” پس این چه نوع جامعه ای هست که جز جلاد هیچ ابزار دیگری برای دفاع از خود نمی شناسد ؟ ” مارکس – 17 فوریه 1853 در ” نیویورک دیلی تریبون ”
از زمانیکه مالکیت خصوصی پدید آمد و جامعه به طبقات تقسیم شد ، بکارگیری قهر و خشونت سازمان یافته دولتی توسط طبقات حاکم علیه فرودستان روشی معمول و مرسوم بوده است . این سلطه دولتی طبقات حاکم همواره با شکنجه و اعدام عجین بوده است .
اعدام قتل عمد دولتی هست . اقدامی برای حفظ سلطه بورژوازی حاکم بطور کلی است . توجیهات دول مجری حکم اعدام دال بر اینکه این شیوه مجازات در کاهش قتل و خشونت از جانب شهروندان بزهکار و تقویت “امنیت شهروندان ” موثر است ، توجیه کردن و سر پوش گذاشتن بر این عمل جنایتکارانه است . علاوه بر مخالفان سیاسی که آشکارا برای حفظ سلطه طبقه حاکم به جوخه اعدام سپرده میشوند ، زندانیان مرتکب جرائم عادی نیز قربانی نظام های طبقاتی تولیدکننده نابرابری و بی عدالتی اجتماعی هستند .
در عصر ما ، نظام سرمایه داری با بازتولید روابط سلطه سرمایه ، فقرهر چه فزاینده تر را در یک قطب و سرمایه و ثروت را در قطب دیگر در دست اقلیتی متمرکز می کند . آنوقت در پاسخ به بزهکاری ناشی از این فقر و تنگدستی ، حکومت ها افرادی را که قربانی این نظام هستند ، زندانی و اعدام می کنند .
با وجود اینکه شمار قابل توجهی از کشورها به الغای مجازات اعدام کمر همت بسته اند که آنهم در نتیجه مبارزات چندین ساله طبقه کارگر و نیروهای آزادیخواه جامعه بوده است ، متاسفانه تعداد قربانیان این مجازات غیرانسانی کماکان بالاست . بنا به گزارش «سازمان عفو بین الملل» ،٤۸۳ نفر در سال ٢۰٢۰ در جهان اعدام شده اند. کشورهای چین ، ایران ، مصر، عراق و عربستان سعودی به ترتیب بیشترین شمار اعدام شدگان را به خود اختصاص داده اند . جمهوری اسلامی ایران با در نظر گرفتن جمعیت این کشورها ، صدرنشین اعدام سرانه در جهان است . طبق همین گزارش دولتها در ۱٤۰کشور به شکنجه زندانیان دست میزنند . دراین حوزه نیز جمهوری اسلامی جایگاه ننگینی دارد ، آمار رسمی نشان می دهد که در سال های اخیر در زندان های ایران ، 72 زندانی زیر شکنجه به قتل رسیده اند .
نگاهی به جزئیات اجرای حکم اعدام در جمهوری اسلامی ایران بازهم دریچه های بیشتری را به سوی این دوزخ باز میکند . در گزارش امسال «حقوق بشر ایران» ، شمار اعدام شدگان در جمهوری اسلامی٢۶٧ نفر قید شده است که در میان آنان ، ٤ ” کودک ” دیده می شوند . یک نفر نیز به جرم نوشیدن نوشابه الکلی اعدام شده است. خطر اعدام همچنان زندانیان متعددی را تهدید می کند . بنا به گزارشات رسمی تعداد نه چندان کمی از زندانیان سیاسی در زندان های مختلف ازجمله در زندان های اهواز، اصفهان ، ارومیه ، شهرهای کردستان ، زاهدان و مشهد اعدام شده اند .
با تمام این خشونتها ، ادامه جنبش های اعتراضی سراسری کارگران ، معلمان، زنان ، دانشجویان ، بازنشستگان و …علیه سیاست های اقتصادی – سیاسی رژیم ، علیه فساد ، اختلاس ، تورم و گرانی و نیز علیه مدیریت جنایت بار پاندمی مرگبار کرونا نشان میدهد که ما وارد دوران جدیدی از جنبش های اجتماعی در ایران شده ایم .
در مقابل ، نظام سرمایه داری مذهبی در ایرانِ ، پسا خیزش های دی ماه 96 و آبان 98 از سوئی و اعتصابات و اعتراضات گسترده کارگران و حقوق بگیران ثابت که اعتصابات کارگران پروژه ای صنعت نفت و کارگران نیشکر هفت تپه درخشان ترین نمونه های آنها هستند ، از سوی دیگر، با انتصاب رئیسی ، این قاضی مرگ و جنایتکار علیه بشریت ، شمشیر را از رو بسته و شیوه ارعاب بازهم بیشتر را در پیش گرفته و استفاده باز هم بیشتر از قتل دولتی و احکام قرون وسطائی دیگر را در دستور کار خود گذاشته است . در چنین شرایطی تشدید مبارزه علیه حکم شنیع اعدام بیش از پیش باید در دستور کار رزمندگان طبقه کارگرو همه آزادیخواهان و حرکت مداوم به سوی سوسیالیسم قرار گیرد تا عرصه را بیش از پیش بر حکومت سرمایه داری اسلامی تنگ تر کند .
ما خواهان لغو فوری مجازات اعدام و ابطال تمام احکام صادر شده دراین جهت هستیم . روز 10 اکتبر ، روز جهانی علیه اعدام ، با صدای بلند برای لغو مجازات اعدام به میدان بیائیم .
سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی !
زنده باد آزادی ، زنده باد سوسیالیسم !
8/10/2021
امضاها: سازمان اتحاد فدائیان کمونیست ، حزب کمونیست ایران ، حزب کمونیست کارگری- حکمتیست ، سازمان راه کارگر ، سازمان فدائیان (اقلیت) و هسته اقلیت
