سال ١٤٠١ سال ویژه ای بود. مثل همه سالهای قبل جمهوری اسلامی با تحمیل زندگی زیر خط فقر بر کارگران و اکثریت عظیم شهروندان و با تشدید سرکوب و خفقان و گسترش اعدام و زندان، زندگی و شادی را به کاممان تلخ کرد. در عین حال اعتراضات برخاسته از اعماق جامعه ادامه داشت. قتل ژینا امینی عزیز(مهسای جوان) به دست جنایتکاران اسلامی همه چیز را تغییر داد. ورق برگشت. از آن مقطع تا این لحظه و آغاز سال نو، بیوقفه جمهوری هار اسلامی و خامنه ای جلاد زیر ضرب مبارزات زنان پیشکسوت، نوجوانان و جوانان پرشور، کارگران و معلمان و رزمندگان مبارزات محله محورقرار دارد. در این راه هزینه بسیار دادیم. صدها جانباخته عزیز، هزاران صدمه دیده و بازداشت شده گوشه ای از جانفشانیهای غرورآفرین جامعه بپاخاسته در راه رهایی است. به دست گرفتن درسهای مبارزه و فداکاری پرچمداران آزادی و برابری بهترین گرامیداشت ستارگان نبردمان است. یاد عزیزشان همیشه گرامی است.
اکنون در مناسبت سال نو در محله و شهر و کوی و برزن جلوه های دلپذیر جشن و شادی و همبستگی و اتحاد و همسرنوشتی انسانی را برای ادامه مبارزه قاطع در برابر این رژیم ضدشادی و ضد آزادی ودر مقابل تعصبات و دسته بندیهای ساختگی ملی و مذهبی را بسازیم. همسرنوشتی و شادی روزهای نوروزی را قدر بدانیم و زندگی را با آن طراوت تازه ببخشیم.
سال جدید، سال امیدها و تحولات انقلابی بزرگتر است. برایتان بیشترین موفقیت و شادی پایدار آرزومندم.
رحمان حسین زاده
اول نوروز ١٤٠٢