امروز شنبه ١١ مرداد، اعتصاب کارگران نفت در چند بخش شروع شد. کارگران و کارکنان پالایشگاه آبادان و کارگران پالایشگاه نفت سنگین قشم در اعتراض به عدم پرداخت حقوق ها و شرایط اسفبار بهداشتی و سرویس ها دست به اعتصاب زدند. روز پنجشنبه ٩ مرداد نیز کارگران شرکت نفت هویزه برای افزایش دستمزد و مزایا و بهبود قراردادها دست به اعتصاب زدند.
امروز شنبه ١١ مرداد، کارگران پالایشگاه گاز پارسیان سپهر لامرد و کارگران پتروشیمی لامرد استان فارس دست به اعتصاب زدند. خواستهای این اعتصاب عدم پرداخت حقوق ها، اعتراض به عملکرد شرکتهای پیمانی، روشن شدن وضعیت قراردادها و استخدام هست. امروز همینطور كارگران و كاركنان پالايشگاه گاز و پتروشیمی فازهاى ٢٢ و ٢٤ پارس جنوبى، کنگان، در اعتراض به عدم پرداخت حقوق ها دست به اعتصاب زدند. اعتصاب همزمان و گسترده کارکنان و کارگران پالایشگاه آبادان و کارگران و کارکنان پالایشگاه پارسیان و پتروشیمی لامرد از ساعات اول صبح امروز شروع شد. در این اعتصابات کارگران شرکت آذران گستر و شرکت آویژه صنعت در پالایشگاه نفت سنگین قشم، شرکت آی.جی.سی در پالایشگاه آبادان، شرکت اکسیر صنعت در فاز ١٣ در اسلکه تنبک، شرکت سینا صنعت در پتروشیمی پارس فنل، سیکل ترکیبی ارومیه، پتروشیمی سبلان، شرکت تناوب در فاز ١٤، شرکت پتروهمگام ماهشهر، پتروشیمی بوعلی و پتروشیمی هنگام دست از کار کشیده اند.
لازم به تاکید است که در مجموعه نفت و گاز اعتراضات از شش الی هشت ماه پیش علیه “قرادادهای حجمی” و برای برچیدن یا اعمال محدودیت به شرکتهای پیمانی در جریان بوده است. کارگران نفت توماری امضا کردند، و طی آن نارضایتی و عصبانیت خود از انعقاد قراردادهای موسوم به حجمی بیان کردند. همینطور توماری چندین هزار نفره برای انعقاد قراردادهای رسمی در مجموعه شرکت نفت در جریان بود و زنگنه شخصا قول داده بود که به آن رسیدگی میکند. شرکتهای پیمانی مانند یک اختاپوس به جان کارگران افتادند. هر شرکتی ده تا بیست شرکت زیر مجموعه دارد، شرکتهای پیمانی در هر قسمت از زنجیره تولید، نیروی مورد نیازشان را با قواعد خود استخدام و کار شرکت اصلی را در آن بخش انجام می‌دهند. کارگران در اعتراضات شان تاکید داشتند که: “علیرغم تاکید صریح بر غیرقانونی بودن قراردادهای حجمی، بازهم در برخی پالایشگاه‌ها و شرکتهای زیرمجموعه نفت، قراردادهای حجمی منعقد می‌شود و این “برخلاف صورتجلسه مورخ هشتم مرداد ١٣٩٨ کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی است”. شروع این اعتراضات در اواخر سال قبل به دلیل اخباری که حاکی از آن بود که برخی پالایشگاه‌ها و شرکتهای زیرمجموعه نفت، قصد دارند پیمان جدید تعمیرات و اورهال خود را به صورت حجمی منعقد کنند آغاز شد. در این قراردادها دستمزد کارگران با ماه‌ها تاخیر پرداخت و به سایر حقوق و مزایای کارگران نیز بی‌توجهی می‌شود.
شرکتهای پیمانی دوقلوی روند خصوصی سازی در ایران هستند که هدف آن بجز اختلاس و بالا کشیدن اموال کارگران، پایین آوردن سطح دستمزدها، ایجاد رقابت میان کارگران، از میان برداشتن امنیت شغلی، انعقاد قراردادهای برده وار، قطع بیشتر مزایا و بن ها، رفع مسئولیت از شرکت اصلی و اینجا شرکت نفت و گاز و پیتروشیمی ها در قبال اخراج و ندادن دستمزد کارگران، ایجاد تفرقه میان کارگران، بازی کردن با پرداخت و عدم پرداخت دستمزدها و مشکل کردن اعتراض جمعی کارگران است. کارگران خواهان شرایط استخدام یکسان، تحت یک شرکت مشخص و با دستمزد و مزایای بدون تفسیر، امنیت شغلی و جلوگیری از سوءاستفاده شرکتهای پیمانی هستند. کارگران می‌گویند شرکتهای پیمانی باید برچیده شوند و شرکتهای اصلی کلیه تعهدات مربوط به کار و شرایط کار و استخدام را تقبل کنند. کارگران زیر مجموعه وزارت نفت و پتروشیمی ها و بخشهای مختلف طبقه کارگر ایران خواهان برچیدن قراردادهای موقت و شرکتهای پیمانی هستند. اعتصاب روز پنجشنبه کارگران شرکت نفت هویزه برای افزایش دستمزد و مزایا و اعتصاب امروز کارگران پالایشگاه آبادان و کارگران پالایشگاه نفت سنگین قشم برای عدم پرداخت حقوقها، ادامه این اعتراضات است. یک مسئله اساسی کارگران قراردادهای موقت است. بیشتر کارگران نفت با سابقه بیش از هشت سال کار هنوز قرارداد موقت دارند.
حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست به اعتصاب و اعتراض همزمان کارگران بخشهای مهم صنعتی کشور درود میفرستد و با اشتیاق به استقبال مبارزه گسترده کارگری علیه وضع موجود میرود. اعتراض کارگران نفت و گاز و پتروشیمی ها آغازی جدید برای اعتصابات کارگری نفس گیر علیه فقر و فلاکت و بیکاری است. این نبرد برسر معیشت و امنیت شغلی، نفی شرکتهای پیمانی و قراردادهای برده وار آغاز شده است اما میتواند و باید به نفی سلطه سرمایه پایان دهد. کلیدی ترین مسئله در این اعتراضات سازمانیابی کارگری است. بیش از پیش به مجمع عمومی متکی شوید و ابزارهای اعمال قدرت توده ای را ایجاد کنید. سنت شورائی کارگری در صنعت نفت و گاز ریشه دارد و در بحران کنونی و مبارزه جاری میتواند نقطه اتکائی برای تامین وحدت طبقاتی و پیشروی مبارزه کارگران باشد. از اعتصاب و اعتراض شکوهمند کارگران نفت و گاز و پتروشیمی ها حمایت کنیم!
مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادی، برابری، حکومت کارگری!
زنده باد جمهوری سوسیالیستی!
حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست
١١ مرداد ۱۳۹۹ – ١ اوت ۲۰۲۰
_______________________________
