روز پنجشنبه اول اردیبهشت ۱۴۰۱، بار دیگر معلمان و فرهنگیان در بیش از ٥٠ شهر و ٢٤ استان کشور دست به تجمع و اعتراض زدند. این اجتماعات در تهران در مقابل وزارت آموزش و پرورش و در شهرهای دیگر در برابر ادارات آموزش و پرورش برگزار شدند. معلمان به عدم تحقق خوستهایشان از جمله سلاخی طرح رتبه بندی که افزایش حقوق را شامل همه معلمان نمیکند معترضند. معلمان میگویند دولت همچنان دنبال پولی سازی آموزش است و از حق آموزش رایگان برای همگان سر باز می زند. معلمان به تداوم زندانی همکارانشان و اعمال فشارها و احضارها و پرونده سازی اعتراض دارند و تاکید می کنند که سیاست ارعاب و سرکوب مانع تداوم اعتراض آنها نخواهد شد.
بعبارت دیگر با وجود چند دور اعتراض سراسری و مذاکرات در مجلس و دالانها، هنوز مطالبات سال گذشته فرهنگیان تحقق نیافته است. معلمان و فرهنگیان خواهان اجرای کامل قانون مدیریت خدمات کشوری هستند که در نتیجه اجرای درست این قانون یعنی جاری کردن رتبه بندی و همسان سازی حقوق ها، حقوق هر معلم بازنشسته و شاغل از جمله معلمان تازه استخدام و معلمان غیر رسمی به بالای خط فقر می رسد. معلمان خواهان استخدام رسمی همکاران حق التدریسی توسط آموزش و پرورش و پرداخت معوقات آنها هستند.
معلمان میگویند دارایی و املاک وزارتخانه آموزش و پرورش جزئی از مالکیت عمومی است و وزارتخانه حق ندارد تحت عناوینی مانند واگذاری به بخش خصوصی و به صورت رانتی در اختیار مافیا قرار دهد. معلمان همینطور شدیدا معترض به دست درازی وزارتخانه و دولت به صندوق ذخیره فرهنگیان هستند و با هر نوع تغییر در مالکیت صندوق ذخیره فرهنگیان مخالف اند. در اعتراض روز پنجشنبه بار دیگر بر روی خواستهای محقق نشده از جمله آزادی معلمان زندانی و اجرا نشدن همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و سرکوب و دستگیری مستمر و سیستماتیک معلمان و فعالان صنفی تاکید شد.
نیروهای امنیتی در تهران نزدیک وزارتخانه با حضور در خیابان سپهبد قرنی، از شکل‌گیری تجمع اعتراضی معلمان مقابل وزارت وزارت آموزش و پرورش ممانعت کردند و حدود ٧٠ تن از معلمان معترض را بازداشت کردند. ٤٠ معلم زن را به بازداشتگاه وزرا بردند و ٣٠ معلم بازداشتی را به پلیس امنیت و گیشا منتقل و سپس همه آنها را آزاد کردند. این بازداشتها و بی توجهی به اعتراضات و خواستهای برحق معلمان نشان میدهد که دولت و مجلس تا زور به اندازه کافی روی سرش نباشد کوتاه نمی آیند. احضارها و پرونده سازی های مرتب و تهدید معلمان همه قرار است یک جنگ فرسایشی را به معلمان تحمیل کند.
حزب کمونیست کارگری – حکمتیست از اعتراض متحد معلمان برای خواستهای برحق حمایت و تعرض نیروهای سرکوبگر حکومتی به معلمان معترض و آزاده را محکوم میکند. معلمان بازداشتی باید فورا آزاد شوند. این روشها دیگر جواب نمیدهد، نمیتوانید میلیونها نفر را زندانی کنید و به سکوت بکشانید. معلمان برای پیشروی نیازمند تقویت واحدهای محلی و مراکز آموزشی با هدف بسیج نیروی وسیعی از فرهنگیان که هنوز بمیدان نیامدند، اتکا به مکانیزمی که این مهم را محقق کند یعنی مجمع عمومی در مدارس، ایجاد همدلی و هماهنگی بیشتر با دیگر شاخه های جنبش کارگری بجای ایجاد تفاوت بین فرهنگی و کارگر، تقویت اتحاد طبقاتی بویژه در آستانه روز جهانی کارگر هستند.
مرگ بر جمهوری اسلامی!
زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری!
حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست
٢ اردیبهشت ١٤٠١ – ٢٢ آوریل ٢٠٢٢
