آقای حشمت الله طبرزدی در گفتگوئی با تلویزیون ایران اینترناشنال در باره اعتصاب کارگران صنایع نفت و پتروشیمی خوزستان و احکام اعدام پنج جوان معترض دیماه نود و شش اظهار کردند: “…رژیم نه فقط خواستهای کارگران را برآورده نمی کند بلکه نمک به زخم کارگران هم میزند، بسیاری از کارگران که در جنوب کار می کنند، بختیاری و لُرند و به آنها برخورده است…”.
اینروزها و با گسترش بحران حکومتی جمهوری اسلامی بیشتر از هر زمانی باب شده است که جریانات مختلف اپوزیسیون ناسیونالیست و بورژوائی ایران، چه خود را بعنوان فعال سیاسی و چه بخشهای مختلف در جامعه را با هویت قومی و ملی معرفی میکنند. “کرد”، “لر”، بختیاری”، “ترک”، “بلوچ” و … بجای طبقه، منافع طبقاتی، کارگر، سرمایه دار، اهداف سیاسی و برنامه عمل سیاسی و مبارزاتی نشسته است. ظاهرا بدنیا آمدن من و شما در یک گوشه این کره خاکی و یک بیمارستان به این قشقرق ملی علی الابد نیاز دارد. ظاهرا کلیه هویتهای کاذب، تاریخی، دست ساز، موقت، به هویتهای واقعی اجتماعی و طبقاتی مقدم و ارجحیت دارند!
آقای طبرزدی سهواً این جمله را بیان نکردند، ایشان روی یک فضا و یک سیاست و یک ظرفیت مخرب و ضد جامعه در اپوزیسیون راست ایران سرمایه گذاری میکنند تا پلاتفرم سیاسی مورد نظرشان را پیش ببرند. نیروهای متفرقه اپوزیسیون بورژوائی ایران با وحشت از رشد مبارزات کارگری و تیز شدن انتقاد اجتماعی کارگر به وضع موجود، یادشان افتاده که کارگران هویت قومی دارند، اگر مخالف اعدام اند لابد بخاطر این است که “لر و بختیاری” اند، اگر مخالف قتل کارگران و بردگی موسوم به “کولبری” هستند، لابد بدلیل “کرد و بلوچ” بودن است، اگر میلیونها نفر علیه اعدام واکنش نشان می دهند لابد احساسات قومی و ملی و هویتهای دوره خانخانی و ممالک محروسه شان جریحه دار شده است! براستی چقدر باید احساس خوشبختی کنیم که بورژوازی قرن بیست و یکمی ایران صدها مرتبه از بورژوازی دو قرن گذشته عقب تر است.
جناب طبرزدی، ناسیونالیست های محترم، شما مختارید خود را هرچه بنامید و هر تعلق عشیره ای، قومی، ملی، مذهبی داشته باشید. این جزو آزادی بیان شماست. اما شما مجاز نیستید به سیاست در مقیاس ایران رنگ قومی و ملی بزنید، بویژه ابداً مجاز نیستید که کارگران را قصابی کنید و به “کرد و لر و بختیاری و ترک و فارس” و غیره تقسیم کنید. این کار غیر مسئولانه و خطرناک است. این تقسیمات با اهداف سیاسی خاص و ضد کارگری صورت می گیرد. قرار است کارگران منتسب به این هویتهای کاذب به نیروی جنبش ارتجاعی مربوطه در تحولات جاری بدل شوند، قرار است از وحدت کارگران بعنوان یک طبقه ممانعت و جاده سیاست را برای بورژوازی مرتجع ایران هموار کند.
کمونیست ها و جنبش طبقه کارگر اگر مخالف بی تبصره اعدام هستند، به این دلیل است که اعدام را قتل عمد دولتی، آدمکشی قانونی، قتل نفس و نفی حق حیات انسانها میدانند و تاریخا خود بیشترین قربانیان این جنایتهای سریال دولتها و قدرتهای سرمایه داری بوده اند. این مخالفت ادامه عدالتخواهی کارگری و سوسیالیستی است نه تعلق به قوم و عشیره و محل تولدی که هیچ کدام ما در تعیین آن نقشی نداشته ایم. کارگران اگر براساس سخنان شما و “جریحه دار شدن احساسات قومی” حرکت میکردند، باید تاکنون در نیشکر هفت تپه و پارس جنوبی و هرگوشه ایران همدیگر را تیکه پاره کرده بودند. باید ایران را یوگسلاوی و رواندا میکردند. شاید از اپوزیسیون بورژوائی ایران داشتن چنین انتظاری بیهوده است، شاید از ناسیونالیست های متفرقه چنین انتظاری عبث است، اما کارگران با سیاست آزادیخواهانه و برجسته کردن منفعت طبقاتی، با مبارزه شان علیه فقر و فلاکت اقتصادی و برای آزادیهای فردی و اجتماعی، بعنوان پیشقراولان جامعه و آینده عمل میکنند و از این موضع با اختناق و سرکوب و اعدام مخالفند. سیاست ایجاد تفرقه میان کارگران و صدور شناسنامه قومی برای آنان موقوف! از زبان خودتان حرف بزنید، هرچه میخواهید بگوئید اما به کارگر منتسب نکنید. اعدام قتل عمد دولتی است و باید فورا لغو شود و بدون تردید طبقه کارگر لغو اعدام در ایران را تضمین میکند.
٤ اوت ٢٠٢٠
ضمیمه: واکنش کارگران هفت تپه به سخنان آقای طبرزدی منتشر شده در کانال مستقل کارگران:
اعدام آدمکشی دولتی است!
“کرد” و “لر” و”بختیاری” بودن حرف کارگر نیست!
یک فعال سیاسی به نام حشمت اله طبرزدی در مصاحبه با یک تلویزیون برون مرزی گفته است که کارگران جنوب چون عمدتا لر و بختیاری هستند با اعدام چند جوان لر مخالفن! ایشان با این حرفش بین کارگران جدایی میاندازد و برای ما کارگران شناسنامه قومی صادر کرده است! کارگران مخالف اعدام هستند چون اعدام یک آدمکشی دولتی و قانونی است، برای ما فرقی نمیکنه که چه کسی با چه زبان و لهجه ای و با کدام محل تولد اعدام می‌شود، ما با اعدام مخالفیم. ما می‌گوییم چرا دولت بخودش حق می‌دهد آدم بکشد و اسمش را “اجرای عدالت” بگذارد؟ چرا عدالت اینقدر بدبخت شده که برای اجرای آن به جنایت و قتل و کشتار و توحش متوسل شویم؟
ایشان که ظاهرا در یک تشکل، مسئول هم هستند، ما کارگران را به “لر و بختیاری” تقسیم بندی میکنند انگار که ما کارگر نیستیم و منفعت واحد مثل طبقه نداریم، بلکه در عوض لر یا کرد یا بختیاری یا ترک هستیم! یعنی اگر کارفرما هم مثلا لر بود، دیگر رفیقیم!؟ نه اینطور نیست. ما در هفت تپه چه لر و چه عرب علیه کارفرما چه لر باشد چه عرب چه خوانساری چه تهرانی مبارزه میکنیم. ما کارگران هفت تپه از کولبرها دفاع کردیم ولی خودمان کرد نبودیم! دفاع از هم طبقه ای ربطی به زبان و قومیت و ملیت ندارد.
آقا جان دنیا تغییر کرده، این حرفهای غیر مسئولانه را به اسم ما کارگران نزنید، برای ما شناسنامه قومی و ملی درست نکنید، ما همکاریم، کارگریم و تنها دشمن مان سرمایه داران و دولت شان است. اگر دست ما باشد، همین فردا اعدام را لغو میکنیم. #اعدام_نکنید ، #لغو_اعدام”.
پیام همکار