بيانيه اکثريت کميته مرکزى حزب کمونيست کارگرى
در باره
کناره گيرى از حزب کمونيست کارگرى ايران
اختلافاتى که در رهبرى حزب کمونيست کارگرى ايران سابقه داشت در طى دو سال گذشته، به دنبال از دست دادن منصور حکمت، بالا گرفت. اين اختلافات بعد از کنگره چهارم ابعاد همه جانبه اى يافت و طى چند ماه گذشته رهبرى حزب را فلج کرد. نفس وجود اختلاف در حزب کمونيست کارگرى جديد نيست. آنچه که تازه است نحوه برخورد به اين اختلافات از جانب بخشى از رهبرى حزب است. براى رسيدگى به اين اختلافات و يافتن راه حل خروج حزب از اين بن بست، دو ماه پيش، پلنوم کميته مرکزى حزب با توافق دفتر سياسى و ليدر حزب براى اواخر سپتامبر فراخوانده شد. اما رفيق حميد تقوائى، ليدر حزب در سمينار اينترنتى در روز ٢١ اوت ٢٠٠٤ تصميمات محيرالعقول و غير قانونى جديدى را اعلام کرد داير بر اينکه:
١ – پلنوم کميته مرکزى حزب را برسميت نميشناسد و عليرغم درخواست اکثريت اعضاى کميته مرکزى در پلنوم حضور بهم نخواهد رساند و اصولا حکم کميته مرکزى را نميپذيرد. اين اقدام مطابق اصول سازمانى حزب و طرح ارگانهاى رهبرى حزب که همه ما هنگام انتخاب به عضويت کميته مرکزى توسط کنگره پذيرفته ايم و مطابق ابتدائى ترين سنن سازمانى و حزبى غير قانونى است.
٢ – رفيق تقوائى جمعى از اعضاى حزب در خارج کشور را براى اواسط سپتامبر فرا خواند و اعلام کرد که اين تجمع کنگره فوق العاده حزب است. مطابق اصول سازمانى حزب کمونيست کارگرى کنگره مجمع نمايندگان تشکيلاتهاى حزب است و کل حزب را نمايندگى ميکند. مجمعى که رفيق تقوائى فراخوان آن را داده است جمعى اختيارى است که امکان سفر به محل جلسه را دارند و به هيچ وجه تشکيلاتهاى حزب کمونيست کارگرى را نمايندگى نميکنند. جايگزين کردن کنگره با چنين جمع اختيارى اعضاى هم خط اقليت کميته مرکزى مطابق بديهى ترين سنن حزبى غير قابل قبول و غير قانونى است.
اين تصميمات مخالف هر سنت و قانون مکتوب و توافق شده حزب است. حزب کمونيست کارگرى ايران، پلنوم آن، و تمام کميته هاى حزبى و سلسله مراتب تشکيلاتى آن به اين ترتيب از زبان ليدر آن منحل اعلام شدند. حميد تقوائى در واقع حکم انحلال حزب را اعلام کرده است بدون اينکه چنين اختيارى داشته باشد. کسى که امروز حزب را عليه تعهدات خود و فراتر از هر اختيار حزبى منحل اعلام ميکند، نميتواند به هيچ پرنسيبى متعهد بماند. اين رفتار عليه تحزب سياسى کمونيسم کارگرى است و بازگشت به سنت جرياناتى است که نه بر اساس اصول و مقررات مدون و توافق شده و نه در چارچوب اختيارات تعريف شده تشکيلاتى، بلکه بر اساس احکام و فتواهاى قائد ماوراى قانون عمل ميکنند.
لازم نبود که اختلافات درونى حزب کمونيست کارگرى ايران به اينجا کشيده شود. نامه ٢٢ نفر از اعضاى کميته مرکزى که مورد حمايت اکثريت اين کميته و همچنين، دفتر سياسى و ليدر حزب کمونيست کارگرى عراق قرار گرفت راه اصولى حفظ اتحاد حزب را پيش پاى همه قرار داد. متاسفانه رفيق تقوائى و هم نظرانشان، از آنجا که اقليت کميته مرکزى را تشکيل ميدهند، تصميم به برهم ريختن حزب و زير پا نهادن کليه موازين، اصول و نهادهاى حزبى گرفتند. بجاى اتکا به شيوه هاى توافق شده در يک حزب مدرن و سياسي، کليه سنت هاى حزب کمونيست کارگرى، عينى دستاوردهاى تاکنونى اين حزب را زير پا گذاشتند.
اين رفتار ما را در مقابل يک انتخاب قرار داده است. ميتوانيم با اتکا به اکثريت مان در کميته مرکزي، ليدر حزب را برکنار کنيم، دفتر سياسى را مجددا انتخاب کنيم، اجتماع فراخوان داده شده توسط حميد تقوائى را غير قانونى اعلام کنيم و امور حزب را بدست بگيريم. اما در اين صورت، با توجه به عدم پايبندى اقليت کميته مرکزى به هيچ معيار و اصولى و با توجه به رفتار ماجراجويانه و بکلى غير مسئولانه آنها، شاهد تجزيه حزب کمونيست کارگرى به دو حزب هم نام خواهيم بود. دو حزبى که بر سر نام و بر سر اموال به جان هم افتاده اند. اين در واقع تکرار سناريو هميشگى سکت هاى سنتى چپ است. در چنين کشمکشى هر طرف هم که پيروز شود، کمونيسم کارگرى و بويژه خط منصور حکمت بازنده است. در اينصورت در جامعه حيثيت و اعتبارى براى هيچ يک از طرفين باقى نخواهد ماند.
ما اين راه را انتخاب نمى کنيم. جامعه و فضاى سياسى ايران و اعتبار کمونيسم کارگرى دريچه اى براى دخالت در زندگى انسانها و تحقق آرزوى آزادى و برابرى را فراهم کرده است که در چنين مسيرى بکلى بسته ميشود و همه ما را مشغول يک جنگ فرقه اى نابود کننده خواهد کرد. و از کمونيسم کارگرى چيزى بجاى نخواهد ماند. اين سنت ما نيست.
اما انتخاب دومى هم هست. براى دفاع از حرمت همه انسانهائى که احترامشان به احترام کمونيسم کارگرى گره خورده است، براى باز نگاه داشتن امکان دخالت در فضاى سياسى ايران بعنوان يک جريان سياسى و توده اى کمونيست و تحقق دنياى بهتر، ما راهمان را از حزب کمونيست کارگرى ايران جدا ميکنيم، از اين حزب خارج ميشويم، از هر ادعائى بر نام و اموال حزب کمونيست کارگرى ايران صرف نظر ميکنيم و تحزب کمونيسم کارگرى را در يک حزب ديگر متحقق ميکنيم. اين راه سياسى تر است. اين راه سالم تر است. اين راه منفعت طولانى اين جريان را بيشتر حفظ خواهد کرد. از همه مهمتر اين راه در سنت سياسى و سالم خط منصور حکمت است. ما متعاقبا اسناد اختلافات درونى حزب را قابل دسترس خواهيم کرد تا هرکس بتواند تصويرى ابژکتيو از سير تحولات حزب کمونيست کارگرى بدست آورد.
اين اقدام قطعا ما را به لحاظ سازمانى و امکانات، بويژه راديو و تلويزيون، ضعيف خواهد کرد.اما با داشتن يک خط روشن سياسي، با داشتن بخش اصلى استخوانبدنى کادرهاى کمونيسم کارگرى در خارج و در داخل ايران، در فاصله کوتاهى همه اين امکانات را باز سازى خواهيم کرد.
زنده باد کمونيسم کارگري
زنده باد منصور حکمت
٢٤ اوت ٢٠٠٤ – ٣ شهريور ١٣٨٣
١ – آذر مدرسى (عضو دفتر سياسى)
٢ – اسد گلچينى (عضو دفتر سياسى و دبير کميته تشکيلات کل کشور)
٣ – اسد نودينيان (عضو هيات دبيران)
٤ – اعظم کم گويان
٥ – امان کفا
٦ – ايرج فرزاد (عضو دفتر سياسي- سردبير نشريه ايسکرا)
٧ – بهرام مدرسى (دبير سازمان جوانان کمونيست)
٨ – ثريا شهابى (عضو دفتر سياسي)
٩ – حسين مرادبيگى- حمه سور (عضو دفتر سياسي)
١٠ – خالد حاج محمدى (مسئول شهرهاى کردستان و دبير کميته سقز)
١١ – رحمان حسين زاده (عضو دفتر سياسى و دبير کميته کردستان)
١٢ – ريبوار احمد (ليدر حزب کمونيست کارگرى عراق)
١٣ – صالح سردارى (دبير کميته شهر مريوان)
١٤- صلاح ايراندوست (يکى از دو مسئول سايت اينترنتى روزنه)
١٥ – عبدالله دارابى(عضو دفتر سياسي)
١٦ – فاتح شيخ (عضو دفتر سياسي)
١٧ – کورش مدرسى (رئيس دفتر سياسي)
١٨ – مجيد حسينى (عضو دفتر سياسي)
١٩ – محمد فتاحى
٢٠ – محمود قزوينى (دبير تشکيلات دانمارک)
٢١ – مظفر محمدى (دبير کميته شهر سنندج)
٢٢ – مهرنوش موسوى
٢٣ -نسان نودينيان (دبير کميته آلمان)
٢٤ – نسرين جلالى