در هیج دورانی بی حقوقی واقعی مردم زیر سلطه نظام استثمارگر سرمایه داری تا این حد عریان نبوده است. درهیج دورانی اکثریت جامعه جهانی به انداره امروز تبعیض و فاصله طبقاتی خود را نشان نداده است. هر انسان منصفی با یک نگاه کوتاه به نظام سرمایهداری موجود میتواند به خوبی تشخیص دهد که در قرن بیست و یکم بشر امروزی زیر چتر این سیستم سرمایهداری کثیف جهانی تا چه حد زیرفشار اقتصادی، گرانی سر سامآور، ناامنی شغلی وبیآیندگی قرار دارد.
در دورانی قرار گرفتهایم که جنگهای خانمان سوز به بهانههای مختلف به مردم تهیدست و ستم دیده تحمیل میشود تا بلکه کارخانههای صاحبان سرمایه تسلیحاتیشان رونق بازار داشته باشد و با این شیوه غیرانسانی و کشیدن شیره جان کارگران، سرمایههایشان اضافه بشود. طبق آمار ژورنالیستهای نان به نرخ روز خور و سازمانهای به اصطلاح حقوق بشری در هر ثانیه چندین کودک به علت سو تغذیه و عدم امکانات پزشکی و دارویی میمیرند.
در دنیای زندگی میکنیم که سرمایهداران برای نا امن کردن جامعه بشری از انواع واقسام شیوهها، افکار ارتجاعی قرون وسطایی برای حفظ نظام استثمارگرشان و به دست آوردن سود بیشتر استفاده میکنند. برای نمونه، دفاع مالی و تسلیحاتی سیاسی از جمهوری اسلامی وحشی در ایران، درست کردن داعش و علم کردن گروهکهای تروریستی اسلامی، آوانس و دخالت دادن افکار راسیستی و فاشیستی در سطح جهانی، علم کردن افکار ناسیونالیستی و قوم پرستانه درخاورمیانه… ما در دنیای زندگی میکنیم که متاسفانه اکثریت زنان از یوغ ستم طبقاتی و تبعیضات جنسیتی، تحقیر و بی حرمتی رنج میبرند.
در دنیایی زندگی میکنیم که در روز روشن و جلوی چشم مردم، این حاکمان و طراحان نظم نوین جهانی وطرفداران بازار آزاد و مدعیان دمکراسی و حقوق بشراز جمله امریکا، اروپا، روسیه، چین، هندوستان و جمهوری اسلامی بدون اینکه خم به ابرور بیاورند گروه تروریستی شناخته شده جهانی، طالبان را آزاد گذاشته تا بدون مانع به جنایات کثیف خود در افغانستان ادامه دهند. زندگی در سیستم نظام سرمایهداری انسان را برده قانونی میداند و همه اختیاراتش را به نام قانون از او سلب کرده است. در سیستم ضدبشری سرمایهداری که ایران هم یک عضو آن بشمار میآید جان انسانها هیچ ارزشی ندارد. این سیستم سرمایهداری ماهیتا از لحاظ طبقاتی و استثمار انسانها، از یک قماش بوده و همگی استثمارگر و ضد کارگر هستند مخصوصا جمهوری اسلامی که گوی سبقت را از همه جنایتکاران تاریخ ربوده است.
جمهوری اسلامی در طول حاکمیت خود با اعدام و شکنجه و زور خود را به مردم تحمیل کرده است، در ایران اسلام زده آزادی و حق و حقوق شهروندی وجود ندارد و جامعه هشتادوچهار میلیونی ایران تبدیل به اردوگاه نازیستهای دوران هیتلر شده و انسانها حتی بایستی با اجازه این رژیم خونخوار نفس بکشند. این مسئله در حالی است که نظام سرمایهداری جهانی بیشرمانه با تمام قدرت مالی و دیپلماسی خود، جمهوری اسلامی را در انظار مردم جهان، نماینده مردمی و قانونی ایران قلمداد کرده و برای سران و اوباشان جمهوری اسلامی که دستشان به خون میلیونها انسان آغشته شده است فرش قرمز پهن میکند.
با توضیحات داده شده به این نتیجه میرسیم که بایستی با اتحاد و سیاست طبقاتی از این نظام جهانی به خصوص جمهوری اسلامی ایران عبور کنیم و برای یک زندگی مدرن و مرفه که در شان بشر امروزی باشد تلاش و مبارزه نمائیم. کارگران، زحمت کشان، انسانهای آزادیخواه و برابریطلب، زنان شجاع و تحت ستم مضاعف باید آگاهانه سازمان بیابند. سرنگونی جمهوری اسلامی که تا دندان مسلح میباشد مسلما کار آسانی نیست ولی شدنی است. ما در مقطع زمانی حساسی قرار گرفتهایم و سرنگونی رژیم اسلامی برای نسلهای بعد از ما هم پربار است. همگی باید با هوشیاری سیاسی و آگاهی و منافع طبقاتی خود پا به میدان بگذاریم و در صف اول برای سرنگونی جمهوری اسلامی و تغییر آن اقدام نماییم. جنبش کمونیسم کارگری به خصوص حزب حکمتیست که مدافع سر سخت طبقه کارگر و تغییر بنیادی در ایران میباشد، باید همراه طبقه کارگر، نیروهای آزادیخواه، برابری طلب و زنان ستم دیده وارد جنگ نهایی با جمهوری اسلامی بشود. طبقه کارگر باید خود را صاحب جامعه بداند. دست یافتن به آزادی، حرمت، کرامت انسانی و یک زندگی مدرن که در شان بشر امروزی باشد تنها با دخالت مستقیم کمونیستها و جنبش کمونیسم کارگری و حزب حکمتیست و حاکمیت شورایی تحقق و تضمین میشود.
زنده باد سوسیالیسم
ابراهیم باتمانی
05.12.2021