تشکیل هیچ نهاد و کمیته و حرکتی در دفاع از کمترین ترین خواستهای کارگران، با مخالفت هیچ آدم جدی روبرو نمیشود. اما اعلام کنفدراسیون کار و تشکیلاتی سراسری بنام کارگر توخالی و بدون اطلاع و دخالت کارگر، با واکنش برحق مواجه میشود.
آنچه اعلام شده، بسیار غیر شفاف، بطور عجیبی مخفی و شک برانگیز، متناقض و غیر جدی است. فیل هواکردن برای اهداف دیگر است. این پروژه بیرون کارگر ، بیرون مبارزه واقعی، بدون نمایندگان کارگران، بشدت تخیلی، به همان اندازه که راست و در قبال راست دست و دلباز است در مقابل چپ منقبض و محتاط است. بیشتر شبیه یک طرح دولتی برای مصادره به مطلوب یک حرکت واقعی است.
از آنجا که این نوع کار و این نوع تشکل سازی فیک و ظاهری بیرون محیط کارگری سابقه دارد اثرات مخرب جامعه اختناق زده است جایی که کمترین تشکل را تحمل نمی‌کند و هر گونه تشکل را سرسختانه از بین می‌برد ،سرکوب و دستگیری ،زندانی می‌کند و علیرغم اینکه کارگران در مراکز تولید و صنعتی مبارزه علیه نابرابری و احقاق حق خود را با توان و سنت خود و به طور دائمی انجام میدهد ،سنت غیر کارگری را در بین بخشی از محافل و علاقه مندان به جنبش کارگری رواج میدهد که خارج از محیط کار و مراکز صنعتی دست به ایجاد نهادهای بزنند که به غلط انرا تشکل کارگری نامگذاری کنند و به هیچ نتیجه ای نرسیده اند، ادامه آن در خارج نیز به هر چیزی می‌رسد بجز تشکل کارگری. یعنی اگر منافع و اهداف کارگری را دنبال نکردی و استخوان بندیت را روی همان جنبش واقعی نگذاشتی، دیگر جستجوی اینکه با کی حشر و نشر داری، با کی ائتلاف و اتحاد داری، از کی حمایت مالی میشوی و از چه کسانی فاصله میگیری، روشن شده است.
جای تأسف است،یا شاید نباید توقع داشت که برای یک بار هم شده تکلیف خودرا با ایجاد تشکلات واهی و بدون اتکا به قدرت کارگری و در جاییکه توجیهی برای وجود اختناق و استبداد ندارد روشن کنیم به جای نیرو گذاشتن و کمک به جنبش کارگری راهی را طی کنیم که سرانجامش نافرجام و ادامه همان خط و ربطی باشد که قبل از این برای ان کار و نیرو صرف شده بود،این دیگر یک انتخاب است که غیرکارگری بمانند . متاسفانه سیاست در دنیای سرمایه داری کثیف شده است. هرآنچه واقعی است، بدل و قلابی اش به وفور در بازار هست. جنبش واقعی با شعور و درک و مشکلات و دستاوردهایش نیز همینطور. بالماسکه هیچ و پوچ کنفدراسیون را نمیتوان جای تشکل سراسری طبقه کارگر در هر سطح قرار داد. جامعه که دارالمجانین نیست.
این پروژه دنیا نیامده ناکام شده است. این برای ما جای خوشحالی نیست، صرفا بیان این واقعیت است که سنت های ضد کارگری دوره شان به پایان رسیده است.
احمد بابایی