بی آبی، بی برقی بلای جان مردم
راهی جزگسترش اعتصابات کارگری و اعتراضات توده ای نیست
سعید یگانه
بی آبی و بی برقی در ایران زندگی مردم را فلج کرده و ضرروزیان فراوانی به جامعه وارد کرده است. کار به جایی رسیده که مردم برای تامین آب آشامیدنی نیزدر تنگنا قرارگرفته اند. مردم در شرایطی با محدودیت آب و برق روبرو هستند که همزمان در تنگناهای سخت معیشتی قراردارند. در فقرو فلاکت به سر می برند .با وجود محدویتهای بعد از جنگ دوازده روزه وفضای بشدت اختناق آمیزجامعه، روزانه دهها اعتصاب و اعتراض کارگری، تجمع اعتراضی در میان بازنشستگان ومردم در اعتراض به بی آبی، بی برقی در بسیاری از شهرها، صورت گرفته و در حال گسترش است.
بی آبی، بی برقی وتمام مشکلات اقتصادی که مردم با آن دست به گریبانند وچشم اندازی برای حل آنان دیده نمی شود، هر دلیلی داشته باشد، مقصر اصلی دولتی است که به جای رسیدگی به مایحتاج اولیه زندگی عموم مردم، مثل آب و برق و نان وامنیت و آسایش و رفاه، ثروت جامعه را یا می دزدند و چپاول می کنند یا صرف اموراتی می شود که نه تنها نفعی برای مردم ندارد، بلکه عامل جنگ ودشمنی وابزارنابودی مردم و جامعه شده است.
بیش از ۴۵ سال از عمرحکومت ننگین اسلامی می گذرد. وضع جامعه به جایی رسیده که اکثریت مردم کارگروزحمتکش وستمدیده با فقروفلاکت ونداری روبروهستند و روزمره برای تامین حداقل معیشت باید بجگند و جان بکنند. محیط زیست به دلیل سیاستهای غلط و سودجویی حاکمان درب و داغان شده است. و دولت وکارگزاران ، وزارت نیروو دستگاههای عریض وطویل دولتی، پاسخی جزتوجیه و دروغ و سرکوب وتشدید فضای اختناق آمیزجامعه برای مردم ندارد.
تجربه سالها زندگی تحت حاکمیت رژیم سرمایه داری اسلامی، به همه آموخته است که نه تنها چشم اندازی برای ذره ای بهبود در زندگی مردم دیده نمی شود، بر عکس جامعه ایران بخصوص زندگی اکثریت کارگرو زحمتکش و مردم ستمدیده بیش از پیش در معرض نابودی قرارگرفته است. تشدید تورم و گرانی و بن بسط اقتصادی نشان ازپاشیدگی اقتصادی وفضای جنگی وتهدید به تحریمهای اقتصادی از جانب دول غربی، زندگی مردم را هرچه بیشترمورد تهدید قرار میدهد و رنج و مشقات مردم را تشدید می کند.
تنها جواب به وضع کنونی،گسترش اعتصابات کارگری در مراکز تولیدی و صنعتی،گسترش اعتراضات توده ای و مبارزه با جمهوری اسلامی با هر وسیله ممکن است. مردم زندگی می خواهند،آب و برق و نان می خواهند. امنیت و آسایش می طلبند، نه جنگ و موشک وبمب اتمی . اعتراض به بی آبی، بی برقی، گرانی نان و اعتراض به اختناق و اعدام، حق ابتدایی و مسلم مردم است که جمهوری اسلامی تلاش می کند آن را نیز سلب کند، اما ناموفق بوده است.
بهانه های دولت را باید افشا و منزوی کرد.لازم است که کارگران و توده های زحمتکش با درس گرفتن و تجربه خیزشهای توده ای و کارگری ، بخصوص خیزش انقلابی ۱۴۰۱ که به سومین سالگرد آن نزدیک می شویم، با گسترش اعتصابات کارگری و اعتراضات توده ای، با اتحاد و همبستگی، با خود سازماندهی نه تنها امکان سرکوب را از رژیم سلب کنند، بلکه خود را برای مصاف نهایی و تعیین تکلیف قطعی با جمهوری اسلامی آماده کنند. رژیمی که نتواند نان و آب و برق را برای مردم فراهم کند باید گورش را گم کند. رژیمی که پاسخی جزسرکوب وتعرض و بی حرمتی به این همه درد و رنج و مشقات اقتصادی ندارد، باید به دست مردم سرنگون و به درک واصل شود. دولتی که در رأس فساد و دزدی به خصلت آن تبدیل شده و ازتأمین ابتدایی ترین امکانات زیست انسانها ناتوان است باید گورش را گم کند. جمهوری اسلامی وصله ناجوربه جامعه ایران بوده و هست و باید برود.
سوم سپتامبر٢٠٢٥
***
