مقالات

دیپلماسی نیز، جمهوری اسلامی را از مرگ حتمی نجات نمی دهد! سرکوب‌ و‌جنایت در داخل ،کرنش در خارج سعید یگانه

 

با فروکش کردن اعتراضات توده ای درخیابانها ،در مقایسه با سه ماهه آغاز خیزش انقلابی که می رفت بساط جمهوری اسلامی را در هم پیچد،جمهوری اسلامی با سرکوب و دستگیری‌های وسیع و اعدام جوانان انقلابی جانی تازه ای گرفت.
رژیم سرمایه داری اسلامی که بحران‌ها و نفرت عظیم توده ای آن را محاصره کرده در داخل سرکوب خشونت و جنایت علیه شهروندان را پیشه کرده و برای سرپوش گذاشتن معضلات داخلی تا خیزش بعدی به دیپلماسی فعال و روابط دیپلماسی و اقتصادی با همسایه ها که تاقبل از آغاز خیزش انقلابی برای هم شاخ و شانه می کشیدند روی آورده است.

رژیم اسلامی در مقابل اعتراض و نارضایتی و نفرت عمومی از خود، دندان خونین نشان می دهد و هر آنچه که در مخوله انسان نمی کنجد علیه شهروندان ،فعالین،خانواده جانباختگان انجام می دهد و برای حفظ این نظام گندیده از هیچ جنایتی رویگردان نیست.اما در مقابل “دشمنان خارجی” کرنش نشان می دهد و به دیپلماسی روی آورده است بااین امید اگر درداخل با آغاز خیزش انقلابی و‌تعرض مردم به مقدسات و کلیت نظام قدر قدرتی جمهوری اسلامی را در انظار افکار عمومی و دولت‌های خارجی پودر کرد، دوباره جان بگیرد و برای دورهای بعدی خیزش فخود را برای مقابله با مردم آماده کند.

از اخبار پیداست که اخیرا جمهوری اسلامی پنهانی با دولت امریکا در مورد مناقشه اتمی به توافقاتی رسیده اند .پولهای بلوکه شده ایران در عراق تحت شرایطی آزاد شده است و شایعه است که پول بلوکه شده ذایران در کره جنوبی نیز بزودی برای «‌مصارف انسانی»آزاد خواهد شد.خامنه ای اخیرا در این رابطه دوباره« کرنش قهرمانانه» از خود نشان داد و در جمع مدیران ارشد اتمی گفته است«توافق کنند اشکال ندارد،اما نباید زیر ساخته‌های اتمی دست بخورد».توافق با عربستان سعودی دایر کردن سفارتخانه ها در هر دو کشور وارد روابط با مصر ‌،مبادله زندانیان و آزادی تروریست جنایتکار اسداله اسدی از زیر تیغ محاکمه ،همه دیپلماسی فعال جمهوری اسلامی بعد از سرکوب خونین خیزش انقلابی برای اینکه هنوز مقبولیت خود را نزد دول منطقه بقبولاند، ‌‌بگوید هنوز سرپاست .قدرت مانوردارد.
باضافه اینکه جمهوری اسلامی برای نشان دادن قدرقدرتی خود به نیروهای اپوزسیون در خاک عراق باحمله توپخانه ای و‌پهپادی به مقرات آنها دولت عراق را برای خلع سلاح آنها تحت فشار قرار می دهد.

دلایل زمینی و‌واقعی این اتفاقات و اقدامات جمهوری اسلامی در خارج مرزهای ایران، خیز بر داشتن مردم برای سرنگونی جمهوری اسلامی است . خیزش انقلابی اخیربا هر موانعی که سر راهش از جمله سرکوب شدید و خونین ، هم به جمهوری اسلامی و‌هم دولت‌های سرمایه داری در جهان و‌منتطقه نشان داد که مردم جمهوری اسلامی را نمی خواهند و دست از مبارزه بر نمی دارند .بهتر است دست از حمایت آن بردارند.

واقعیت این است که تحول انقلابی در ایران ،نه تنها جمهوری اسلامی که کل دول منتطقه را برای مقابله با آن بسیج‌کرده است.دولت امریکا و کل بورژوازی جهانی هر نگرانی که از مزاحمت جمهوری اسلامی داشته باشند با خیزش انقلابی و سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی میانه خوشی ندارند.جمهوری اسلامی رام شده و‌کنار آمدن با دولت های منطقه و دست از مزاحمت برداشتن را به قیام و‌سرنگونی جمهوری اسلامی توسط مردم ترجیح می دهند.جمهوری اسلامی اگر برای حفظ سکان قدرت در این مرحله به نزدیکی و توافق با عربستان سعودی نیاز دارد،عربستان نیز برای حفظ اسلام و اسلام سیاسی و مقابله با مردم ایران زیر بغل جمهوری اسلامی را می گیرد ،چون سرنگونی اسلام سیاسی در ایران،حاکمیت کل اسلام سیاسی در منطقه از عربستان و شیخ نشینهای عرب و افغانستان را نیز به خطر خواهد انداخت.تحول انقلابی در ایران اگر به نفع مردم و جامعه ای آزاد و برابر و کوتاه کردن دست مذهب و اسلام سیاسی از زندگی مردم به سر انجام برسد ، بدون تردید کل موازنه سیاسی را در منطقه به هم خواهد زد.این بند وبستها و توافقات میان جمهوری اسلامی ودول منطقه ریشه در نگرانی آنها از تحولات در ایران و به خطر افتادن منافع همه آنهاست.

از این رو باید روشن باشد که این اقدامات اگر کوتاه مدت نفسی در کالبد مرده جمهوری اسلامی بدمد ،جمهوری اسلامی را بدون شک از مرگ حتمی نجات نخواهد داد. جمهوری اسلامی درب و داغان تر از آنست که با نشان دادن چنگال خونین در داخل و کرنش و تعظیم‌در مقابل دولت‌های خارجی از مرگ حتمی نجات خواهد یافت .جامعه ایران به عقب بر نمی‌ گردد در این نباید تردید کرد .میان اکثریت مردم و‌جمهوری اسلامی دریایی از خون و‌جنایت قرار دارد که با هیچ چیزی پر نمی شود .زندگی در جهنم جمهوری اسلامی برای اکثریت اعظم مردم کارگر و زحمتکش و زن و جوان غیرممکن وبه آخر خط رسیده است . عبور از جمهوری اسلامی و سرنگونی انقلابی این حکومت جهل و جنایت و استثمار، تنها انتخاب ممکن با همه سختی و دشواری های آن در مقابل جامعه است.ادامه جنبش توده ای سازمانیافته و دخالتگری موثر طبقه کارگر با مبارزه و اعتصاب، تنها راه پایان دادن به عمر ننگین رژیم سرمایه داری اسلامی است .
سر دبیر