طبقه کارگر در بطن تند پیچ پرمخاطره جهانی
در آستانه اول مه ۲۰۲۲، طبقه کارگر در همه کشورهای جهان، دور دیگری از فقر و تبعیض و مصائب و مشقات نظام استثمارگر کاپیتالیستی را سخت تر از همیشه تجربه میکند. سردمداران و ایدئولوگهای بورژوایی چند دهه است استیلای بی رقیب نظام سرمایه داری بر سرنوشت بشریت و گسترش دامنه حاکمیت و کارکرد آن به اقصی نقاط کره زمین را نقطه قوت این نظام ستمگر معرفی میکنند. درعین حال این حقیقت ساده را پرده پوشی میکنند که گسترش هر روزه فقر و گرسنگی و تبعیض و نابرابری و جنگ و ناامنی در اقصی نقاط جهان نیز محصول همین نظم ضد انسانی است. کشمکش و جنگ اصلی طبقه کارگر علیه سرمایه داری به پهنای جهان از همین جا الهام میگیرد. روز اول مه امسال میتواند و باید صحنه ارتقاء و گسترش این نبرد طبقاتی و سیاسی علیه کاپیتالیسم معاصر باشد.
امسال پرولتاریای جهانی و مردم محروم با پرمخاطره ترین کارکرد نظم سرمایه داری یعنی جنگ امپریالیستی جاری در اوکراین و خطر تبدیل عملی آن به یک جنگ بزرگ در سطح دنیا و در شرایط وجود زرادخانه های سلاحهایی شیمیایی و بیولوژیکی و هسته ای در دست قطبهای امپریالیستی دو طرف این جنگ روبرو است. ادامه کشمکش و جدال قطب های اصلی کاپیتالیسم بر سر سهم خواهی بیشتر در اقتصاد و سیاست دنیا و تحکیم موقعیت بالادستی در جهان چند قطبی ثبات نیافته به جغرافیای اوکراین کشیده شده است. تاکنون طبقه کارگر و مردم بخت برگشته در اوکراین و روسیه به گوشت دم توپ جنگی تبدیل شده اند، که از یک طرف ناسیونالیسم عظمت طلب روسیه به رهبری پوتین در سودای اعاده موقعیت روسیه به عنوان یکی از ابرقدرتهای جهان و از طرف دیگر آمریکا و متحدان اروپایی و ناتو برای جبران ناکامیها در خاورمیانه و احیای موقعیت هژمونیک بر جهان کاپیتالیستی معاصر میکوشند. این جنگ برخلاف پروپاگاند طرفین درگیر، مستقیمأ علیه منافع کارگران و مردم در روسیه و اوکراین و در همه دنیا است.
طبقه کارگر جهانی در اول مه ۲۰۲۲ میتواند و ضروری است اعلام کند کشمکش قطبهای کاپیتالیستی و در این مورد لشکرکشی و زورگویی میلیتاریستی روسیه را ضد انسانی و ارتجاعی میداند و خواهان توقف فوری جنگ است. به علاوه دخالت مستقیم و غیر مستقیم دیگر دولتهای همگام دو طرف جنگ و تمایل هیئت حاکمه آمریکا و ناتو را به کشدار شدن این جنگ و اعمال “تحریم اقتصادی” علیه روسیه را به مثابه سلاح کشتار جمعی سیاست ضد انسانی و جنایتکارانه میداند. در این راستا بر کوتاه شدن دست قدرتها و دولتهای مرتجع کاپیتالیست از سر مردم تاکید میکند. کارگران با چشمان باز علیه توجیهات ناسیونالیستی “منافع ملی” دولتهای درگیر و گسترش راسیسم توجیه گر این توحش و حضور فعال جریانات فاشیست در این جنگ می ایستند. باید اعلام کرد که طبقه کارگر و مردم چه در روسیه و اوکراین و چه در دیگر کشورها نباید به گوشت دم توپ این جنگ تبدیل شوند. به روشنی علیه به اصطلاح “دولت و بورژوازی خودی” مستقیمأ درگیر و یا دولتهای همگام و متحد دو سوی این جنگ تبهکارانه میتوان و باید ایستاد. براین اساس بسیار ضروری است، سیاست ارتجاعی جریانات و ترندهای چپ و راست “پروروسی” و یا “پروغربی و ناتویی” در این رویداد را افشاء و منزوی کرد. طبقه کارگر میتواند با سیاست و صف متفاوت به فاکتور مهم به میدان کشاندن جنبش متمایز و امید بخش پایان دادن به جنگ و توحش سرمایه داری و دولتهای ضد انسان تبدیل شود. در این تند پیچ تاریخی طبقه کارگر در سطح جهان در مقابل آزمایش پیچیده و سنگینی قرار دارد که اساسأ با اتکاء به خودآگاهی طبقاتی و سوسیالیستی، اتحاد و سازمانیافتگی همچون کارگران سوسیالیست و بلشویکهای مقطع جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۷ میتواند، مسیر تحولات را به نفع طبقه کارگر و مردم محروم تغییر دهد.
کارگران ایران به مثابه بخشی از طبقه کارگر جهان در اول مه امسال علیه این جنگ و دو قطب کاپیتالیستی و دولتهای ارتجاعی مستقیما درگیر آن بر همان افق و سیاست انقلابی و رادیکال مورد اشاره در بالا تاکید میکنند که میتواند راهنمای عمل کارگران آگاه و سوسیالیست در سراسر جهان باشد.
به علاوه طبقه کارگر در ایران با گسترش فاجعه فقر و گرسنگی و گرانی و بیکاری و بیماری و تبعیض و نابرابری غیر قابل تحملی روبرو است. در اول مه امسال کارگران علیه سرمایه داری حاکم و دولت جمهوری اسلامی بانی این وضعیت کیفرخواست خود را با شفافیت اعلام میکنند. با اتکاء به پتانسیل مبارزاتی جنبش کارگری و دیگر جنبشهای اجتماعی رادیکال متحد طبقه کارگرهمچون جنبش معلمان و بازنشستگان و اعتراضات توده ای مردم جان به لب رسیده میتوان و باید دولت را موظف به تامین فوری معیشت و سلامت و دستمزد و حقوق مکفی همه شهروندان نمود. علیه دستمزد زیر خط فقر تعیین شده توسط دولت اعتراض کرد و تامین دستمزد و حقوق مکفی تامین کننده زندگی شایسته انسانی را به خواست مشترک و فوری جنبش کارگری و دیگر جنبشهای اعتراضی رادیکال تبدیل کرد.
در اول مه خواهان آزادی همه کارگران زندانی و زندانیان سیاسی هستیم. بر همبستگی و همگامی جنبش کارگری با دیگر جنبشهای اجتماعی رادیکال پافشاری میکنیم. در اول مه کار تعطیل است و ما کارگران و فعالین و پیشروان سوسیالیست طبقه کارگر را به برگزاری اجتماعات بزرگ و متینگ های کارگری گرامیداشت روز کارگر در شهرها فرامیخوانیم.
زنده باد اول مه!
زنده باد انترناسیونالیسم کارگری!
زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری!
حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست
١٧ فروردین ١٤٠١ – ٦ آوریل ٢٠٢٢
