دنيايي “ديگر”
در حاشيه “هشدار” رهبري حزب کمونيست کارگري ايران
تدارک و برگزاري کنگره دوم حزب حکمتيست مورد توجه بسياري قرار گرفت. طيف وسيعي از کمونيست هاي دست اندرکار مبارزه کمونيستي و فعاليت اجتماعي از شهرهاي ايران و کردستان و خارج کشور، با دخالت سياسي و اظهار نظر و کنجکاوي اميد خود را به اين کنگره بستند. با اين اميد که اين کنگره بتواند اوضاع پيچيده را ببيند و راه حل و خط مشي کمونيست ها براي تغيير اين اوضاع به نفع کمونيسم و طبقه کارگر را ارائه دهد. در ميان احزاب و شخصيت هاي سياسي در اپوزيسيون که حتي توافق نظر چنداني هم با حزب ما ندارند، کم نبودند کسانيکه مسير تدارک و برگزاري کنگره ما را تعقيب کردند، بحث ها را در نشريه باز و علني کنگره دنبال کردند و انتظار تصميمات آن را کشيدند. در دنياي واقعي اين انتظار و تصوير از کنگره دوم حکمتيست ها بود.
اما متاسفانه در کنار اين دنياي واقعي، همانطور که انتظار ميرفت، در دنياي حقير و غير مسئول رهبري حزب کمونيست کارگري، کنگره حزب ما باز براي آنها به بهانه ديگري براي فحاشي به کمونيست ها و حزب حکمتيست تبديل شد. اين بار ديگر با وقاحت تمام ما را “نظم نويني و قومي و نا اميد” خواندند. بنظر ميرسد اين انتظار که کسي در درون اين حزب پيدا شود و جلوي پخش آگاهانه اکاذيب رهبري اين حزب را بگيرد و از سلامت مبارزه سياسي و ابتدايي ترين اصول تعهد و امانت داري به حقيقت در مبارزه سياسي دفاع کند، ديگر بيهوده است. حزب کمونيست کارگري رسما به يک ماشين توليد فحش عليه کمونيست ها تبديل شده است. ظاهرا بخش اعظم دنياي اين حزب را ما تشکيل ميدهيم! کافي است که به ادبيات سه سال اخيرشان نگاه کنيد. مطمئن باشيد که سلسله بي پرنسيبي هاي سياسي اين حزب در حافظه جنبش آزاديخواهانه ثبت شده است.
ما از تمام کسانيکه از لزوم حفظ سلامت فضا براي مبارزه سياسي دفاع کردند، از جمله حزب اتحاد کمونيست کارگري و مسئولين سايت آزادي بيان تشکر ميکنيم. اما وارد شدن به اين جدل و پاسخگويي به هر فحاشي حزب کمونيست کارگري را بيهوده و اتلاف وقت ميدانيم. دنياي بزرگتري با کوهي از مسائل و کار و مسئوليت در مقابل همه کمونيست ها و حزب حکمتيست قرار دارد. کنگره دوم حزب ما مشخصا بر ضرورت جدايي قطعي از فضاي کاذب چپ سنتي تاکيد کرد و حزب را به معطوف شدن به مبارزه در دنياي واقعي فرا خواند.
کميته رهبري حزب حکمتيست
۱۸ اکتبر ۲۰۰۷