از چند روز قبل فراخوانی با عنوان “تجمع بزرگ بازنشستگان و مستمری بگیران اجتماعی، برای دست یابی به مطالبات و حقوق از دست رفته” اعلام شده است. این تجمع بزرگ قرار است، روز سه شنبه هفتم بهمن ۹۹ ساعت ده و نیم قبل از ظهر در تهران جلو “وزارت تعاون و رفاه اجتماعی” و همان روز مقابل مراکز تامین اجتماعی شهرستانها برگزار شود.
این ابتکار اعتراضی و حق طلبانه بازتاب گسترده ای در فضای سیاسی و مبارزاتی جامعه در داخل و خارج داشته است. با خرسندی باید گفت، توجه و علاقه به حمایت از این اقدام بازنشستگان به طور جدی دیده میشود. این فراخوان در شرایط کنونی بسیار مهم است، چون: اولا، اعتراض برحقی است علیه گرانی و پایین بودن قدرت خرید بازنشستگان و پایین بودن حقوقهای چند بار زیر خط فقر مزدبگیران و مستمری بگیران، در واقع صدای اعتراض میلیونها مزدبگیر و حقوق بگیر و بازنشسته علیه شرایط سخت معیشتی است که دولت جمهوری اسلامی به بخشهای وسیع چند ده میلیونی انسانهای کارکن در جامعه تحمیل کرده است. ثانیا، این فراخوان نشان میدهد، کارد به استخوان رسیده و بازنشستگان و همه حامیان حق طلب آنها نمیگذارند، بیش از این حکومت سرمایه و زالوصفتان از محدودیتهای دوره کرونا برای تحمیل گرسنگی و مرگ تدریجی استفاده کنند و با خروش اعتراضی مردم روبرو نشوند! و ثالثا اقدامی روشن بینانه و از قبل فکر شده و هدفمند و سازمانیافته است. حرکتی است که معلوم است چه میخواهد و معیار موفقیتش تجمعی بزرگ در تهران و در شهرستانها، برای “دست یابی به مطالبات و حقوق از دست رفته” است. نشانه عزم و اراده محکم برای گرفتن حقوق از دست رفته و تامین معیشت آتی زندگی است. اما بگذارید توقعی را مطرح کنیم. در شرایط تلفات و فاجعه روزمره کرونا این تجمع ظرفیت و امکانش را دارد که خواست تامین واکسن کرونا، مورد تایید سازمان بهداشت جهانی، رایگان و به فوریت برای همه شهروندان به یکی از خواسته های محوری تجمع اعتراضی خود در هفتم بهمن ماه بازنشستگان تبدیل شود. بگذار بازنشستگان، مستمری بگیران و مزدبگیران و کارگران، علاوه بر پیگیری خواسته های مستقیما مربوط به زندگی و مبارزه خود، به علاوه به عنوان نیروی رهبر و هدایت گر مبارزه برای تامین سلامتی و واکسیناسیون همگانی نقش شایسته و انسانی و طبقاتی خود را ایفا کنند. طرح این خواست قطعا دامنه حمایت و پیوستن مردم به مبارزات برحق بازنشستگان و کارگران و مزدبگیران را وسیعتر و توده ای تر خواهد کرد.
در نتیجه در روز هفتم بهمن با هر ابتکار و شکل ممکن تجمع اعتراضی بازنشستگان در تهران و شهرستانها را تقویت و حمایت کنیم. انتظار طبیعی اینست، رهبران و پیشروان جنبش کارگری، جنبش معلمان و پرستاران و رانندگان، دانشجویان، زنان و همه بخشهای مختلف جنبشهای اعتراضی رادیکال و فعالین و سمپاتهای نیروهای چپ و کمونیست و آزادیخواه مبتکرانه حمایت وسیع و موثر از فراخوان و تجمع بازنشستگان را سازمان دهند. میتوان کاری کرد، تحرک و اجتماع مبارزاتی بزرگ به صحنه کشیده شود. این پدیده میتواند نقطه عطف مهمی در جنبش اعتراض توده ای علیه وضع موجود، برای تامین معیشت و سلامت و تامین واکسن همگانی و به عقب نشینی وادار کردن حاکمان سرمایه و مسببان این وضعیت ناهنجار باشد.
***