دیشب بسیاری با خبر خوش، آزادی سپیده قلیان سر بر بالین گذاشتیم. امروز صبح با خبر تلخ دستگیری و ربوده شدن او توسط مزدوران خامنه‌ای بیدار شدیم. سپيده جسور یک لحظه بعد از آزادیش با صدای رسای “خامنه‌ای ضحاک میکشیمت زیر خاک” کاخ قدرت خامنه‌ای جلاد را به لرزه درآورد. سراسیمه و جبونانه دوباره او را ربودند. می بینیم لاف و گزاف خامنه‌ای و دیگر سران جنایتکار رژیم در باره “اقتدار نظام” چقدر پوچ است. اعتراضات پرشور در چهارشنبه سوری و ندای سپیده قليان برای به زیر خاک کشیدن خامنه ای و نظامش نشان دیگری بر تداوم خیزش انقلابی تا سرنگونی قطعی جمهوری اسلامی است.
درود بر سپیده قليان جسور و پرشور
۱۶ مارس ۲۰۲۳
***
به همراه تبریک سال نو، آزادی سپیده قلیان این نماد شور و مبارزه، مدافع دلسوز و فداکار کارگران هفت تپه، مبارز سنت شکن و خلاف جریان و فعال پیگیر علیه استثمار و ستم و تبعیض و انسان محبوب آزادیخواهان و برابری طلِبان را به خانواده اش و به همه کسانی که برای رهایی اش لحظه شماری کردند، صمیمانه باید شادباش گفت. دوباره خوش امدی به جمع یاران و همرزمانت.
۱۵ مارس ۲۰۲۳
علت نزول بی شور “منشور” راستها
رحمان حسین زاده
بعد از مدتها فضا سازی و آکروبات بازی و برپایی نمایشات نوع “جرج تاون” و وعده منشور از داخل و گشت و گذار شازده و دستیارانش در اروپا و زدن در پارلمان دولتهای فخیمه کشورهای غربی، عاقبت روز دهم مارس منشور موعود برخلاف انتظارشان “بیشور و بیفروغ” به دنیا آمد. آن مراسمها و نمایشات چراغانی حول تولد منشورشان که شش خودگمارده و در رآسشان “شازده” انتظارش را داشت اتفاق نیفتاد. علت را نباید صرفا در مضمون و مکتوبات “منشور” و محتوای سرمایه دارانه و فرسنگها بیگانه و یا در تقابل با اهداف و شعارها و خواسته های برحق خیزش انقلابی جاری که طبعأ و بخشآ این هست، جستجو کرد، مهمتر بلکه نزول “باد خالی شده” حباب منشور راستها را در واقعیت دیگری باید دید. آن هم این واقعیت که قبلتر و به معنای واقعی کلمه از داخل “منشور مطالبات حداقلی تشکلهای صنفی و مدنی” زیر پای “منشور راستها” اعم از مشروطه خواه و جمهوریخواه و فدرالیست را خالی کرده بود. امروز هر فعال سیاسی و یا ناظر منصف میتواند، “منشور آن هم حداقلی” با قبول محدودیتهای متعدد داخل کشوری، تازه از جانب “نهادها و تشکلهای صنفی و مدنی” و نه احزاب ماکسیمالیست چپ مثل ما که صاحب مانیفست جامع “دنيای بهتر” هستیم را با منشور حداکثری شش خودگمارده راستها مقایسه کند، تا بی تردید ببیند چه فاصله عمیقی بین این دو منشور وجود دارد، تا متوجه شوند، که منشور حداقلی نهادهای صنفی و مدنی مربوط به نیروی اعماق جامعه درست نقطه مقابل منشور حداکثری راستها قرار گرفته است. پاشنه آشیل منشور راستها نه فقط ارائه شده از جانب شش خود گمارده، بلکه ارائه شده از جانب “پنج حزب و سازمان جمهوریخواه” در روز نهم مارس هم وجود منشوری حتی حداقلی از قطب چپ جامعه است. انتشار از قبل و به موقع منشور حداقلی نهادها و تشکلهای صنفی باد منشور راستها را خالی کرد و همین اهمیت اصلی منشور حداقلی نهادها و تشکلها را در جدال راست و چپ جامعه توضيح می‌دهد که متاسفانه بعضی از نیروهای قطب چپ جامعه متوجه آن نشدند و بعضی ها حتی در اقدامی نسنجیده، به نام “کارگر و چپ” طومار اعتراضی علیه آن منتشر می‌کنند.
یازدهم مارس ۲۰۲۳