امروز شنبه ٣١ خرداد، کارگران هفت تپه ششمین روز اعتصابشان را برگزار کردند. امروز نیز مانند روزهای گذشته کارگران از همه بخشها حضور داشتند و در مقابل محل مدیریت و محوطه موسوم به سنگر اجتماع کردند. همینطور گروهی از کارگران در مقابل فرمانداری شوش دست به تجمع زدند.
در روزهای اخیر دو موضوع روی اعصاب کارگران راه میرود که بشدت مشکوک است: اول، چرا متهم ردیف اول پرونده، اسدبیگی، آزاد است؟ جالب است که عدم پرداخت سه ماه حقوق معوقه که باید بدون هیچ عذر و بهانه ای فوراً پرداخت شود را با زندانی بودن کارفرمایان و مسدود بودن حسابها توجیه کرده اند! در صورتی که دادگاه و حتی شورای تامین استان میتواند با یک دستور نیم خطی پرداخت حقوق کارگران را از محل حساب کارفرما حل کند. اما نه اینکار را میکنند و نه میگویند چرا اسد بیگی آزاد است! دوم، تحریکاتی شروع شده که هدفش را ایجاد تفرقه و پاشاندن وحدت کارگران قرار داده است. تعدادی معدود، بعضاً دوست نادان و عمدتاً کسانی که میتوانند مزدور کارفرماها و پیمانکاران باشند، از “دزفولی، لُر، عرب” حرف میزنند. هدف این تلاشها کانالیزه کردن خشم طبقاتی کارگران به سمت ایجاد دسته بندیهای کاذب میان خود کارگران است که سرنخ آن معمولا دست نهادهای اطلاعاتی، کارفرمایان و پیمانکاران بخشهای مختلف است که از مناطق نزدیک بخود نیرو تامین میکنند.
اما کارگران هفت تپه هشیارتر از اینها هستند که فریب این تحریکات را بخورند. قبلا گفتیم که پرووکاتورها اینروزها فعال شدند، کارگران برای جلوگیری از هرنوع بهانه جوئی کارفرمایان اول کارهای ضروری مثل آبیاری را انجام و بعد وارد اعتصاب میشوند. شعاریشان را طوری تنظیم کردند که این شائبه ایجاد نشود که گویا بخشی طرفدار اسدبیگی و بخشی طرفدار رستمی هستند و یا علیه اینها دست بدامن امثال رئیسی و قوه قضائیه شدند! وقتی نمیتوان کارگر را متهم به حمایت از این یا آن کارفرما و یا این یا آن جناح حکومت کرد، آنوقت سر و کله عده ای پیدا میشود که دست به تحریک قومی میزنند، موشهای کور اطلاعاتی در شرکت فعال میشوند و تلاش دارند فعالین کارگری را تخریب و کارگران را مقابل هم بگذارند. اخبار جعلی تحت عنوان فراخوان منتشر میکنند، کلیپ درست میکنند و بیانیه صادر میکنند!
کارگران اما اینها را می شناسند، کارگران هر روز در محل همیشگی طبق توافق قبلی جمع میشوند، آنجا دستجمعی و بطریق شورائی در مورد هر اقدام جدید تصمیم گیری میکنند. اینجا همه کارگر هفت تپه اند و از کسی شناسنامه و محل تولد و نوع قرارداد نمیخواهند. اینجا از حمایت هم طبقه‌ای هایشان در همین روزها سخن میگویند و دست شان را میفشارند. اینجا بر همسرنوشتی کارگران و بر خواستهای واحدشان تاکید میکنند و عوامل کارفرما و اطلاعات را افشا و طرد میکنند. علیه پرووکاتورها و تفرقه افکنان امنیتی متحدیم! زنده باد اعتصاب و اتحاد یکپارچه کارگران هفت تپه!
مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادی، برابری، حکومت کارگری!
زنده باد جمهوری سوسیالیستی!
حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست
٣١ خرداد ۱۳۹۹ – ٢٠ ژوئن ۲۰۲۰
________________________
