شهرهای خوزستان علیرغم استقرار گسترده نیروهای ضد شورش و دستگیری های محله به محله در اعتراض و خروش شبانه است. قطع کامل اینترنت در بیشتر شهرهای خوزستان و تلاش برای سرکوب و کنترل موقت اوضاع سیاست جمهوری اسلامی است. همزمان برای کنترل خشم مردم با “برسمیت شناختن حق اعتراض و انتقاد”، دستور آزادی کسانی که “عمل مجرمانه” مرتکب نشدند، قرنطینه خبری، سرکوب و بازداشت و شلیک به جوانان معترض تلاش می کنند. سیاست حکومت گرفتن دو هفته وقت، بعبارتی پایان دولت روحانی و استقرار دولت رئیسی، آزاد کردن موقت مقداری آب از سدها و مشتی وعده وعید است.
اما گسترش اعتراضات به سقز و بوشهر و کرج و بجنورد، خروش مردم آزادیخواه در تبریز و امروز دوشنبه در تهران، سیاست حکومت در خوزستان را بی خاصیت می کند. در این میان مردم هشیار سیاست تفرقه افکنانه حکومت را با شعارهای اتحاد بخشهای مختلف جامعه عقب راندند. حکومتی ها و رسانه ها با انتساب هویت قومی به اعتراضات و اینکه تعدادی “تجزیه طلب” و “ضد انقلاب” محرک اجتماعات اند، با دمیدن در شکاف های قومی و همزمان تحریک و غلغلک تعصبات کور ناسیونالیسم نژادپرست ایرانی، برای توجیه خط سرکوب و درهم شکستن اعتراضات تلاش کردند. مردم در تبریز و تهران با شعار اتحاد با مردم خوزستان توی دهنشان زدند. به هر درجه ای که حکومت و همراهانش موفق میشوند سفره یک بخش جامعه را از بخش دیگر جدا کنند و در میانشان تخم نفرت قومی و مذهبی و ملی بکارند، به همان درجه از یکی شدن و راه افتادن یک جنبش عظیم سراسری برای سرنگونی و استیفای آزادی و برابری و رفاه همگانی ممانعت کرده اند.
شعارهای اتحاد در تبریز و تهران و حمایت از مردم مبارز خوزستان بسیار مهم اند و کمک شایانی به اتحاد و اعتراض در سراسر کشور میکند. یعنی در مراکزی که حکومت و ناسیونالیستهای غیر مسئول و آریائی های متعصب تلاش می کنند صف مردم را درهم شکنند، ندای اتحاد و دفاع از برابری و رفع تبعیض، تعیین کننده است. در لحظه حاضر، مقابله با سیاست سرکوب در خوزستان و پاسخ دادن فوری به مسائل آنی آنها، تنها با گسترش اعتراضات به شهرهای بزرگ و استانهای دیگر ممکن است. تبریز و تهران دست بکار شدند و نقش کلیدی دارند. عملکرد حکومت و واقعیات زندگی نشان میدهد که خشم ما از ماشین سرکوب آنها قویتر است، ترس رنگ باخته و اراده جای آن نشسته است. این بار باید میلیونی برخیزیم و کارشان را یکسره کنیم.
مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادی، برابری، حکومت کارگری!
زنده باد جمهوری سوسیالیستی!
حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست
۴ مرداد ۱۴۰۰ – ۲۶ ژوئیه ۲۰۲۱
