گرامی باد ۱۶ آذرروز دانشجو
دانشگاه همواره سنگر آزادی است.
امیر عسگری
جنبش دانشجویی در ایران برای اولین‌بار در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ در اعتراضات عظیم دانشجویی علیه سفر ریچارد نیکسون معاون وقت رئیس جمهورامریکا قد علم کرد. این اعتراضات توسط حکومت محمد رضا پهلوی که با کودتای ۱۳۳۲با حمایت امریکا به قدرت خزید سرکوب شد. صدها دانشجودستگیرو سه دانشجوی مبارز توسط عوامل حکومت به قتل رسیدند.
از آن زمان تا کنون، این روز چه در دوره استبداد شاهنشاهی چه پس از انقلاب سرکوب شده در بهمن ۵۷ توسط اسلامیون، روز مبارزه، روز اعلام موجودیت جنبش رادیکال دانشجویی علیه استبداد، روز فریاد علیه نابرابری، تبعیض و استثمار در نظام سرمایه‌داری با خواستهای انقلابی و هژمونی چپ و کمونیست‌ها بوده.
امروز در فضایی به شانزده آذر نزدیک می‌شویم که جنبش دانشجویی اعتراضات سال‌های ۹۶، ۹۸ و مهم‌تر از همه خیزش انقلابی شهریور ۱۴۰۱ را از سر گذرانده و به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین بخش‌های این برآیند انقلابی در برابر حکومت اسلامی با پرچم‌های سرخ و انقلابی خود و با زنان در صف مقدم اعتراضات در فضای دانشگاه و کف خیابان‌ها قد علم کرده. جمهوری اسلامی فقط در هفته‌های اول خیزش انقلابی شهریور بیش از ۳۰۰ فعال دانشجویی را بازداشت و شکنجه کرد، اما این جنبش پیشرو نه‌تنها مرعوب نشد؛ بلکه نیروهای سرکوب از حراست تا بسیج دانشجویی را در دانشگاه‌ها ادب کرده و در سراسر کشور با سردادن شعارهای انقلابی و عموماً چپ نشان داد این سنگر کماکان زنده است.
دانشجویان دختر با روسری سوزان و شکستن دیوارهای تفکیک جنسیتی ستون پوسیده آپارتاید جنسی در دانشگاه را فروریختند. دانشجویان از همان ابتدا با سردادن شعارهایی مانند؛ «مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه، چه رهبر»، «نان کار آزادی، اداره شورائی»، «فرزند کارگرانیم کنارشان می‌مانیم»، «سقف و کتاب و گندم، قدرت به دست مردم»، «نه سلطنت، نه رهبری دمکراسی، برابری»، «نه روسری، نه توسری، دمکراسی، برابری» و تنظیم بیانیه‌ها، اطلاعیه‌ها و منشورهای مترقی و پیشرو نه‌تنها اعلام کردند خواهان سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی هستند؛ بلکه نوع حکومت مدنظر پس از حکومت اسلامی را نیز رو به جامعه فریاد زدند. دانشجویان با سردادن شعار و خواست‌هایی که در یک سیستم سوسیالیستی معنی پیدا می‌کند صراحتاً دورنمای بعد از سرنگونی حکومت را اعلام کردند.
امروز در فضایی به استقبال ۱۶ آذر می‌رویم که فضای جنگی در خاورمیانه در جریان است، بیش از یکسال است که به بهانه حمله تروریستی حماس مردم فلسطین، غزه و لبنان قربانی نسل‌کشی دولت نژادپرست اسرائیل شدند. جنگ‌طلبی در این دوره از یک سو از جانب جناح راست و چپ پرو غرب و از سوی دیگر جمهوری اسلامی و طرفداران «محور مقاومت» اش بر فضای سیاسی تأثیرگذاشته و فعالین جنبش دانشجویی و جامعه در این مدت علیه نسل‌کشی، جنگ و جنگ‌طلبی مواضع پیشروی را اتخاذ کردند.
امروز علی‌رغم اعمال سرکوب باسابقه و صدور احکام زندان و ممنوعیت از ادامه تحصیل فعالین دانشجویی، جنبش آزادی زن، کارگران و سایر بخش‌های معترض جامعه کماکان شاهد اعتراضات بخش‌های مختلف جامعه علیه جمهوری اسلامی هستیم.
امروز و در شرایط کنونی باوجود تداوم تمدید منع ورود دانشجویان مبارزی که در جریان خیزش انقلابی شهریور نقش ویژه داشتند و فعالین علیه حجاب اسلامی اما این صف انقلابی به مبارزات خود ادامه می‌دهند به دانشگاه حضور فعال دارند، هر چند نهادهای امنیتی از حراست تا بسیج دانشجویی فضا را برای فعالیت‌های دانشجویان تنگ کرده‌اند.
در کنار فشارهای روزافزون در فضای دانشگاه و افزایش چندبرابری شهریه‌ها، شاهد اعتراضات علیه این روند کالایی‌شدن و پول‌سازی آموزش و تبدیل دانشگاه به بنگاه مالی حکومت هستیم.
در این فضای بحرانی و آشفته که سران جمهوری اسلامی در وحشت از «شورش گرسنگان» سران جمهوری اسلامی در پی بحران‌سازی‌های جدید هستند. گرانی و تورم به بالاترین حد خود رسیده و در تداوم این بحران، جامعه با بی برقی و افزایش فلاکت اقتصادی مواجه است.
در شانزده آذر ۱۴۰۳ضروری است که جنبش دانشجویی در برابر فضای جنگی علیه هر دو جناح جنگ‌طلب هم جمهوری اسلامی و هم نیروهای راست و چپ پرو غرب بایستد و بر تقویت تشکل‌های پیشرو در سطح دانشگاه و جامعه جهت پیشبرد مبارزات خود در راستای محقق کردن گام‌های بعدی و آماده‌سازی در بزنگاه‌های پیشرو برای خیزش‌های انقلابی که در راه خواهند بود بکوشند. هم‌زمان با گسترده‌تر کردن اعتراضات و خواستهای ضدجنگ باید علیه احکام اعدام فعالین با خواست آزادی فوری تمامی فعالین در بند به میدان بیایند.
مبارزه علیه آپارتاید جنسی، فشارهای امنیتی در فضای دانشگاه و افزایش چندین برابر شهریه‌های دانشگاه‌ها از جمله خواست‌هایی است که لازم است برای تحقق آنها دست به اعتراض زد.
دست آخر همان‌گونه که دانشجویان همواره گفتند «فرزند کارگرانیم کنارشان می‌مانیم» اینبار نیز علیه فقر، فلاکت و گرانی ایستاده و از خواستهای برحق طبقه کارگر و زحمتکشان جامعه دفاع کنند.
28 نوامبر2024