شیرین عبادی در نامه ای سرگشاده که برحسب تصادف! در کیهان لندن چاپ شده است، تلاش دارد که آب توبه برسر خود و، ما را هم حتما قاطی میکند، بریزد و طلب بخشش از نسلی کند که چهار دهه گذشته در خیابانها به مصاف جمهوری اسلامی رفته است. سوالی که برای هر خواننده این نامه پیش می آید اینست چرا در این مقطع شیرین عبادی فیلش یاد هندوستان کرده و میخواهد احساس ندامت خود را بلند و علنی بنویسد؟
برای فهمیدن هدف این نامه باید خود نامه را با سعه صدر خواهد و اهداف آن را درک نمود. شیرین عبادی در این نامه جایگاه خود و روند حرکتش را در انقلاب ۵۷ به روشنی ترسیم میکند. میگوید که؛ (ما اطلاعی از رهبری که میامد نداشتیم و کتابی از ایشان نخوانده بودیم، انقلاب اصلا وقتش نبود، اگر آزادی بیان و مطبوعات وجود داشت، شاهپور بختیار به نادرست نوکر بختیار نامیده شده و غیره …) نقل به معنی ) و بسیاری از این جملات را برای ثابت نمودن پشیمانی عمیقش ارائه میدهد. ولی مسخره‌تر از همه وقتی است که میگوید ما فکر میکردیم که رهبر دینی که لباس روحانی در تن دارد دروغ نمیگوید. جل الخالق! کی نمیدانست که آخوند و ملا جماعت انگل و مفت خور بوده و هستند؟ شما یا ما؟ همین چند جمله باید به روشنی روح نامه شیرین عبادی را روشن کرده باشد.
خانم عبادی در این نامه از ضمیر “ما” استفاده میکند. از کیسه خلیفه می بخشد. شاید منظورش از ما ایشان و دور و برهایش میباشد. من خودم را در این نوشته نمی بینم، ناسلامتی ما هم از جوانان انقلاب بودم. انقلاب ۵۷ ایران را باید دید چه کسی و یا کسانی تفسیر و یا حتی بازگویی میکنند و از سر چه منافعی و چرا؟
برای ما کمونیستها انقلاب ۵۷ انقلابی برای آزادی و برعلیه فقر و دیکتاتوری محمد رضا پهلوی بود. ایشان از آزادی بیان “اگر وجود داشت” صحبت میکنند، یادشان رفته بگویند که مردم را خفه کرده بودند. ساواک همه جا بود. خبرچین و دستگاه اطلاعاتی دقیقا مثل امروز گلوی مردم را گرفته بود. آنچه بر انقلاب ۵۷ رفت و چه کسانی پای منبر خمینی نشستند و خمینی را آوردند برکسی پوشیده نیست. اما همه این آه و ناله تنها یک هدف دارد. ایشان این بار از پنچره خانه شان غرش توفان سهمگین را مشاهده میکند. ایشان صدای شعار “اصلاح طلب ِ اصولگر دیگر تمامه ماجرا” را شنیده اند، ایشان میدانند که زنان و دختران آزادیخواه و برابری طلب امروز با شعار “نه شاه میخواهیم نه ملا” و با پشت پا زدن به هر آنچه که سنت و قانون است در تظاهراتهای خیابانی نقش دارند. در صفوف اول تظاهرات کارگران برای معیشت و کار و علیه بیکاری و بی حقوقی در حرکتند.
خانم شیرین عبادی در حال جاخالی دادن سیاسی است. فکر میکند که پهلوی دیگری در راه است و میخواهد از همین حالا تکلیفش را روشن کند. این بار فرق میکند ایشان مطالعه کرده اند. حتما پلاتفرم سلنطت و آلترناتیو راست را مطالعه کرده اند. هرچه باشد آزادی بیان در فرنگ به ایشان حداقل این کمک را نموده است که حجابشان را بردارند و مطالعه نمایند. خانم عبادی، این دیگر “خطا” نیست. این یک انتخاب از سر آگاهی و منافع طبقاتی معینی است که در پی آن هستید. شما نمیخواهید با آزادیخواهان و رادیکالیسم جامعه که در حال رشد و گسترش است تداعی شوید. این نامه خطاب به دختران انقلاب و زنان پشت میله های زندان گوهردشت و رجایی شهر و اوین نیست. این نامه خطاب به دانشجویان و حامیان کارگران خواهان شورا نیست، این نامه به راست ترین جناح اپوزیسیون ایران است که شما فکر میکنید میتواند یک آلترناتیو در فردای فروپاشی رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی باشد. میخواهید وارد کلوب آنها شوید.
این حنا دیگر رنگ ندارد. این نامه برای ابراز آمادگی و در صف ضد انقلاب قرار گرفتن است. جل و پلاس‌تان را جمع کنید و به مانند بسیاری دیگر از روشنفکران و نویسندگان در آستانه زلزله ای که در راه است چتر نجات خود را آماده داشته باشید. سلطنت و هر دم و دستگاهی که از بالای سر مردم تحمیل شوند نشان از بقایای سنتهای قرون وسطائی است و با مقاومت مردم زحمتکش و نیروی آزادیخواه و برابری طلب جامعه و در راس آن ما کمونیست ها روبرو خواهند شد. سوسیالیست ها امروز با برنامه و اهداف خود در میدان اند. اگر در انقلاب ۵۷ ما جزو صفی بودیم که میدانستیم حکومت مذهبی یعنی برگشت به قرون وسطی، میدانستیم آخوند جماعت دروغ گو و کلاش‌اند، اگر یادتان باشد تا چند ماهی قبل از انقلاب کسی به جزو عده معدودی نمیدانستند خمینی کیست تا اینکه بی بی سی در ماه تصویرش را دید، میدانستیم که شاه و ساواک هرچه تشکل و انسان آزادیخواه و چپ است را تیرباران نموده است، میدانستیم مردم گرسنه اند و بیکار، چرا که خودمان جزو آنها بودیم. چرا دچار فراموشی تاریخی شده اید؟ هم شما میدانید هم ما میدانیم و هم رژیم اسلامی میداند که امروز پیروزی یک آلترناتیو سوسیالیستی غیر ممکن نیست.
خانم عبادی برای رنگ عوض کردن احتیاج به سفسطه نیست. نامه شما گیرنده هایش در دور و بر خودتان است. ما روی این شکایت نامه شما علیه انقلاب ۵۷ و برای مقابله با انقلاب بعدی، همان لحظه که پست شد مهر باطل زدیم!
۱۳ فوریه ۲۰۲۰- ۲۴ بهمن ۱۳۹۸