بدنبال خشکسالی و مصائب آن، اکنون برف سنگین و باران در سراسر کشور، موجب شادی و امید از یکسو و دربدری و مشقت بدلیل سیل و راه بندان از سوی دیگر شده است. ما در خوشحالی مردم زحمتکش سهیم هستیم و معنای آنرا عمیقاً درک میکنم. درعین حال باید در رنج و آوارگی سیل زدگان و اسیران برف و راه بندان هم شریک شویم و به درد آنها مرهمی بزنیم. سیل در استان های کرمان و هرمزگان زندگی بخشی از مردم را ویران کرده است. مناطق مسکونی زیادی صدمه دیدند و بسیاری از روستاها در جنوب کرمان در محاصره سیل قرار دارند. گزارش ها تا امروز از وضعیت بحرانی در رودبار جنوب و زهکلوت و قلعه‌گنج، قطع راه ارتباطی با ۳۳۰ روستا و در معرض خطر سیل قرار گرفتن ۱۰۶ روستای دیگر سخن میگوید. همینطور برف سنگین در شهرهای مختلف از جمله قزوین و زنجان، شهرهای کردستان و آذربایجان غربی، بهمن های متعدد در جاده چالوس، راه بندان و عدم دسترسی به نان و خرید نیازها و بسته شدن بیشتر راه ها، مشکلات مضاعفی ایجاد کرده است.
آنچه در این میان مانند همیشه قابل مشاهده است، بی مسئولیتی محض ارگانهای دولتی در قبال پاسخ به ساده ترین مشکلاتی است که بارها تکرار شدند اما اقدامی جدی برای رفع آنها نشده است. ظاهرا دولتی وجود ندارد، شهرداری ها و اداره راه و ارگانهای ذیربط مسئولیتی ندارند. هنوز خطر پاندمی کرونا رفع نشده است اما پیامدهای وحشتناک تلفات انسانی و بیکاری و تشدید فقر بر جامعه سنگینی میکند. دولت اسلامی در قبال عملکرد ویرانگر و جنایتکارانه خویش، کمترین مسئولیتی برعهده نگرفته و در عوض به اشاعه خرافات و مال اندوزی از مصائب مردم روآورده است. در مقابل این واقعیت زشت، همبستگی با مصیبت دیدگان نیز یک سنت مبارزاتی میان مردم آزادیخواه ایران است. کارگران و مردم برابری طلب و نوعدوست، نظر به شناختی که از عملکرد جنایتکارانه رژیم اسلامی دارند، ضمن تاکید و اعمال فشار برای موظف کردن دولت به انجام وظایف خویش، همواره با ابتکارات مختلف همبستگی و کمک به همدیگر را سازمان داده اند.
حزب کمونیست کارگری – حکمتیست ضمن اعلام همدردی با خانواده های مصیبت دیدگان سیل و برف سنگین، رژیم اسلامی و نظام سرمایه داری را مسئول مستقیم کلیه مشقات و مصائب کارگران و مردم زحمتکش میداند. از نظر ما در چنین شرایطی، هر دولتی، موظف به و مسئول نجات و اسکان آوارگان، تامین نیازهای درمانی و بهداشتی و غذائی فوری سیل زدگان، بازسازی خرابیهای ناشی از سیل، کمک به مردم گیر کرده در برف و تامین و توزیع نیازهای فوری آنهاست. اما این همان رژیم است که برای رفع مشکل زیرساختهای آب و فاضلاب از بانک جهانی قریب یکصد و پنجاه میلیون دلار وام می گیرد اما کمترین اقدامی نمی کند و این وامها در چرخه فساد حکومتی ناپدید می شوند. پلها و سدهائی که با هر سیل فرو میریزند، جاده های ناامن و قتل روزانه که با هر برف و باران مسدود میشود، مسببی جز مسئولین فاسد و جنایتکار حکومتی ندارد.
ما می گوئیم یک راه تحفیف موقت مشقات مردم آسیب دیده، تحرک موج نوعدوستی و همبستگی انسانی است. در این اوضاع دردناک، میتوان در شهرهای نزدیک یک استان و مناطق و محلات دست همدیگر را گرفت، از تجربه تشکیل شوراهای مردمی و نهادهای همیاری بهره برد و در اشکال متنوع برای رساندن کمک اقدام کنیم. آستین ها را بالا بزنیم، با اتکا به تجارب کنونی و ابتکارات توده ای برای کمک به مصیب زدگان، اتحاد و همبستگی انسانی را تقویت کنیم.
مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادی، برابری، حکومت کارگری!
حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست
۲۹ دیماه ۱۴۰۰ – ۱۹ ژانویه ۲۰۲۲
_____________________________________
