همه ساله در ۸ مارس جشن ” روز همبستگی” با زنان جهان برگزار میشود. ۸ مارس روزی تاریخی و مهمی است که نشان دهنده دستاوردهای مبارزات سیاسی و اجتماعی زنان علیه تبعیض است. اما علی رغم گذشت قرنها هنوز زنان در مسائل اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در اکثر کشورهای جهان از حقوق برابر برخوردار نیستند. کشور ایران یکی از کشورهایی است که تجمع و بزرگداشت روز جهانی زن( ۸ مارس) در آن ممنوع است و هر نوع گرامیداشت و تجمع زنان در این روز با برخوردهای شدید نیروهای امنیتی رژیم، سرکوب ،زندان، شکنجه و خشونت مواجه میشود.
زنان ایرانی که همگام با مردان برای رسیدن به آزادی و برابری و ایجاد تغییرات بنیادی در عرصه های سیاسی و اجتماعی در شکل گیری انقلاب سال ۱۳۵۷ نقش داشتند، با استقرار حکومت جمهوری اسلامی ایران دوباره به عقب رانده شدند. اما شکست انقلاب ۱۳۵۷ و سرکوب و اختناق شدید حاکم بر ایران در طول سالهای حاکمیت جمهوری اسلامی ایران نتوانست صدای خواهی و مبارزه زنان ایرانی را خفه کند. زنان مبارز ایرانی همواره به مبارزه مداوم خود بر علیه آپارتاید جنسیتی در ایران ادامه دادند، تا بالاخره در ۲۵ شهریور۱۴۰۱ با قتل عمد دولتی مهسا( ژینا امینی ) که توسط نیروهای گشت ارشاد به دلیل بد حجابی به قتل رسید، خیزش زن، زندگی، آزادی نقطه عطف دیگری را در مبارزات زنان ایران رقم زد که با قدرت، تمام پایه های حکومت جمهوری اسلامی ایران را به لرزه درآورد.
این خیزش به مدت چند ماه به یک اعتراض سراسری در ایران تبدیل شد که نه تنها زنان بلکه مردان به صورت گسترده در سراسر ایران به خیابانها ریختند و خواهان سرنگونی حکومت ضد زن شدند. در جریان این خیزش زنان و مردان بسیاری در خیابانها به گلوله بسته شدند و هزاران زن و مرد دستگیر، زندانی، شکنجه و اعدام شدند. انفجار عظیم خشم مردم ایران و به خصوص زنان در خیزش زن، زندگی، آزادی و ادامه آن تا به امروز نه تنها پایه های حکومت جمهوری اسلامی ایران را سست و متزلزل کرد، بلکه جهان را متوجه کرد که حکومت جمهوری اسلامی ایران هیچ مشروعیتی نزد مردم مبارز و آزادیخواه ایران ندارد. وعملا شیپور پایان اسلام سیاسی را در ایران به صدا درآورد.
این خیزش با بازتاب جهانی که داشت توانست حمایت تمام مردم دنیا را به خود جلب کند و مهمتر از آن زیر سوال بردن مشروعیت حکومت جمهوری اسلامی ایران بود که طی تمام سالهای حاکمیت خود تلاش در حفظ مشروعیت خود در عرصه جهانی داشت. با عریان شدن چهره واقعی حکومت ضد زن جمهوری اسلامی ایران انزجار مردم و دولتهای بین المللی بر علیه آپارتاید جنسیتی حاکم در ایران، منجر به نشست ویژه شورای امنیت سازمان ملل و تشکیل هیئت حقیقت یاب شورای حقوق بشر سازمان ملل برای بررسی نقض حقوق معترضان و لغو عضویت جمهوری اسلامی ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل شد. سرکوب اعتراضات توسط حکومت ضد زن جمهوری اسلامی ایران نقص واضح حقوق بشر بوده و هست، که هر روز بیشتر از روز قبل با افزایش دستگیری و زندانی کردن معترضین، شکنجه و تجاوز به زندانیان و افزایش روند اعدامهای لجام گسیخته سعی در سرکوب اعتراضات زنان و مردانی دارد که حاکمیت فاشیست و آپارتاید جنسیتی جمهوری اسلامی ایران را نمیخواهند و خواهان سرنگونی آن هستند.
امسال ۸ مارس تقریبا مصادف شده است با برگزاری انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و ششمین دوره مجلس خبرگان در ایران، که قابل پیش بینی است با فضایی بسیار ملتهب همراه خواهد بود. وحشت حکومت جمهوری اسلامی ایران با توجه به وضعیت شکننده و حساس حکومت در داخل ایران با نارضایتی مردمی روبرو است که مطالبات آنها سرنگونی جمهوری اسلامی است و این حکومت را به وحشت انداخته است که مطمئنا با تدابیر امنیتی شدید همراه خواهد بود. اما واضح است که زنان و دختران مبارز و آزادیخواه ایران برای رسیدن به آزادی و رهایی از اسارت آپارتاید جنسیتی به مبارزات خود ادامه خواهند داد و مصمم تر از هر زمان دیگری تا رسیدن به آزادی از پای نخواهند نشست.
انقلاب در ایران یک انقلاب زنانه است. انقلابی که ایران را به صحنه هجوم عظیم ضد اسلامی مردم تبدیل کرده است و مطالبات آن، سرنگونی حکومت جمهوری اسلامی ایران است. حکومتی که ماهیت ضد زن بودن آن با سرکوب آزادی زنان تحت لوای حجاب اجباری ، ضدیت با حقوق مدنی زن، مخالفت با آزادی ابراز وجود زنان در جامعه، عزم و اراده مردم انقلابی بالاخص زنان مبارز ایرانی را بر این داشته است که در پس زدن ارتجاع اسلامی و سنتهای تحمیلی اسلامی تا سرنگونی جمهوری اسلامی ایران از پای ننشینند..