پیام سازمان راه کارگر به کنگره یازدهم حزب کمونیست کارگری- حکمتیست
رفقای عزیز
با درودهای گرم و رفیقانه و سپاس برای دعوت از سازمان ما به کنگره شما،آرزوی صمیمانه ماست که کنگره یازدهم حزب شما با موفقیت تمام بتواند تصمیم ها و قرارهای خود را تصویب کرده و متحقق کند. سازمان راه کارگر امیدوار است که کنگره شما بتواند در جهت گسترش همراهی ها و همبستگی ها و اتحادهای پایدار برای آزادی و سوسیالیسم و همبستگی طبقاتی کارگران ایران و جنبش چپ تصمیمات مفیدی بگیرد.
رفقای عزیز
کنگره شما درشرایطی برگزار میشود که نسل کشی مردم فلسطین در غزه و کرانه باختری، یکسال و نیم است با حمایت بی قید و شرط و همه جانبه ایالات متحده و متحدین غربی اش و بی عملی و بی اعتنایی نهادهای بین المللی ادامه دارد. بیش از ۵۰ هزار انسان، اغلب از کودکان و زنان در این جنک کشته، دهها هزار نفر زخمی و مجروح و بیش از ۲ میلیون نفر آواره در میان بمب ها و گلوله ها، در گرسنگی و تشنگی و بی دارویی، مرگ را تجربه میکنند. مردمان لبنان و کرانه باختری و سوریه هم در مقابل این تهاجم وحشیانه رژیم آپارتاید صهیونیستی در امان نیستند. مردمان سوریه، بعد از ده سال جنگ، با سقوط رژیم دیکتاتوری اسد و پیروزی داعشیان التحریر و حمایت رژیم اسلامی اردوغان، نیروهای دمکراتیک و سکولار سوریه و خصوصا روژوا را با خطر کشتارهای جمعی و سرکوبهای وحشتناک روبرو کرده اند. در این میان جنگ امپریالستی در اکراین، بواسطه تجاوز روسیه به این کشور و تعرض ناتویی به شرق ، جهان را در موقعیت بسیار خطرناکی قرار داده است. بحرانی که پس از پاندومی کرونا، صدها هزار قربانی گرفته و میگیرد، همه سیاست بین المللی را تحت الشعاع قرارداده، بطور بسیار فاجعه باری هزینه های بسیار سنگینی بر همه مردمان جهان تحمیل، وسیاست میلیتاریستی را به سیاست بین المللی تبدیل، و افزایش تصاعدی بودجه های جنگی را به بسیاری از کشورها تحمیل کرده است. ناتو به سرکردگی آمپریالیسم آمریکا، با ارسال سلاحهای مرگبار به اکراین به این جنگ ویرانگر ابعاد تازه ای بخشیده، سیاست زور و مجازاتهای بین المللی راعلیه مردمان دیکر کشورها به امری روزمره و عادی و پذیرفته شده تبدیل کرده است.
کمونیستها و نیروهای انسان دوست نمیتوانند به این فاجعه منطقه ای و جهانی بی تفاوت بمانند، ما باید علیه این جنگ امپریالیسیتی در همه ی ابعاد آن، علیه همه قطبهای این جنگ ویرانگر و همچنین جنگ های فراموش شده یمن، سومالی، افغانستان، سوریه و لیبی باشیم.
در شرایطی که بحران سرمایه داری جهانی عمیقا گسترش یافته ؛ بحران زیست محیطی، جهان را با مشکلات و بحرانهای عظیم روبرو کرده و آب؛ نه تنها کالایی، بلکه به یک سلاح جنگی در دست قدرتمندان تبدیل شده است، بحرانی چند وجهی که می تواند مهاجرتهای بزرگ و حتی جنگهای بی پایانی را به بشریت تحمیل کند.
در بطن بحران نظام جهانی سرمایه داری، ایران با داشتن نظامی توتالیتر، مذهبی و سرمایه داری عمیقتر از همیشه خود را در محرومیت فزاینده اکثریت عظیم، بی حقوقی همه مردم، فقر و فلاکت و بی آیندگی و بی افقی دامنه دار و گسترده نشان میدهد. در این شرایط بحرانی است که شاهد عظیم ترین اشکال اعتراضات کارگری و اجتماعی و مدنی در ایران هستیم. سالی گه گذشت سال اعتصابات و تظاهرات و اعتراضات گسترده معلمان و فرهنگیان، کارگران شهرداریها، هفته تپه ایها، کارگران نفت و پتروشیمی، سال همصدایی جنبش های اجتماعی و تقویت همراهی ها و همبستگی ها، سال حنبش بزرگ دادخواهی قربانیان جنایات سیاسی در چهار دهه گذشته، سال کارزار سه شنبه ها علیه اعدام بود. بنا به جمعبندی تریبون کارگری، در این سالی که گذشت بیش از دوهزار و هفتصد اعتراض و اعتصاب و تحصن و تظاهرات ۸۲۳ اعتراض مدنی واجتماعی، یعنی بیش از ده حرکت در روز ثبت شده است.
رفقای عزیز
چه در ایران و چه در سراسر جهان، ما تنها از طریق گسترش روحیه اتحاد و فضای همگرایی و همکاری در اردوی سوسیالیستهای انقلابی، آزادیخواه و برابری طلب است که می توانیم در برابر تهاجم نیروهای راست و مدافع نظام سرمایه داری بایستیم. نظامی که جهان بشریت و طبیعت را در همه عرصه ها به سوی نابودی سوق می دهد. یک میلیارد گرسنه، سیصد میلیون کودک کار، هفتاد میلیون پناهجو، راه اندازی مداوم جنگهای ارتجاعی و ویرانگر، بر باد دادن تریلیونها دلار از ثروت بشریت در مسیر میلیتاریسم و کشتار و رقابتهای نظامی منطقه ای و بین المللی، تخریب سیستماتیک محیط زیست و آژیر خطری که به صدا در آمده تا در کمتراز سه سال کره زمین را به زیر خط مرگ براند و انبوه مصائب دیگر که تنها می تواند یک بدیل در برابر آن ایستادگی کند و بشریت و طبیعت را از این نکبت نجات دهد: آلترناتیو سوسیالیستی برآمده از انقلاب اجتماعی و دمکراسی عمیق شورایی.
اما درست در بطن این بحرانهای همه جانبه جهانی، دستجات راست افراطی و نئوفاشیست سعی دارند با دادن آدرس غلط، توجه انبوه انسانهای جویای عدالت اجتماعی و عاصی از وضع موجود را به خود جلب کنند و گاه اینجا و آنجا با بهره گیری از غفلت چپ و بویژه تفرقه آن، به توفیق هایی نیز دست میابند. همین فاجعه می تواند در جهنم استبداد و استثمار– رژیم اسلامی جنایت و غارت حاکم بر ایران– نیز باز تولید شود. گفتمان ها و گرایشاتی که سعی دارند با تکیه بر کمکهای مالی امپریالیستی و ابر رسانه های وابسته به آنها، مهندسی افکار را در راستای منافع خود پیش ببرند، امروزه متاسفانه در صحنه هستند. اینجاست که نیروهای انقلابی و رادیکال سوسیالیست باید حساسیت و تحرک خود را افزایش دهند و با پرهیز از برجسته کردن این یا آن اختلاف فرعی، با حرکت در مداری بزرگ، جنبش سوسیالیستی را بیش از پیش تقویت کنند.
رفقا ی عزیز
بی شک کشور ما راهی جز انقلاب از پایین و خود حکومتی کارگران و زحمتکشان، تقویت اردوی آزادی و برابری و پیروزی جنبش کارگران وفرودستان و گذار از سرمایه داری ندارد. برای تحقق این امر، همکاری و همبستگی همه بخشهای طبقه کارگر و مزدبگیر، همکاری وهمبستگی و اتحاد همه جریانات چپ و کارگری و کمونیستی و سازمان دادن اقدامات و همکاریهای مشترک و پایدار ضرورت روز است. خوشبختانه، پس از سالها تلاش و پیگیری،ما شاهد شکل گیری همکاری و اتحاد عمل مشترک شش سازمان و حزب چپ وکمونیستی، همکاری در شکل دادن یک تلویزیون ۲۴ ساعته چپ برای بازتاب صدای بی صدایان، صدای طبقه کارگر و محرومترین مردمان از این رسانه هستیم. واینک هرچند سازمانهای ما بطور مستقل برنامه تولید می کند اما آنچه تولید می شود عموما در راستا اهداف مشترک و به انجام آن همت گمارده اند قرار دارد و به نوبه خود تاثیرات بسیار مثبتی در میان فعالان سیاسی و اجتماعی گذارده و میگذارد. آنچه برای ما حیاتی است این است که این صدا را تقویت کنیم و بکوشیم صداهای پراکنده، منقطع و سرکوب شده را انعکاس دهیم و به یک صدا و تصویر واحد تبدیل کنیم و گفتمان آلترناتیو چپ و کارگری، آلترناتیوسوسیالیستی و شورایی را در مقابل آلترناتیوهای بورژوایی، به نقطه ی امیدی برای تغییرات بزرگ در ایران دربند ارتجاع تبدیل کنیم. ما میتوانیم و باید در کنار اعتراضات روزمره کارگران، معلمان، بازنشستگان، بیکاران، زنان، جوانان، طرفداران محیط زیست، مدافعان حقوق مدنی وانسانی و همه ی جنبشهای اجتماعی ایران قرار گیریم و صدا و تصویر آنان را برای تغییرات رادیکال وانقلابی منعکس کنیم و بیش از پیش با آن گره بخوریم.
رفقای عزیز حزب کمونیست کارگری – حکمتیست
سازمان راه کارگر با صمیمانه ترین درودها به شما رفقا، دستهایتان را برای ادامه و تحکیم روابط مشترک می فشارد و آرزو دارد که این کنگره به سهم خود در تحکیم روابط و انسجام اتحاد عمل مشترک سازمانهای چپ و کمونیست و تقویت همبستگی های بزرگ طبقاتی اقدام نماید و کنگره شما؛ کنگره یازدهم حزب کمونیست کارگری ـ حکمتیست با موفقیت و پیروزی کارش را به اتمام رساند.
با درودهای رفیقانه- کمیته مرکزی سازمان راه کارگر