در ۸ مارس امسال می توان اعلام کرد که جنبش آزادی زن نبرد علیه حجاب اسلامی و آپارتاید جنسی را در عرصه ایدئولوژیک، اجتماعی و فرهنگی بُرده است. تمام تلاش های رژیم اسلامی بمنظور عقب نشاندن این جنبش بی تاثیر مانده است. می گیرد، اسیر می کند، شلاق می زند؛ خیابان ها تغییر نمی کند. این دیگر عصیان نیست. این تثبیت خواست است؛ تبدیل آن به نُرم است. سرنگونی رژیم اسلامی پردۀ پایانی این نبرد است.
در سال گذشته جنبش آزادی زن در راس یک جنبش انقلابی برای تغییر به میدان آمد. نه به حجاب اسلامی، نه به آپارتاید جنسی، نه به فرامین اسلامی ضد زن و ضد آزادی، در گوشه و کنار جامعه فریاد زده شد. حجاب سوزان به سمبل این جنبش بدل شد. جنبشی وسیع، توده ای، آزادیخواهانه و رادیکال جامعه را به تحرک درآورد. این جنبش همبستگی عمیق جهانیان را بخود جلب کرد. به جنبش آزادی زن در خاورمیانۀ اسلام زده امید و جسارت بخشید.
ما همواره بر نقش مهم و تعیین کننده جنبش آزادی زن در تحولات سیاسی جامعه ایران تاکید کرده ایم. وجود یک جنبش قوی برای آزادی و برابری زن را در بطن جامعه تشخیص داده و بر تحول آن به یک نیروی مهم در جنبش سرنگونی طلبانه پای فشرده ایم. سازمان آزادی زن بخش لایتجزای این جنبش بوده است. همواره کوشیده است تا پرچم رادیکالیسم و ماکزیمالیسم را در جنبش آزادی زن برافراشته نگاه دارد. افشای اصلاح طلبان حکومتی برای رقیق کردن خواستهای زنان بمنظور عقب کشیدن جنبش آزادی زن، و ایجاد دست انداز در مقابل حرکت این جنبش، یکی از فعالیت های مستمر و موثر ما بوده است. افشای توطئه های اپوزیسیون دست راستی، ناسیونالیسم عظمت طلب و رژیم سابقی ها برای “های جک” کردن جنبش آزادی زن و تحمیل یک روایت دروغین بر این جنبش یکی دیگر از فعالیت های ما بوده است.
زیرا ما باور داریم که جنبش آزادی زن فقط و فقط در جامعه ای که به آزادی و برابری تمام شهروندان احترام می گذارد و آنرا تضمین می کند، می تواند به خواست های خود دست یابد. ما خواهان آزادی و برابری کامل و بی قید و شرط زنان هستیم. جنبش آزادی زن اکنون بیش از دو قرن است که برای آزادی و برابری زنان مبارزه می کند؛ دستاوردهای چشمگیری داشته است. اما به جهان بنگرید! این جنبش هنوز از خواست و هدف اصلیش فاصله دارد.
از اینروست که ما بر حفظ هشیاری کامل در برابر کَلک ها و توطئه های دست راستی- رژیم چنجی تاکید می کنیم. نفوذ در جنبش آزادی زن، جلب و جذب فعالین و رهبران عملی این جنبش، نه فقط در ایران، بلکه در کل منطقه، راهی است که تروریسم دولتی آمریکا و غرب در سال های اخیر در آن خبره گشته اند. این تلاش ها بخاطر عشق آنها به آزادی زن نیست، راهی است برای به انحراف کشاندن جنبش های اعتراضی، چپ و کارگری در کشورهای جهان. جوایز متعدد حقوق بشری و تشویق و تحسینی که به فعالین زن دست راستی و اصلاح طلب سابق اعطاء می شود را در نظر بگیرید؛ به لانسه کردن زن های دست راستی در اجلاس های مهم امنیتی و سلبریتی های نان به نرخ روز خور توجه کنید؛ اینها نمونه هایی از تاکتیک جلب و جذب نیرو و رهبر تراشی برای مردم ایران است.
آزادی و برابری کامل و بی قید و شرط زنان در گرو سرنگونی رژیم اسلامی، واژگونی نظام استثمارگر سرمایه داری و برقراری جمهوری سوسیالیستی و یک حکومت شورایی است. جنبش آزادی زن یک ستون و موتور مهم و اصلی خیزش انقلابی اجتماعی است.
در اینجا جا دارد تاکید شود که گرامیداشت ۸ مارس امسال باید با اعلام همبستگی با مردم فلسطین و محکومیت اسرائیل، آمریکا و دولت های غربی در نسل کشی غزه همراه باشد. جنبش آزادی زن خواهان آزادی، برابری و عدالت است و هر آن این اصول و اهداف در هر کجا و توسط هر نیرویی زیر سوال برود، جنبش آزادی زن باید محکم و استوار در کنار آزادی، برابری و عدالت بایستد. ما در یک شرایط منحصر بفرد تاریخی قرار گرفته ایم. دنیا شاهد یک نسل کشی بی سابقه است. پرده های دروغ و ریا دریده شده است. جنبش آزادی زن، جنبش انقلابی و رادیکال در ایران باید با صدایی رسا این نسل کشی را محکوم کند و با مردم سرکوب شدۀ فلسطین اعلام همبستگی نماید. اسرائیل یک نظام آپارتاید را بر مردم فلسطین تحمیل کرده است. ما با هر نوع نظام آپارتاید در جنگ ایم از آپارتاید نژادی تا جنسی، یا بر مبنای ملیت و مذهب.
زنده باد آزادی و برابری!
آذر ماجدی
سازمان آزادی زن
6 مارس 2024
.