اول مه، جشن اتحاد جهانی کارگران علیه سرمایه داری
امسال در شرايطي اول ماه مه، روز جشن اتحاد بین المللی طبقه کارگر را برگزار ميکنيم که سرمایه داری در سراسر جهان فقر و جنگ و تباهی را در ابعاد غیر قابل باوری به طبقه كارگر و جوامع بشری تحمیل كرده است. در همان حال گورکنان جهنم سرمايه، نیروی عظیم طبقه اي که بدون کار آن، روز و لحظه اي چرخ جهان نخواهد چرخيد، در مقابل تعرض سرمایه در ابعاد جهانی خاموش است.
اين خاموشي مجاز نيست. فرمان شکستن انزوا و تنهايي مردم کارکن را طبقه کارگر جهاني، ۱۵۰ سال پيش با اعلام اول مه، صادر کرده است. پرچم اين فرمان، که اتحاد ميليوني طبقه کارگر در سراسر جهان است، بايد در دست هر کارگري در هر گوشه اي از جهان باشد.
بدون کار کارگر، سرمايه و طبقه و دولتش، زنده نيست! بدون کار کارگر، سرمايه قادر به آفريدن هيچ جنگي، بمباران هيچ خانه و کوچه و خياباني، به فقر و فحشا و خانه خرابي و گرسنگي کشاندن هيچ خانواده کارگري، نيست! سرمايه و جهنم اش، به کار کارگر و بردگي مزدي او زنده است. کار براي توليد ، به انگل سرمايه نيازمند نيست! سرمايه براي کسب ثروت اما به بردگي مزدي کارگر نيازمند است. اول مه بايد اين خودآگاهي طبقاتي را به طبقه کارگر بازگرداند.
چه چيز ميتواند بيش از اين باور به قدرت خود را به طبقه کارگر بازگرداند که همزمان در سراسر جهان، يک روز، اول مه، تصميم بگيرد که بنا به خواست خود، دست از کار بکشد، کار را به خاطر جشن خود تعطيل کند، در صف ميليوني هم طبقه اي هايش متحد شود، و کيفرخواست خود عليه توحش سرمايه را تماما مطرح کند! چه چيز ميتواند بيش از اين طبقه کارگر را از انزوا و خاموشي بدر آورد که ببيند چگونه ميتواند همزمان در همه کشورها، يک روز بنام خود، براي خواستهاي خود، چرخ توليد را بخواباند!
و چه چيز ميتواند شورانگيز تر از آن باشد که اول مه طبقه کارگر در سراسر جهان به مسببين منجلاب سرمايه، اعلام ايست بدهد! اول مه، در صفوف ميليوني به ميدان بيايد، قدرت طبقاتي اش را به نمايش بگذارد و اعلام کند که براي پايان دادن به بردگي مزدي، براي پايان دادن به فقر و جنگ و تباهي، و براي ساختن يک دنياي بهتر، خود را آماده ميکند و عزم جزم کرده است! طبقه کارگر ميتواند در روز جهاني اش، اين فرمان را صادر کند.
کارگران و مردم آزاديخواه ايران!
امسال در شرايطي جشن اتحاد بين المللي طبقه کارگر را برگزار ميکنيم که یکسال پر از نبرد و کشمکش و صف آرایی اعتراض کارگری و جنبش دانشجويان آزادیخواه و برابری طلب را با رژیم اسلامی سرمایه پشت سرگذاشتیم. با تکیه بر این واقعیت شورانگیز میتوان به استقبال اول مه امسال رفت و جشن و اجتماعات بزرگ را سازمان داد.
در آستانه اول مه امسال تعدادی از رهبران جنبش كارگری و جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی در زندانند. محمود صالحی به همت طبقه كارگر بين المللي و مردم آزاديخواه آزاد شد ، اما هنوز منصور اسالو، بهروز كریمی زاده، پیمان پیران، علی کانطوری و… در زندان اند. فرمان ايست و ديگر بس است شما به دولت جنايتکار سرمايه در ايران، بايد بتواند به آزادي این رهبران ختم شود. اول مه امسال ميتواند جشن واقعي ستمديدگان و محرومين، جشن اتحاد و تشکل و نمايش قدرت طبقاتي طبقه کارگر باشد.
کارگران سراسر جهان متحد شويد
مرگ بر نظام ضد انساني سرمايه، زنده باد سوسياليسم
حزب کمونيست کارگري – حکمتيست
٦ آوریل ۲۰۰٨ – ١٨ فروردین ۱۳۸٧