبانه پای فشرده ایم. سازمان آزادی زن بخش لایتجزای این جنبش بوده است. همواره کوشیده است تا پرچم رادیکالیسم و ماکزیمالیسم را در جنبش آزادی زن برافراشته نگاه دارد. افشای اصلاح طلبان حکومتی برای رقیق کردن خواستهای زنان بمنظور عقب کشیدن جنبش آزادی زن، و ایجاد دست انداز در مقابل حرکت این جنبش، یکی از فعالیت های مستمر و موثر ما بوده است. افشای توطئه های اپوزیسیون دست راستی، ناسیونالیسم عظمت طلب و رژیم سابقی ها برای “های جک” کردن جنبش آزادی زن و تحمیل یک روایت دروغین بر این جنبش یکی دیگر از فعالیت های ما بوده است.
ضروری است که جنبش آزادی زن، جنبش چپ، کمونیستی و آزادیخواه در مبارزات خود نهایت هشیاری را حفظ کند. اپوزیسیون دست راستی، ناسیونال فاشیست های رژیم چنجی، همان کسانی که دست بدامن اسرائیل و آمریکا برای حمله به ایران شده اند، تلاش می کنند با تبلیغات گسترده و با همکاری دولت ها و رسانه های غربی بر جنبش آزادی زن قلاده بزنند. یک روایت دروغین را به این جنبش حقنه کنند. این جریان دشمن آزادی است. باید تبلیغات و دفاع دروغین شان از آزادی زن را افشاء کرد.
نفوذ در جنبش آزادی زن، جلب و جذب فعالین و رهبران عملی این جنبش، نه فقط در ایران، بلکه در کل منطقه، راهی است که آمریکا و غرب در سال های اخیر در آن خبره گشته اند. این تلاش ها بخاطر عشق آنها به آزادی زن نیست، راهی است برای به انحراف کشاندن جنبش های اعتراضی، چپ و کارگری در کشورهای جهان. جوایز متعدد حقوق بشری و تشویق و تحسینی که نثار فعالین زن دست راستی و اصلاح طلب سابق می شود را در نظر بگیرید؛ به لانسه کردن زن های دست راستی در اجلاس های مهم امنیتی و سلبریتی های نان به نرخ روز خور توجه کنید؛ اینها نمونه هایی از تاکتیک جلب و جذب نیرو و رهبر تراشی برای مردم ایران است.
ما باور داریم که جنبش آزادی زن فقط و فقط در جامعه ای که به آزادی و برابری تمام شهروندان احترام می گذارد و آنرا تضمین می کند، می تواند به خواست های خود دست یابد. ما خواهان آزادی و برابری کامل و بی قید و شرط زنان هستیم. جنبش آزادی زن اکنون بیش از دو قرن است که برای آزادی و برابری زنان مبارزه می کند و دستاوردهای چشمگیری داشته است. اما به جهان بنگرید! این جنبش هنوز از خواست و هدف اصلیش فاصله دارد.
آزادی و برابری کامل و بی قید و شرط زنان در گرو سرنگونی رژیم اسلامی، واژگونی نظام استثمارگر سرمایه داری و برقراری جمهوری سوسیالیستی و یک حکومت شورایی است. جنبش آزادی زن یک ستون و موتور مهم و اصلی یک جنبش انقلابی است.
متحد و هم بسته به دفاع از این زن به اسارت کشیده شده و تمام زندانیان سیاسی بلند شویم. توازن قوا به نفع ما تغییر کرده است. رژیم هراسان است. از همه طرف تحت فشار است. مبارزه رادیکال، آزادیخواهانه و برابری طلبانه خود را با هم، در کنار هم، دست در دست هم به پیش ببریم. رژیم آپارتاید را به زیر بکشیم و یک نظام آزادیخواه و برابری طلب را بر جامعه حاکم کنیم.
زنده باد آزادی و برابری
مرگ بر جمهوری اسلامی
سازمان آزادی زن
4 نوامبر 2024
.