۲۵شهریور سالروز قتل دولتی مهسا و آغاز خیزش انقلابی را پشت سر گذاشتیم، مبارزه ادامه دارد
سعید یگانه
۲۵ شهریور سالروز روز قتل دولتی مهسا امینی وآغازخیزش انقلابی ۱۴۰۱ را پشت سر گذاشتیم. آنچه ما در این روز تاریخی شاهد آن نبودیم تکرار جنبش اعتراضی به این مناسبت در شهرهای ایران بود، خیزشی که جمهوری نکبت اسلامی از آن وحشت مرگ کرد. اما آنچه برجسته بود و به عینی قابل مشاهده بود، ترس و و حشت رژیم اسلامی و نیروهای سرکوبگر و امنیتی از عروج مجدداعتراضات و رودر رویی با رژیم اسلامی بود.
به این دلیل جمهوری اسلامی و دستگاههای امنیتی و اطلاعاتی همه زور خود را زدند وروزهای قبل از سالروز خیزش انقلابی، تعداد زیادی از فعالین سیاسی ،خانواده جانباختگان را در کردستان و سایرشهرها احضار و زندانی و تهدید کردند. شهر سقز زادگاه‌مهسا امنیتی را تماما ملیتاریزه و قبرستان آیچی را محاصره و از آمدو ورفت مردم جلوگیری کردند. تمام شهررا با نسب دوربینها کنترل ومنزل پدری مهسا را محاصره و خانواده مهسا را در این روز از حق رفت و آمد محروم و دهها اقدام امنیتی وآماده باش نیروهای سرکوب در سایر شهرها برای ممانعت از اعتراض مردم در این روز. با این وجود در تعدادی از شهرهای کردستان بخصوص شهرسقز زادگاه ژینا “مهسا امینی” مردم اعتصاب کردند و مغازه را تعطیل کردند وزندانیان سیاسی زندان اوین در حمایت از اعتراضات مردم و گرامیداشت خیزش انقلابی در حیات بند تجمع کردند و به این مناسبت شعار دادند.
جمهوری اسلامی نه تنها روز های قبل از ۲۵ شهریور امسال، که از شروع خیزش انقلابی ۱۴۰۱ با سرکوب و کشت و کشتارو اعدام جوانان و تا کنون از وحشت از تکرار بر آمد توده ای به سرمی برد و در دو سال گذشته برای میخکوب کردن جامعه از کشتار و زندان و شکنجه اعدام و آذیت و آزارزنان و هر آنچه درتوان داشت کوتاهی نکرد .
خیزش انقلابی ژینا نه شکست خورد و نه پیروز شد.این جنگ برای پیشروی و پیروزی و شکست دادن جمهوری اسلامی در ابعاد مختلفی ادامه دارد. این زورآزمایی به گسترش جامعه در جریان است و ۲۵شهریور سالروز قتل دولتی مهسا یکی از این روزها در این تحول عظیم سیاسی است. این سکوت نشانه تسلیم و رضایت نیست ،خشم خفته ای است که منتظر فوران است. روزهای قبل و بعد از ۲۵ شهریورآن جامعه مصافش را ادامه دادوادامه خواهد یافت.
هیچ دلیلی برای خاموشی وجود ندارد. مردم زخم خورده و خشمگینند و آنچه برایش جنگیدند و به سرانجام نرسید، هنوز صورت مسئله جامعه و اکثریت مردمی است که ناراضی اند،از فقر و فلاکت به تنگ آمده اند.از اختناق سیاسی و مذهبی نفس راحتی نمی کشند و به این دلایل این جنگ تا تعین تکلیف نهایی ادامه خواهد یافت. به قول معروف آبی که درجوب رها شود به راهش ادامه خواهد داد و هر مانعی موقتا راهش را کج می کند.
دولت عوامفریب پزشکیان را سر کار آوردند که دوره ای مردم را منتظر و سرگردان کنند و‌وقت بخرند تا بیشتر خود را برای رویارویی با مردم آماده کنند. اما شکی نیست که نه اوضاع ایران و نه اوضاع منظقه و جهان به نفع جمهوری اسلامی عمل نخواهد کرد و دولت پز شکیان نیز بزودی سرنوشتی همچون دولت‌های پیشین خواهد داشت و بزودی تناقضات شکننده این دولت را نیز در پیشبرد اهدافش ناکام خواهد کرد. دولتی که اهدافش آسایش و امنیت و رفاه جامعه نیست و در مقابل خواست و تمایلات بر حق مردم جززبان زور برای حفظ موقعیت خود راه دیگری را نمی شناسد، دیر یا زود توسط مردم زمین خواهد خورد، آنهم رژیمی که مورد نفرت اکثریت جامعه است و در بحرانهای متعددی دست و پا می زند.
اولین اقدام دولت پزشکیان تهدید معیشت مردم به گرانی بنزین و تامین کمبود بودجه دولت از جیب خالی مردم بود. علیه غرب و امریکا زبانش الکن است. اوضاع اقتصادی، سیاسی و فرهنگی جامعه و تقابل برسر این مسائل روزمره در جریان است. زندانها به مکانی علیه سیاستهای سرکوبگرانه رژِیم تبدیل شده است. تمام مشاهدات نشان از این دارد که جامعه علارغم سرکوب وحشیانه ودستگیری و تشدید اختناق، جمهوری اسلامی نتوانسته عظم و اراده مردم را در هم شکند واوضاع را به نفع خود تغیر دهد. سرکوب و وحشیگری رژیم برای جلوگیری از خیزشی است که تجربه کرد و تازه جمهوری اسلامی شانس آورد که خیزش ۱۴۰۱ انقدر توده ای و همه گیر نبود که کاررا یکسره کند و توانست با سرکوب و کشت و کشتاردوباره جان بگیرد.
۲۵ شهریور روز قتل دولتی مهسا، روز مهمی درتحولات سیاسی مهم جامعه ایران ، جرقه آغاز خیزشی بود که جمهوری اسلامی را در سراشیبی سقوط قرار داد. این روزها و این جنبشها به ناچار تکرار خواهند شد. جامعه برای رهایی ناچار است راه خود را برای پیشروی و پیروزی هموار کند.
