خیزش انقلابی شهریور ۱۴۰۱ و مرگ ژینا- مهسا امینی با یک اتفاقی عجین شد که آثار آن ماندنی است. “ژیتا گیان تۆ نامری ناوت دەبێتە رەمز” ( ژینا جان تو نمی‌میری، اسمت رمز می‌شود) اولین جمله و تصویری بود که بعد ازمرگ مهسا منتشر شد. اتفاق “رمز شدن” اسم ژینا_مهسا بود و آثارش که برای همه عیان است. رژیم اسلامی اینبار دست به دامن شعاری شد که آن را تا لبه پرتگاه به زباله‌دان تاریخ پیش برد، دست به تحریف زد. کاری که رژیم اسلامی در آن استاد است. تاریخ را ورق بزنید به بینهایت مورد می‌رسید.
از تحریف مقاومت مردم کردستان در “آثار فاخر سینمایی‌اش”، جعل و تحریف تاریخ، انکار و وارونه‌کردن تحولات و صداها مورد دیگر. اما این یکی نوبر است.
این یکی سرقت در روز روشن است. با قمه و اسلحه و هر کوفت دیگری جلوی یک خیزش انقلابی ایستادندو دزدیدن شعارش است. “نامت می‌شود رمز” یعنی ژینا_مهسا امینی و تمام. همانطور که کتلت می‌شود قاسم سلیمانی و تمام. امت روزنامه جام جم با وقاحت مثال زدنی این شعار را برای سالگرد کشته شدن قاسم سلیمانی بکار برد و با تیتر “نامت می‌شود رمز” به استقبال این روز رفت.
خیزش انقلابی ۱۴۰۱ مبارزه‌ای برای سرنگونی رژیم اسلامی، علیه فقر و فلاکت و بیکاری، علیه حجاب اسلامی، علیه نابرابری و آپارتاید موجود در جامعه بود. مبارزه‌ای بود تا دنیا و خاورمیانه را از دست رژیمی که علیه زن است، علیه انسان و برابری آنهاست، علیه شادی و نشاط انسان و جامعه است، رها کند. علیه رژیمی که با ترور و مرگ و کشتار و اعدام انسانها لذت می‌برد و بال در‌می‌آورد. “اسمت رمز می‌شود” برای نسلی است که با رژیم اسلامی میلیونها سال نوری فاصله دارند. رمز می شود تا بانی ترور در منطقه، مبدع کشتار انسانهای بیگناه در منطقه، باعث و بانی فقر و فلاکت و نابرابری را به تاریخ بسپارند. رمز می‌شود تا مردم نفسی بکشند.
مگر نمی‌گویند که هر سخن جایی دارد. جا و مکان “اسمت رمز می‌شود” روزنامه جام جم و برای قاسم سلیمانی نیست. این را نمی‌شود به سرقت برد. اتفاقی نیست که آدمهایی به اندازه انگشتان دست از آن مطلع باشند که شما به میل خود ببرید و بدوزید و آب از آب تکان نخورد. “اسمت می‌شود رمز” صاحب دارد، تاریخ دارد. بیشتر خالقان آن هنوز به سن ۲۰ سالگیشان نرسیده‌اند. هنوز مرگ عزیزانشان برایشان هضم نشده است. منتظر فرصت‌اند که کار رژیم اسلامی را یکسره کنند و ثابت کنند که “اسمت رمز شد”.
قاسم سلیمانی هر جا پا می‌گذاشت پیام آور مرگ برای مردم سیویل آن بود. هر جا که رفت جز ترور و جنگ و خشونت اثری باقی نگذاشت. نیروهای نیابتی رژیم اسلامی را سازمان داد، به جان مردم انداخت و آنها را قتل عام کرد. خالق حشد شعبی‌ها شد و شیرازه جامعه را، هر جا که پا گذاشت، از هم پاشاند. این میراث قاسم سلیمانی بود. برای مردم ایران و خاورمیانه هیچگاه رمز نمی‌شود بلکه به نمادی برای تحجر، قتل و جنایت تبدیل شد.
تلاش حکومت برای تحریف این تاریخ به جایی نخواهد رسید. این مردم بیش از چهل سال است که توسط رژیم اسلامی و سلیمانی‌ها در بدترین وضعیت ممکن امنیتی، اقتصادی و سیاسی زندگی می‌کنند. دیگر نمی‌توانند مهر خود را هر جا که بخواهند بکوبند. جنایت و کشتار هیچ گاه و در هیچ دوره‌ای نماد شکوه و عظمت نبوده و نخواهد بود، بلکه آنچه ماندگار است مبارزه و ایستادگی در برابر خالقان جنایت و کشتار، سلیمانی‌ها و رژیم‌هایی همچون جمهوری اسلامی است. کاری که نسل جوان ایران در برابر جمهوری اسلامی انجام می‌دهد.
