مقالات

سازمان ملل در سوگ رئیسی قصاب سیاوش دانشور

وقتی میگوییم سازمان ملل باشگاه جنایتکاران است، تبلیغ نمیکنیم. درعین حال برخلاف اپوزیسیون راست و بورژوایی ایران انتظار استیفای حق از این باشگاه دولت های ارتجاعی نداریم. سازمان ملل، مجمع نمایندگان دولتها و طبقات دارا است که در پرونده عمده آنها لیستی طولانی از آدمکشی و جنایت و کودتا وجود دارد. دولت آمریکا در راس آنها بمثابه دمکراتیک ترین شان، کارنامه صدها کودتا و قتل عام و بمباران اتمی را زیر بغل دارد. دولت فخیمه انگلستان در تروریست پروری از آخوندهای سلفی جلوتر است. یادمان نرفته تونی بلر آدمکش و قاتل کودکان عراقی برای تعلیم و تولید آخوند معتدل دانشگاه باز کرد. تازه اینها “بهترین”ها هستند، حساب دولتهای سوپر مرتجع بجای خود محفوظ.

آیا تصادفی است که این سازمان تحت عنوان “رعایت پروتکل” برای رئیسی قصاب سکوت اعلام میکند و در وصف یک جنایتکار سخن‌سرایی میکنند؟ این در حالی است که برای مردم و کودکانی که رییسی ها دستور قتل شأن را صادر کردند، مطلقا سخنی نگفت و تماما سکوت کردند. یا در مورد نسل کشی در فلسطین.

تکلیف این نهاد ارتجاعی بین المللی روشن است. اما مردم ایران از این دریچه باید سیاست نیروها و عناصر اپوزیسیونی را ببینند که چشم امیدشان به این دولتها و قوانین آنهاست. کسانی که از عزاداران رئیسی انتظار عدالت و کمک به آزادی مردم را دارند، یا شیاد هستند و یا از جنس خامنه ای و رئیسی و نتانیاهو و بایدن و ترامپ اند.

همه اینها تنها یک خروجی دارد؛ عصبانی نشوید، آنچه می‌بینید ماهیت واقعی اعضای باشگاه جنایتکاران بورژوا است، روی پای خودمان بایستیم!

#سازمان_ملل
#رئیسی_قصاب

٣٠ مه ٢٠٢٤