5
اطلاعيه پاياني کنگره دوم حزب کمونيست کارگري – حکمتيست
کنگره دوم حزب حکمتيست که در روزهاي ٦ تا ١١ اکتبر با شرکت اکثريت نمايندگان تشکيلات هاي مختلف حزب برگزار شد با موفقيت به پايان رسيد. در کنگره دوم حزب علاوه بر نمايندگان، هيئت هائي از حزب کمونيست کارگري عراق، کنگره آزادي عراق، و همچنين تعدادي ميهمان که به کنگره دعوت شده بودند شرکت داشتند.
کنگره دوم طي ٦ روز کار فشرده به مهمترين مسائلي که در مقابل جامعه ايران قرار گرفته است، به وظايف حياتي جنبش کمونيستي طبقه کارگر و حزب کمونيست کارگري – حکمتيست و به مهمترين مشکلات و موانعي که در مقابل کمونيسم معاصر قرار گرفته است پرداخت. کنگره راهکارهاي فائق آمدن بر خطرات مهيبي که جامعه ايران را تهديد ميکند را مورد بررسي قرار داد و تصميمات لازم را اتخاذ نمود.
کنگره نخست با سرود انترناسيونال و يک دقيقه سکوت به ياد جانباختگان راه آزادي و سوسياليسم کار خود را آغاز کرد. پس از سخنراني افتتاحيه کورش مدرسي، کنگره گزارش انتخابات نمايندگان که از جانب خالد حاج محمدي دبير هيات نظارت بر انتخابات ارائه شد را مورد بررسي قرار داد. در خاتمه اين بحث کنگره به اتفاق آرا اعتبارنامه نمايندگان منتخب و رسميت کنگره را تصويب کرد.
پس از اين مبحث، سامان کريم رئيس دفتر سياسي حزب کمونيست کارگري عراق سخناني در مورد وحدت ميان دو حزب و بهم بافته شدن بلاواسطه منافع طبقه کارگر در ايران و عراق ايراد نمود. سپس پيام سمير عادل رئيس کنگره آزادي عراق توسط فارس محمود نماينده کنگره آزادي عراق به اطلاع کنگره رسيد.
کنگره بعد از تصويب آئين نامه خود، از ميان دستورهاي مختلف پيشنهادي توسط نمايندگان، دستور زير را براي بررسي به تصويب رساند:
1 – گزارش،
2 – اوضاع سياسي ايران،
3 – خطر جنگ آمريکا عليه ايران، پيامدهاي آن و وظايف حزب حکمتيست،
4 – حزب، حزبيت و ويژگيها و مصاف هاي حزب حکمتيست،
5 – گارد آزادي،
6 – کميته هاي کمونيستي،
7 – آرايش رهبري حزب،
8 – جنبش کارگري،
9 – جامعه عراق و حزب کمونيست کارگري عراق
10 – قرار ها و قطعنامه ها.
11 – انتخابات
در بخش گزارشات ابتدا کورش مدرسي دبير کميته مرکزي گزارشي عمومي از فعاليت هاي حزب در فاصله کنگره اول تا کنگره دوم را ارائه داد. سپس بهرام مدرسي دبير کميته تشکيلات کل کشور، رحمان حسين زاده دبير کميته کردستان، امان کفا دبير کميته تلويزيون و بالاخره روزا رامش دبير تشکيلات خارج به ترتيب گزارش عرصه هاي فعاليت کميته هاي خود را به اطلاع کنگره رساندند.
سپس نمايندگان از زواياي مختلف به بحث و اظهار نظر در مورد فعاليت هاي حزب پرداختند.
در مبحث اوضاع سياسي ايران کنگره بر تغييرات اوضاع سياسي ايران متمرکز شد و ملزومات عروج کمونيسم طبقه کارگر به عنوان ستون فقرات حرکت براي سرنگوني جمهوري اسلامي و تضمين آزادي و برابري را مورد بررسي قرار داد.
در بحث مربوط به خطر حمله نظامي آمريکا به ايران، کنگره بر اين واقعيت تاکيد کرد که حمله آمريکا، بر متن استيصال ناشي از شکست اين دولت در عراق و ماجراجوئي هاي نئوکانسرواتيوها در آمريکا و لاقيدي جمهوري اسلامي نسبت به سرنوشت جامعه و مردم ايران به يک خطر بسيار جدي تبديل شده است. حمله نظامي آمريکا بر جامعه ايران تباهي و ويراني در ابعادي بمراتب عظيم تر از عراق را نازل خواهد کرد. کنگره به ابعاد و راههاي آماده سازي دخالت کمونيستها و طبقه کارگر در چنين اوضاع خطيري پرداخت و جنبه هاي مختلف اين آمادگي را مورد بررسي قرار داد.
در مبحث حزب، حزبيت و ويژگيها و مصافهاي حزب حکمتيست، کنگره به بررسي موانع عملي، سنتي، جنبشي و تاريخي شکل دادن به يک حزب کمونيستي اجتماعي، سياسي، باز، توده اي، قدرتمند و با ديسيپلين بالا پرداخت. ويژگيها و شماي عمومي چنين حزبي مورد بحث و بررسي قرار گرفت. در اين بحث بويژه نارسائي هاي حزب حکمتيست در اين عرصه و تغييراتي که اين حزب بايد آگاهانه در فعاليت و سازمان خود بوجود بياورد مورد بحث قرار گرفت. کنگره بشدت بر اهميت کنده شدن تمام و کمال حزب حکمتيست از چپ سنتي حاشيه اي، که کل تاريخ ۸۰ سال گذشته چپ راديکال در جهان را رقم زده است، تاکيد کرد.
در بحث کميته هاي کمونيستي، تجربه اين دوره از فعاليت حزبي در ايران مورد بحث قرار گرفت و کميته هاي کمونيستي بعنوان يک دستآورد مهم و موفق فعاليت کمونيسم اجتماعي، سازمانگر و رهبر مورد تاکيد قرار گرفت. بعلاوه کنگره بر کاستي هاي سازمان دهي کميته هاي کمونيستي که ناشي از نفوذ برداشت هاي سنتي در فعاليت کمونيستي است انگشت نهاد.
در مبحث گارد آزادي، کنگره بر اهميت حياتي گارد آزادي در فعاليت حزب و نقشي که تاکنون در عروج حزب بعنوان يک نيروي سياسي قدرتمند در جامعه ايران داشته است تاکيد گذاشت. در اين بخش تصويرهاي متفاوت و گاه متنافر از گارد آزادي مورد بحثي پر حرارت قرار گرفت، زواياي ناروشن و مبهم اين عرصه از فعاليت حزب زير ذره بين قرار داده شد و کنگره ضمن تاکيد بر اين امر که فعاليت گارد آزادي در هر جا بايد با قدرت يابي مردم و دفاع از خواست هاي محوري جنبش آزادي و برابري در ايران تداعي شود، به يک جمعبندي بسيار همه جانبه تر و عميق تر از تاکتيک ها و سياست هاي گارد آزادي رسيد که به تدريج و با در نظر گفتن مسائل امنيتي، منعکس خواهد شد.
در بحث آرايش رهبري حزب، کنگره نه تنها رهبري به معناي عاليترين سطح رهبري حزب، بلکه رهبري بعنوان يک فونکسيون موجود و فعال در تمام قامت سازماني و سلسله مراتب حزب از پايه اي ترين تا عالي ترين کميته ها در حزب را مورد بررسي قرار داد. کنگره بر اين واقعيت انگشت گذاشت که جز در موارد محدودي در کميته هاي کمونيستي داخل کشور، حزب هنوز فاقد يک استخوانبندي رهبري پايدار و محکم است. کنگره بر اهميت سوق دادن فعاليت هاي حزب بر الگوئي که رهبري را جزو فعل و انفعال جدائي ناپذير هر بخش از تشکيلات تبديل کند تاکيد کرد. بعلاوه کنگره ضمن نقد عميق از اينترنتي شدن امر رهبري در حزب، بر اهميت شکل دادن به يک رهبري نشسته متمرکز و غيراينترنتي در تمام سطوح حزب و بويژه در راس حزب تاکيد گذاشت.
در بحث جنبش کارگري سياست حزب در مورد دخالت در مبارزه اقتصادي طبقه کارگر مورد بررسي قرار گرفت. کنگره اعلام کرد که باني اصلي تفرقه در طبقه کارگر و مانع اصلي متشکل شدن طبقه کارگر اختناق جمهوري اسلامي و بحران اقتصادي دائمي اين رژيم است. کنگره در اين رابطه بر اهميت شکل دادن به يک تلاش همه جانبه براي متحد کردن طبقه کارگر و بستن سدي در مقابل فلاکتي که سرمايه داري بر طبقه کارگر و زحمتکشان جامعه تحميل کرده است تاکيد گذاشت. کنگره بر اين حکم اصرار کرد که جنبش هاي مختلف اجتماعي و بويژه کمونيسم بورژوائي تلاش ميکنند تا در پوشش غير سياسي بودن، کارگري بودن مبارزه طبقه کارگر را محدود کنند. پز کارگري و غير سياسي بودن تلاشي است براي دور نگاه داشتن طبقه کارگر از دخالت مستقل در سياست جامعه و به زير کشيدن کل نظام سرمايه داري و بايد مورد روشنگري و افشاگري کمونيست ها قرار گيرد.
در بحث مربوط به جامعه عراق و حزب کمونيست کارگري عراق، کنگره ابتدا از طريق رفقا سامان کريم، مويد احمد، امجد غفور و فارس محمود در جريان آخرين رويدادهاي عراق و تلاش حزب کمونيست کارگري عراق براي خارج کردن اين جامعه از سياهچال تباهي اسلامي – آمريکائي قرار گرفت. سپس در مورد ابعاد فعاليت حزب کمونيست کارگري عراق و کنگره آزادي عراق و نقشي که حزب حکمتيست ميتواند در اين رابطه بازي کند صحبت کرد. کنگره ضمن حمايت کامل از مبارزه و تلاش همه رفقاي حزب کمونيست کارگري عراق و کنگره آزادي عراق، آمادگي کامل حزب حکمتيست را براي هر نوع کمک و ياري اعلام نمود.
در بخش قرار و قطعنامه ها، کنگره بر اين واقعيت تاکيد گذاشت که آنچه امروز در جريان است در واقع روندي است که قبلا کنگره اول حزب حکمتيست بر آن انگشت گذاشته بود. همه بحثهاي کنگره دوم نشان داد که آنچه که حزب حکمتيست بايد انجام دهد در اساس همان است که کنگره اول به تصويب رسانده بود. لذا کنگره تصميم گرفت بجاي مشغول شدن به تصويب قطعنامه هائي که در اساس قبلا تهيه شده و به تصويب رسيده است بار ديگر بر اهميت و اصولي بودن قطعنامه ها و مصوبات کنگره اول تاکيد کند و از کميته مرکزي منتخب کنگره دوم بخواهد که عملي کردن اين سياستها و تصميمات را در راس اولويتهاي خود قرار دهد.
بعلاوه کنگره مجموعه قرار هاي و مقررات حزبي را که سابقا در پلنوم ها و جلسات دفتر سياسي به تصويب رسيده است را به عنوان اساسنامه حزب تصويب کرد.
در بخش انتخابات، کنگره ابتدا تصميم گرفت که برخلاف سابق که کنگره فقط کميته مرکزي را انتخاب ميکرد، اين بار علاوه بر اعضاي کميته مرکزي، براي اين کميته اعضاي علي البدل نيز انتخاب کند. انتخاب علي البدل بخشي از تضمين تداوم رهبري حزب و همچنين بخشي از پروسه جانشين سازي است. کنگره تصميم گرفت که ۴۰ نفر را بعنوان اعضاي اصلي کميته مرکزي و ۷ نفر را بعنوان اعضاي علي البدل انتخاب نمايد. اعضاي کميته مرکزي منتخب کنگره دوم عبارتند از: آذر مدرسي، آزاد زماني، اسد گلچيني، اسماعيل ويسي، اعظم کم گويان، امان کفا، برهان ديوارگر، بهرام مدرسي، پرشنگ بهرامي، جلال محمود زاده، ثريا شهابي، حسين مرادبيگي، خالد حاج محمدي، رحمان حسين زاده، رحمت فاتحي، رسول بناوند، روزا رامش، ريبوار احمد، سلام زيجي، سعيد آرمان، سوسن هجرت، سيوان رضايي، صالح سرداري، عبدالله دارابي، علي عبدالي، فاتح شيخ، فرهاد رضايي، فواد عبداللهي، کورش مدرسي، لادن داور، محمد فتاحي، محمد راستي، محمد جعفري، محمود قزويني، مصطفي اسد پور، مظفرمحمدي، مريم افراسياب پور، ملکه عزتي، نينا ارسطو و همايون گدازگر. اعضاء علي البدل عبارتند از رفقا: جمال کمانگر، ابراهيم باتماني، اسعد کوشا، بهروز مدرسي، حسن قادري، پري زارع، و گلباغ سليمي.
کنگره دوم حزب حکمتيست با سخنراني اختتاميه کورش مدرسي و بدنبال آن با سرود انترناسيونال در ميان شور وشوق نمايندگان با موفقيت به کار خود پايان داد.
پس از پايان کنگره، پلنوم کميته مرکزي با شرکت اکثريت اعضاي کمتيه مرکزي آن برگزار شد. کميته مرکزي به اتفاق آراء کورش مدرسي را بعنوان دبير کميته مرکزي و ليدر حزب و تعداد ١٣ نفر را بعنوان اعضاء دفتر سياسي انتخاب کرد که عبارتند از: آذر مدرسي، اسد گلچيني، امان کفا، بهرام مدرسي، حسين مرادبيگي، خالد حاج محمدي، رحمان حسين زاده، عبدالله دارابي، فاتح شيخ، کورش مدرسي، محمود قزويني، مظفر محمدي و مصطفي اسد پور. جلسه دفتر سياسي پس از پلنوم کميته مرکزي، با شرکت اکثريت اعضاء دفتر سياسي به اتفاق آراء فاتح شيخ را بعنوان رئيس دفتر سياسي و آذر مدرسي را به اتفاق آراء بعنوان معاون رئيس دفتر سياسي و همچنين خالد حاج محمدي را بعنوان معاون دبير کميته مرکزي انتخاب کرد. دفتر سياسي همچنين يک کميته رهبري نشسته پنج نفره را انتخاب نمود کرد که عبارتند از: خالد حاج محمدي، رحمان حسين زاده، کورش مدرسي، مظفر محمدي و مصطفي اسدپور.
کنگره دوم حزب حکمتيست طي شش روز کار فشرده خود، شاهد جدل هاي جدي، بحث هاي داغ و راهگشا و روشن بر سر مهمترين مصافهايي بود که کمونيستها و حزب حکمتيست در پيش روي خود دارند. چگونگي به ميدان آمدن مردم، موانع و مشکلات و راه اتحاد و همبستگي آنها، موانع عروج طبقه کارگر و نقشي که حزب حکمتيست بايد بر عهده بگيرد، از شاخص هاي کنگره دوم حزب حکمتيست بود. در اين راستا مسائلي چون چگونگي ممانعت از جنگ و حفظ امنيت مردم در صورت شروع بروز جنگ، چگونگي ممانعت از گرسنگي و کشتار و فقر و محروميت آنها، ايجاد اتحاد و امکان دفاع از خود در ميان مردم، سازمان دادن مردم حول پرچمي انساني، چگونگي تبديل حزب حکمتيست به حزبي توده اي و اجتماعي که به لولاي اتحاد مردم تبديل شود و اهميت ايجاد حزبي توده اي در داخل ايران ، برنامه ريزي و روشن کردن موقعيت کنوني و تاکتيکهاي لازم و همچنين قدم هاي بعدي، مورد بحث و جدل قرار گرفتند. در دل اين بحث هاي ارزنده و بسيار مهم، حزب حکمتيست روشن تر، متحد تر و با نقشه تر کنگره را به سرانجام رساند.
حزب کمونيست کارگري – حکمتيست
٢٤مهر١٣٨٦- ١٦ اکتبر ٢٠٠٧