گزارشی از سازماندهی اول ماه مه در شهرزیگن
امیر عسگری
با تلاش‌های چندساله و اقدامات مستمر در راستای همبستگی و همکاری با نیروهای چپ و کمونیست بین‌المللی، از سال ۲۰۲۰ تاکنون عضوی از جمع سازمان‌دهندگان مراسم «اول مه سرخ» در شهر زیگن آلمان بوده‌ایم. این مراسم، که از اوایل دهه ۹۰ میلادی پس از اتحاد آلمان شرقی و غربی توسط نیروهای چپ و کمونیست منطقه وستفالن جنوبی پایه‌گذاری شده است، برخلاف اغلب شهرهای آلمان که مراسم اول ماه مه در آن‌ها زیر نظر اتحادیه DGB برگزار می‌شود، به‌عنوان جایگزینی سوسیالیستی و رادیکال علیه سرمایه‌داری با محوریت سخنرانی‌ها و موسیقی‌های اعتراضی برگزار می‌شود.
حزب حکمتیست نیز مانند سال گذشته، یکی از سازمان‌دهندگان این مراسم در کنار احزابی نظیر MLPD، DKP و DIE LINKE بود. سازماندهی این برنامه حاصل بیش از هشت ماه کار مداوم، هماهنگی و بحث میان نیروهای مختلف چپ، کمونیست و سندیکاهای کارگری است.
برای مراسم امسال و با توجه به شرایط سیاسی حساس در سطح بین‌المللی و داخلی آلمان، دو سخنران اصلی انتخاب شدند: اوزلم دمیرل، نماینده پارلمان اروپا از حزب چپ آلمان و از مخالفان رادیکال دولت، و هورشت اشمیتنر، از اعضای پیشین هیئت‌مدیره اتحادیه فلزکاران آلمان (IG Metall).
در میان سخنرانی‌های کوتاه جریانات مختلف، که حزب حکمتیست نیز در آن نماینده‌ای داشت، پیشنهاد حضور یکی از اعضای شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران برای سخنرانی مطرح شد و با حمایت اکثریت تصویب گردید. بر این اساس، سوران لطفی، سخنگوی پیشین این نهاد مستقل، برای سخنرانی در روز مراسم انتخاب شد.
با وجود برخی چالش‌ها، اما به یمن همکاری میان نیروهای چپ و کمونیست منطقه، مراسم «اول مه سرخ» امسال با حداقل مشکل برگزار شد.
این مراسم با راهپیمایی از مقابل Jobcenter آغاز شد؛ راهپیمایی با شعارهای ضدفاشیستی، ضدسرمایه‌داری و ضدجنگ به سمت میدان Kornmarkt ادامه یافت و با سرود «انترناسیونال» به پایان رسید.
برنامه سیاسی با سخنرانی اوزلم دمیرل و هورشت اشمیتنر آغاز شد.
دمیرل به موضوعاتی چون فقر، نابرابری، رشد فاشیسم، جنگ و نسل‌کشی در غزه پرداخت و از صرف میلیاردها یورو برای جنگ در اوکراین و خاورمیانه در برابر حمله دولت آلمان به مهاجران و پناهجویان به‌شدت انتقاد کرد.
اشمیتنر نیز به فقر، تورم، سیاستهای مخرب سرمایه‌داری، بیکار شدن هزاران کارگر، کمک‌های میلیاردی به صنایع نظامی و رشد نژادپرستی علیه مهاجران پرداخت.
پس از سخنرانی‌های اصلی، برنامه فرهنگی کردی همراه با رقص برگزار شد و در ادامه، نمایندگان احزاب و سازمان‌ها سخنرانی کردند.
از میان سازمان‌های فراخوان‌دهنده، امیر عسگری، دبیر تشکیلات آلمان حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست، سخنرانی کرد.
همچنین اسکندر (سوران) لطفی، سخنگوی پیشین شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، به‌عنوان یکی از مدعوین مراسم امسال در بخش احزاب و سازمان‌ها سخنرانی داشت.
امیر عسگری در سخنان خود به جنگ، کشتار و هزینه‌های میلیتاریسم که از جیب طبقه کارگر پرداخت می‌شود، پرداخت و به رشد نژادپرستی و معرفی پناهجویان به‌عنوان مقصر بحران‌های اقتصادی به‌شدت اعتراض کرد. او نظام سرمایه‌داری حاکم را عامل اصلی این وضعیت دانست.
وی همچنین ضمن محکوم‌کردن جمهوری اسلامی به‌عنوان عامل اصلی کشتار کارگران بندرعباس، هرگونه مماشات با این رژیم را محکوم کرد و بر لزوم همبستگی بین‌المللی با مبارزات سوسیالیستی طبقه کارگر در ایران تأکید نمود. او تنها راه رهایی را انقلاب سوسیالیستی به دست خود طبقه کارگر دانست و هرگونه توهم به امپریالیسم را مردود اعلام کرد.
اسکندر لطفی نیز در سخنرانی خود به بررسی ویژگی‌ها و ابعاد سیاسی خیزش انقلابی شهریور ۱۴۰۱ پرداخت و در پایان، ضمن گرامی‌داشت روز جهانی کارگر، همبستگی خود را با طبقه کارگر و زحمتکشان اعلام کرد.
مراسم با اجرای زنده موسیقی توسط یک گروه راک محلی ادامه پیدا کرد و به پایان رسید.
8 مه 2025
متن سخنرانی امیر عسگری دبیر تشکیلات آلمان حزب کمونیست کارگری ایران-حکمتیست در مراسم اول مه سرخ شهر زیگن
رفقا و دوستان عزیز،
در شرایطی به سر میبریم که شاهد کشتارها و جنگ های مختلف در جهان هستیم و دول سرمایه داری هزینه جنگ و میلیتاریسم را از جیب طبقه کارگر تامین میکنند. همین دول سرمایه داری به بهانه جنگ تورم چند برابری بر طبقه کارگر تحمیل کردند و با بهانه های پوپولیستی و دروغین و رشد سیاستهای نژادپرستانه عامل این فلاکت اقتصادی را خارجی ها و پناهجویان معرفی میکنند. در حالی که همین پناهندگان و پناهجویان در آلمان هستند که عامل تولید سرمایه همواره بوده و هستند.
بذارید آدرس دقیق مشکلات طبقاتی و فقر و بیکاری را با صدای بلند بگویم؛ سیستم و حکومت سرمایه داری هار حاکم
ما با صدای بلند و رسا باید بگوییم؛ نه به راسیسم، نه به ریاضت اقتصادی و نه به میلیتاریسم.
من از اروپا، جایی که در آن زندگی می‌کنم، با شما سخن می‌گویم – اما ما، طبقه کارگر سراسر جهان، باید متحد باشیم. من اهل ایران هستم. در آنجا هم طبقه ای های ما تحت سرکوب شدید رژیمی اسلامی و جنایت‌کار قرار دارد – رژیمی مسئول قتل عام کارگران در بندرعباس همین شنبه گذشته است. رژیمی که احکام اعدام برای فعالان آزادی‌خواهی چون شریفه محمدی، وریشه مرادی و پخشان عزیزی صادر کرده است.
دولت‌های اروپایی برای منافع سیاسی و اقتصادی خود به‌دنبال همکاری و مماشات با جمهوری اسلامی هستند. رژیمی که در جریان خیزش انقلابی سال ۲۰۲۲ پس از قتل ژینا (مهسا) امینی صدها تن را به قتل رساند، نابینا و شکنجه کرد و بسیاری از آن مبارزان شجاع اکنون با حکم اعدام مواجه‌اند.
رژیمی است مبتنی بر اعدام، ترور سیاسی و خشونت سازمان‌یافته علیه طبقه کارگر.
ما قاطعانه با هر نوع تحریم اقتصادی که مستقیماً بر زیست طبقه کارگر تأثیر می‌گذارد، مخالفیم. اما با صدای بلند و روشن می‌گوییم: نه به مماشات با حکومت اسلامی در ایران!
ما هیچ توهمی نسبت به دولت‌های سرمایه‌داری غربی یا امپریالیسم نداریم. تنها از راه مبارزه خود طبقه کارگر و سرنگونی حکومت اسلامی در ایران از طریق یک انقلاب سوسیالیستی است که آزادی و برابری ممکن خواهد شد.
از این‌رو ما همه نیروهای آزادی‌خواه و سوسیالیست در آلمان و سراسر جهان را فرا می خوانیم تا به همبستگی بین‌المللی بپیوندند.
مرگ بر حکومت اسلامی ایران!
زنده باد اول ماه مه – روز جهانی مبارزه طبقه کارگر!
زنده باد همبستگی بین‌المللی!
