قول داده بودم که در مورد این مسله فعلا اظهار نظر نکنم. تلاش کردم تحلیل و رویکردم را در رابطه با جدالهای اخیر درون حزب حکمتیست به موازات مواضع سیاسی هر دو حزب کمونیست کارگری عراق و کردستان فعلا دنبال کنم و در این راستا حرکت کنم. بنا بر این کە شخصا در اجلاس پلنوم های ۲۱ و ۲۲ کمیته مرکزی حزب حکمتیست بعنوان عضو هیات رسمی حزب کمونیست کارگری کردستان از نزدیک شاهد این رویدادها بوده ام و در موضعگیریهای هردو حزب دخالت فعال داشته ام. اما اینروزها تلاشهایی دارد صورت میگیرد که بناحق نقش احزاب ما را وارونە نشان دهند کە ممکن است ناروشنیها ایجاد کنندو بعضا هم گمراهکنندە باشند، این بود کە من را به نوشتن این مطلب سوق داد.
بعضی ها به ناحق و درمقام زورگو می خواهند تلاش هردو حزب ما و مواضع آنان را به نفع جناحی از حزب حکمتیست قلمداد کنند. در صورتی که برای آنها که بدون هیچ مصلحتی اقدام ما را دنبال کرده اند میدانند که ما وارد هیچ بند و بستی با هیچکدام از طرفین کشمکش نشده ایم. بیانیه ها و مواضع ما خود گواه این حقیقت اند. کسی که در دفاع از جناحی از حزب حکمتیست وارد این میدان میشود هرگز نمیتواند در مقام داور ظاهر شود و بویژه اقدامات ما را قضاوت کند. شرط اول در داوری بین طرفین یک کشمکش، بی طرفی داور است نە طرفداری از یك طرف کشمکش چون حق با ان طرف است!
وقتی رفقای هیات دایم حزب حکمتیست از ما میخواهند که در دفاع از جناح آنها وارد میدان شویم و با مقاومت و رد خواستشان از جانب ما روبرو می شوند شروع به حمله به ما کرده اند. در بیانیه ۲۷ دسامبرشان ما را به این متهم کرده اند که ما ضد حزب و تحزبیم. ضد موازین حزبی و طرفدار جناح مقابلیم! طرح ما که از تاسیس یک هیات مشترک از طرفین کشمکش حرف میزد و خودشان موافقت کردەبودەاند کە در جلسه دفتر سیاسی از طرف هر دو جناح در مورد آن تصمیم گرفته شود، ناگهان در شمایل بی احترامی به حزب حکمتیست و به بدنه کادری و اعضای آن حزب ظاهر میشود!
نمیشود خود به عنوان یکی از دو جناح حزب حکمتیست که این حزب را به این روز انداختەاند و بارها اعتراض ما را به اقداماتشان شنیده اند در مقام “موازین حزبی و کمونیستی” اصول را به ما یادآور شد تا بلکه در دفاع از خودشان ظاهر شویم. ما حزب سیاسی هستیم و طبیعتا موازین و پرنسیپ های خود را داریم. ما صاحب طرح و نقشه های خودمان بوده و هستیم. در هر دو پلنوم اخیر و بنا به اظهارات خودتان نقش ما تاثیر برا و بسزایی در یکپارچگی حزب حکمتیست داشته است. چه شد که در یک چشم بهم زدن تمام تلاش و طرح ما همه “ضد حزبی” از آب در آمد و علیه خود ما هم عمل کرد؟! چه اتفاقی افتاد که ناخودآگاه ما در کنار یک جناح دیگر و به طرفداری از آن محکوم شدیم؟! از قرار معلوم احساس قدرت کرده اند و به ما بمانند برادر کوچک برخورد می کنند و گویا ما هم باید گوش به زنگ و فرمان آنها باشیم و مهر تایید بر جناح آنها بکوبیم! رفقای عزیز آگاه باشید که معامله شما با ما قابل قبول نیست. بدانید که ما خود صاحب فکر و صاحب نظریم. صاحب سیاست، قانون و موازینیم. هنوز نقش ما و تقدیر شما در دو پلنوم اخیر خشک نشده که امروز در مقام آموزگار ما ظاهر شده اید.
واقعا جای تاسف است. دلیل شما در محکومیت ما در طرفداری از جناح دیگر چیست؟ میخواهند بدنه کادری و اعضای احزاب ما را علیه رهبری اش بشورانند و اوضاع وخیم خود را به ما تسری دهند. بعنوان آموزگار کادرهای ما ظاهر شده اند تا بگویند نگاه کنید احزابتان دارند قوانین را زیر پا میگزارند! همان کاری را میکنند که حزب حمید تقوایی سال ۲۰۰۴ مرتکب شد! از اینها بگزریم اما این یک حقیقت تلخ است! حزب تقوایی دقیقا بر سر دفاع ما از شما مهر راست روی به ما زد و امروز دقیقا به دلیل عدم دفاعمان از جناح تان لقب “ضد حزب” و ضدیت با موازین و غیره میگیریم. تاریخ تکرار میشود اما بشکل کمدی. ما آشکارا و علنی به هر دو جناح حزب حکمتیست اعلام کرده ایم که متاسفانه شما به دو جناح تبدیل شده اید که هر کدام دنبال منفعت خود میباشد! ما در سنگر هیچ جناحی نایستادیم. ما آگاهیم که کشمکش این دو جناح نه بر سر موازین، ضوابط و نه هیچ چیز کدام از اینها. نوشته مظفر محمدی تحت عنوان ” به امید برون رفت” شاهدی بر این مدعا است.
هر دو طرف، موازین حزب را زیر پا گذاشتەاند. هر دو طرف شاکی دارند. رفیق شمال علی کە در دفاع از هیات دایم میگوید جناح اقلیت “یاغی” شدەاند، چە چیزی با رفقای هیات دایم میگوید کە با پلاتفرمش کە مورد کشمکش بود، این انفجار را درست کرد! ما در پلنوم ۲۲ تقاضا کردیم که پلاتفرم را خارج کنند و تشخیص مان این بود که این پلاتفرم حزب را دو شقه میکند. در نتیجه پلاتفرمهای دو جناح به رای گذاشته نشدند. چرا رفقای هیات دائم انرا دوبارە اوردەاندو هیچ توجهی بە وضعیت نابسمان حزب نکردەاند!؟ رفقای هیات دایم به محض اینکه در دفتر سیاسی اکثریت شدند و به پستشان رسیدند پلاتفرم را تصویب کردند. ما در پلینم ٢٢ درست ان واقعەای کە الان رخ میدهد پیشبینی کردیم و بە رفقا هم هشداری دادیم. چرا این رفقا علیرغم هشدارهای ما برای تصمیم پلنوم احترام قایل نشدند؟! الان انتظار دارند که ما به دفاعشان برخیزیم؟! طبق کدام قانون و اصول چنین حقی برای خود قایل شده اند؟! آیا این خود آنها نیستند که در عرض سه هفته کە رهبری حزب حکمتیست در دستشان بود، در شرایطی کە سە پلینوم بود حزب در استانە انشعاب قرار گرفتەبودو بەکمك ما در دو پلینوم اخیر تاخیر شد، نتوانستند یکپارچگی حزب را حفظ کنند!؟
متاسفانه رفقایی که زحمات و تلاشهای ۶ ماهه احزاب ما را، کە مبنی بر حفظ یکپارچگی حیزب حکمتیست بودە و هست، نادیده میگیرند نه تنها پروسه دخالتگری کمونیستی ما را برسمیت نمی شناسند بلکه میخواهند که ما در دفاع از جناحی از آنها برآیم. این رفقا قصد داشتەباشند یان نە با این اقدام ، نە فقط پروسەای ازهم پاشیدن حزب حکمتیست را تسریع میدهند بلکە همین سناریوی جناحبندی و اهانت به شخصیتها و رهبران کمونیست به احزاب عراق و کردستان نیز منتقل میکنند. اگر این موضع در ضاهر دلسوزی برای “موازین” و “حزبیت”باشد اما در عمل ان بیماری بە احزاب خود انتقال میکنند کە محکومش میکنند. ما اگر در ان موقعیتی نیستیم کە جلوی اتفاقات امروز در حزب حکمتیست را بگیریم، اما در قبال احزاب خود در عراق‌و کردستان مسئولان اول هستیم! من شخصا هرچه در توان داشته باشم علیه سرایت آن بیماری به احزاب کمونیست کارگری عراق و کردستان خواهم ایستاد و در این راه دریغ نخواهم کرد. حاضر نیستم دو دهه از مبارزه سیاسی بی امان خودم و رفقای عزیزم را بر باد دهم و امید صدها کمونیست و برابری طلب را دود کنم.
ما در رهبری احزاب عراق و کردستان حاضریم کە حرفاو موضعگیریهای خودرا در مورد همە موازن شکنی ها بدون تن دادن به دیپلوماسی صریحا و بدون هیچ تعارفی در یك دادگا حزبی اعلام کنیم. در این راه داوری هیچ جناحی از حزب حکمتیست را برسمیت نمیشناسیم و از طرح هیچ جناحی پشتیبانی نخواهیم کرد. همان اندازه که پلنوم فوق العاده رنگ جناحبندی بر خود دارد به همان اندازه طرح کنگره با نمایندگان کنگره ۴ از جانب سایر رفقا. پلنوم فوق العاده طرح جناحی از رهبری حزب حکمتیست است برای فیصلە دادن بە کشمکش ها. موافقت اکثریت کمیتە مرکزی با این طرح در شرایط موجود به یکپارچگی حزب کمک نخواهد کرد. این در حالی است که حزب از بالا تا پایین ترک برداشته است و در چنین وضعیتی حرف از پلنوم کمیتە مرکزی و تعیین ملزومات برگزاری کنگره یکپارچە حزب خوش بینی است. این پلنوم جناحی است که دارد نیرو برایش جمع می کند. گوشش بدهکار نیست که ۱۴ نفر عضو کمیته مرکزی در آن شرکت نخواهند کرد. من گمان میکنم که مشکلات امروز حزب اگر به پلنوم راه یابد کار به جاهای باریکتر ختم نخواهد شد. در نتیجه چنین طرحی کە عامەپسند بە ظاهر میرسد، اوضاع امروز حزب حکمتیست را وخیم تر خواهد کرد و به انحلال حزب حکمتیست می انجامد. بدون توافق بر سر چگونگی برگزاری کنگرە بین هردوجناح حزب حکمتیست، سخن گفتن از هرگونە باهم جمع شدن، پلینوم و کنگره ای متحد و یکپارچه حزبی تنها پنهان کردن واقعیت موجود حزب است‌و نە چیزی دیگر!
متاسفانه جناح هیات دایم حاضر به قبول این واقعیات نیست که حزب از بالا تا پایین شکاف برداشته است. دفاع از هر جناحی به بهانه اکثریت و اقلیت یا دفاع از موازن حزب اصل قضیه را میپوشاند و گمراه کنندەاست. اصل قضیە این است کە دو جناح در حزب حکمتیست هست. هر کس که میخواهد از موازین و حزبیت و حیثیت کمونیسم کارگری دفاع کند نمیتواند وارد این جناحبندی به بهانه دفاع از حزب حکمتیست شود. اولین راه این است که دو طرف را وادار به مذاکره بر سر این کرد که از چه طریق و با کمترین تلفات راهی کنگره شوند. ما خواهان پایان دادن به این مسخره بازی ها هستیم که نتیجه جناح بندی های غیر واقعی در حزب حکمتیست میباشد. احزاب ما رسما از دو طرف این کشمکش خواسته است که در یك جلسه مشترك بر سر مسایل‌و اقدامات مربوط بە برگذاری کنگرە متحد حزب توافق کنند. اما متاسفانه این انتظار از آنها نمیرود. جناح هیات دایم آشکارا این درخواست را رد کرده است. آیا واقعا دو طرف یک جنگ برای رسیدن به صلح نمیبایست جایی با هم مذاکره کنند؟! آنها که حتی نمیخواهند رخسار همدیگر را ببینند چگونه است که میتوانند در یک پلنوم یا کنگره به توافق برسند؟! آنها که حاضر به نشست در یک هیات نیستند که از جانب ما پیشنهاد شد چگونه میتوانند پلنوم برگزار کنند؟! در جنگ رسم بر این است که دو طرف برای خاتمه دادن به آن بر سر مسایلی توافق کنند و به امضای دو طرف برسد، در صورتی که این دو جناح آماده چنین کاری نیستند و انتظار دارند در پلنوم و کنگره هم شرکت کنند؟! واقعا ما تهمت زده ایم که گفته ایم هر کدام از جناحین ساز خود را مینوازد؟!
در خاتمه چند کلمه در مورد موضع حزب ما در انشعاب ۲۰۰۴ را خدمتتان عرض کنم. میگویند که ما علیه جناح حمید تقوایی بخاطر عدم شرکت شان در پلنوم و فراخوان شان برای رفتن به کنگره ایستادیم. متاسفانه آنچه گذشت با آنچه در حزب حکمتیست میگذرد تنها ظاهرشان به هم شبیه است. زنده کردن و باد زدن این مسله چیزی جز حیله گری در مقابل کادرها و اعضای حزب و جنبشمان نیست. زیرا که : ۱- آن زمان حمید تقوایی اعلام کرد که همه رفقای حکمتیست امروز از دم راست و مک کارتیست اند. در نتیجه اولین کارشکنی آنها جایگزینی کنگره نمایندگان حزب با کنگره اعضا بود. آنها با تهمت زدن به جناح مخالف و با اعلام بیرون کردن راست از حزب اعلام کنگره کردند.میخواستند در کنگره اعضای حزب و نه نمایندگان واقعی حزب غایله را ختم کنند. در نتیجه انها به حزب تعدد نظرات باور نداشتند. اما حزب حکمتیست که قرار بود حزب تعدد نظرات و وحدت اراده باشد! ۲- رفقای حزب حکمتیست در حزب قبلی که اکثریت کمیته مرکزی بودند اعلام کردند که هیچ قراری را بر مبنای اکثریت و اقلیت و بدون همکاری با جناح حمید اجرا نخواهند کرد. آنها نه تنها نرفتند بلکه کنگره اعضا را فراخوان دادند. امروز جناح هیات دایم هم حاضر به توافق و نشست در جلسەای به نمایندگی از طرف ما و جناح مقابل نیست! در دفتر سیاسی بر حسب اقلیت و اکثریت و بدون توافق سیاسی پلاتفرمشان را تصویب کردند و به شهادت هیات ۵ نفره احزاب کردستان و عراق چاشنی اتفاقات امروز شدند. آیا واقعا نباید شک کرد که چه ضمانتی هست که در پلنومی که فراخوان میدهید این اعمال تکرار نشود؟! ۳- ما آنزمان و در بحبوحه انشعاب ۲۰۰۴ از طیف حمید تقوایی خواستیم که اجازه دهند که در این اتفاقات دخالت کنیم. به ما گفتند که انتظار بکشید تا مسئله تمام شود بعد از آن میتوانید اعلام موضع کنید! همانند اینکه ما برادر کوچک یا مرید آنانیم که باید دنباله رو آنان بمانیم. جناحی که پرنسیب سیاسی اش این است و فرهنگ برخوردش به یک حزب سیاسی هم جنبشی اش در این مایه است آیا سزاوار حمایت است؟! به این منظور موضع حزب ما بر سر انشعاب ۲۰۰۴ در حزب کمونیست کارگری ایران تنها بر سر دور زدن پلنوم توسط حمید تقوایی و یارانش نبود. انها هم بدون هیچ زحمتی برای روشنکردن سیاستهای حزب ما، ما را راست خواندند! متاسفانه امروز هدفمند تلاش میشود که این حقایق انکار شود. این واقعیاتی است که باید در ارتباط با ان دو رویدادو موضعگیری در نظر گرفتەباشد.
محسن کریم
٦-١-٢٠١٢