تحصن کریم سیاحی در مقابل گروه ملی فولاد
آقای کریم سیاحی از رهبران عملی گروه ملی فولاد اهواز و از کارگران خوشنام و سخنور در اعتراضات فولاد، بدنبال ممانعت و کارشکنی کارفرما و مدیریت برای بازگشت به کار، بمدت دو روز در مقابل درب ورودی گروه ملی صنعتی فولاد ایران در اهواز دست به تحصن زد.
کریم سیاحی جزو کارگرانی است که توسط کارفرما با پرونده سازی اخراج شده بود اما کارگران اخراجی با طرح شکایت از اداره کار رای بازگشت به کار گرفتند. کارفرما اما با اعمال فشار جانبی از بازگشت به کار کریم سیاحی ممانعت کرد و وی را برای تسویه حساب به شرکت فراخواند.
این تحصن یکنفره با حمایت کارگران فولاد و همکاران وی روبرو بود و امکان اعتراض و اعتصاب مجدد وجود داشت. لذا تلاش برای خاتمه تحصن آغاز شد و با وعده حل مسئله دست بدامن والدین آقای سیاحی شدند. کریم سیاحی به احترام خواست مادر و پدر خویش دست از تحصن کشید اما اعلام کرد چنانچه در مورد بازگشت به کار وی ترتیب اثر داده نشود، وی اینبار به اعتراض نامحدود دست خواهد زد.
پرونده کریم سیاحی بسیار شبیه به پرونده اسماعیل بخشی از کارگران خوشنام و رهبران کارگران هفت تپه است. وحشت کارفرمایان و نیروهای امنیتی از کارگرانی مانند کریم سیاحی و اسماعیل بخشی و رهبران عملی بانفوذ در میان کارگران حد و حصر ندارد. حمله به کریم سیاحی یعنی انتقام کارفرما از اتحاد پولادین کارگران گروه ملی. کارفرمایان و بانک ملی و مشخصا علی محمدی با این اقدام تلاش میکنند از عروج اسماعیل ها و کریم ها جلوگیری کنند و رهبران عملی کارگران را به محافظه کاری و سکوت وادارند.
این وظیفه همکاران کریم سیاحی در گروه ملی فولاد اهواز است که سیاست امنیتی ها و کارفرما را خنثی کنند و آنها را سرجایشان بنشانند. در مملکتی که فساد و ارتشا و اختلاس افسار بریده است و مشخصا در صنایع فولاد کشور پرونده های قطوری دارد، مقابله با کارگران شریف و مبارزی مانند کریم سیاحی که صدای هزاران کارگر فولاد برای حقوق پایمال شده شان بوده است، یعنی رفع مزاحمت برای تداوم استثمار شدید و سرکوب و چپاول اموال کارگران. اگر مملکت نیمچه قانونی داشت، این کارفرمایانی مانند اسدبیگی و محمدی بودند که باید پشت میله های زندان بودند و از ورود به مراکز کار منع میشدند نه افراد شریف و مبارزی مانند اسماعیل بخشی و کریم سیاحی.
بازگشت به کار کریم سیاحی و کلیه همکاران اخراجی از خواستهای کارگران فولاد است. حال که علی محمدی در مقابل خواستهای کارگران مقاومت میکند و حتی به قول و قرارهای آخرین جلسه استانداری پایبند نیست و در مقابل بازگشت به کار کریم سیاحی کارشکنی میکند، بر کارگران فولاد است که اعتصاب و اعتراض را مجددا آغاز کنند. کارفرمایان فقط زبان زور را می فهمند و وقتی منحنی سودشان سقوط میکند کوتاه می آیند. همین اقدام را باید کارگران هفت تپه در قبال اسماعیل بخشی این چهره خوشنام و مهم جنبش کارگری انجام میدادند. هنوز دیر نشده است و هنوز کارگر هفت تپه شرایط کار و دستاوردهایش را مدیون افرادی مانند اسماعیل بخشی و همرزمانش میداند.
کریم سیاحی و اسماعیل بخشی را باید با احترام و روی شانه کارگران به شرکت آورد تا هر کارفرمائی بفهمد که نباید با دم شیر بازی کند.
#بازگشت_بکار_کریم_سیاحی
#بازگشت_ بکار_اسماعیل_بخشی
#گروه_ملی_فولاد_اهواز #هفت_تپه
١٨ ژانویه ٢٠٢٤
کشتار کودکان با شعار “الله و اکبر”
در باره حمله موشکی پاکستان
عکس زیر تعدادی از “تروریست”ها هستند که شامگاه امروز پنجشنبه ٢٨ دیماه توسط ارتش پاکستان در شهرستان سراوان بلوچستان با موشک به قتل رسیدند. در این موشک پرانی ٥ کودک و ٤ زن و یک مرد به قتل رسیدند. این حمله موشکی جمهوری اسلامی پاکستان به سراوان بلوچستان ایران بدنبال حمله موشکی و پهپادی جمهوری اسلامی ایران به منطقه پنجگور در بلوچستان پاکستان صورت گرفته است.
بیانیه وزارت خارجه جمهوری اسلامی پاکستان و اظهارات رسمی وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران ضمن تملق متقابل و دفاع از “تمامیت ارضی” طرفین مضحک است. استدلال هر دو بدنبال موشک پرانی یکی است: “به تمامیت ارضی شما احترام میگذاریم و صرفا در خاک شما اتباع تروریست خود را زده ایم”. اظهارات تاکنونی منابع غیر رسمی میگویند در هر دو مورد موشک پرانی طرفین اطلاع داشته اند.
وقتی دو ارتجاع و دو منبع تروریسم اسلامی از “مبارزه با تروریسم” سخن میگویند، باید دو بار فکر کرد. برای این عملیات ها هربهانه و توجیهی داشته باشند، واقعیت مهمتر اینست که با ایجاد فضای جنگی در بیرون مرزهای دو کشور- اعم از ایران و عراق تا پاکستان و ترکیه- دولتها تلاش دارند توجه ها را از بحرانهای داخلی به بیرون منتقل کنند. همیشه دولتهایی که با بحران زندگی میکنند، بحران را با بحران و فرار بجلو پاسخ میدهند. در این میان این مردم عادی و کودکان بیخبر هستند که قربانی مسابقه ترور و تحجر دولتهای تروریستی میشوند.
١٨ ژانویه ٢٠٢٤
#نه_به_ترویسم_اسلامی