مقالات

به استقبال اول مه

 

روزجهانی کارگر امسال در کردستان مثل بقیه نقاط دیگر می تواند رنگ وبوی تحولات سال گذشته ویا در واقع ادامه وجمعبندی یک سال تلاش ومبارزه طبقه کارگر علیه رژیم اسلامی باشد . سنت و یادآوری این روز جهانی برای ما ، علاوه بر پای فشردن دوباره براهمیت اتحاد طبقاتی کارگران در عین حال روز تازه کردن عهد وپیمان طبقه کارگر برای ادامه مبارزه در مقابل استثمار و تمام فلاکت و بدبختی هایی است که حاکمیت نظام سرمایه داری بر تمام جامعه تحمیل کرده است . وبرای طبقه کارگر بعلاوه روز پای فشردن به تحقق خواستهای اعلام شده امان باشد .

در کردستان به یمن حضور طبقه کارگر و جنب وجوش و تحرکات مبارزات دهه های اخیر ، روز جهانی کارگر به روزی آشنا برای جامعه کردستان تبدیل شده است . تاریخ نه چندان طولانی روزکارگر در کردستان ، به غیر از روز همبستگی طبقاتی کارگران و روز برپا کردن مجدد حق خواهی طبقه کارگر ، همچنین یادآور سرکوبگری جمهوری اسلامی در مقابل بدیهی ترین خواست کارگران یعنی برپایی مراسم ‌جشن روز کارگر است ، که در سطح جهانی به رسمیت شناخته شده و کارگران آن را گرامی می دارند . اعدام جمال چراغ ویسی ، سخنران مراسم روز کارگر درسال ۶۸ بوسیله رژیم جنایتکار اسلامی خود گویای این واقعیت است که طبقه کارگر وفعالین آن در کردستان با چه رژیم وحشی و جنایتکاری طرف هستند که سخنرانی کارگر در مورد بدیهی ترین خواست طبقاتی را تاب نیاورده و آن را با اعدام جواب داده است .

بدون شک اعدام جمال چراغ ویسی و کشتار دهها هزار انسان دیگر ، همراه شلاق و ‌شکنجه و به قهقراه بردن زندگی میلیونها انسان زحمتکش ، حساب تسویه نشده و هنوز بازی است بین جامعه ایران و رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی . سرنگونی این رژیم هار توسط طبقه کارگر ومردم زحمتکش می تواند قدم اول در بازگرداندن اختیار و ‌کرامت به مردم جان به لب رسیده و آوردن امید به دنیایی بهتر و شایسته انسان برای کل جامعه باشد .

اما تاریخ اول مه در کردستان تنها داستان سرکوبگری جمهوری اسلامی نیست . طبقه کارگر در کردستان بخصوص بعد از انقلاب سال ۵۷ و حضور اجتماعی در مراکز کارگری و تولید در دهه های اخیر ، در عرصه مبارزه طبقاتی خود نمایی کرده و برای تحق خواستهای خود در میدان رویارویی طبقاتی عرض اندام کرده است . جنبش وگرایش سوسیالیستی در کردستان بر پایه همین حضور اجتماعی طبقه کارگر درکردستان توانسته است به یکی از جریانات اجتماعی تبدیل شود که حضور ونقش آن را کسی نمی تواند نادیده بگیرد . اول مه روزجهانی کارگر و گرامی داشت این روز ، یکی از همین عرصه های مبارزه وکشمکش بین کارگران کردستان و رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی است که در گذشته بنا به تعادل قوای موجود در سطح سراسری و کردستان در دستور کارگران و فعالین کارگری قرا گرفته است . سال‌های دهه ۶۰ علیرغم دوران قدر قدرتی جمهوری اسلامی و کشتار مخالفین ، مملو است از تجارب برگزاری باشکوه روزجهانی کارگر در کردستان وبخصوص در شهر سنندج ، که طی آن کارگران با برگزاری مراسم وتجمعات وسیع در سطح شهر ویا تجمع در محیط کار و میان خانواده های کارگری ، همبستگی طبقاتی و خواستهای برحق خود را به گوش همگان رسانده اند .

اکنون دیگر کارگران وفعالین کارگری در کردستان از زیر وبم ‌و شگرد برخورد به چگونگی برگزاری و شرکت در گرامی داشت این روز طبقاتی دارای تجربیات زیادی هستند . باتوجه تناسب قوای هرسال ، پیشاپیش به استقبال اول مه می روند . امسال هم یکماه مانده به اول مه وقت آن است که تمامی آن تجارب دوباره به کار گرفته شود وبه استقبال روزجهانی کارگر رفت . سالی که گذشت سال رویارویی و تعرض جنبش آزادیخواهی علیه رژیم جمهوری اسلامی در ابعاد توده ای بود . سالی که در آن جنبش سوسیالیستی طبقه کارگر پرچمدار مبارزه برای رهایی جامعه از نکبت حکومت اسلامی بود . سالی که پرچم حاکمیت شورایی ، سر سختی در مبارزه وجسارت علیه جمهوری اسلامی ، توهم زدایی از آن و افق آزادی و برابری همه جا در مبارزه واعتراض مردم زحمتکش خود نمایی می کرد . از طرف دیگر رژیم اسلامی گیر افتاده در تناقضات عدیده خود ، در مقابل تعرض جامعه قدرت سرکوب گذشته را از دست داده و در واقع از برآمد توده ای در جامعه می در هراس است .

حاصل شرایط کنونی برای برگزاری اول مه امسال در کردستان هم می تواند برگزاری باشکوه و وسیع روز کارگر در کردستان باشد . این انتظار که اول ماه مه امسال می توان شاهد برگزاری با شکوه تر اول مه نسبت به سال‌های قبل باشد ، با توجه به وضعیت جامعه توقعی غیر واقعی نیست . در بین رهبران وسازماندهندگان اول مه در کردستان ارتباط و گفتگو برای برگزاری اول مه و تدارک ملزومات آن سنتی جا افتاده است . امسال باید کوشید با بررسی اوضاع به استقبال اول مه دیگری رفت ۰ آوردن مراسمهای کوچک در بیرون شهر ها (کهسال‌های قبل به سبب سرکوبگری جمهوری اسلامی به کارگران تحمیل شده بود ) به داخل شهرها ، به سالنها و محلات کارگری دستاوردی مهم وجواب درخوری به شرایط حاضر خواهد بود ۰

طبق عادت همیشگی جمهوری اسلامی ممکن است در روزهای قبل از اول مه دست به دستگیری‌های کوری بزند . باید برای مقابله با آن و تضمین ادامه تدارک اول مه در این صورت هم آمادگی داشت و تدابیر لازم را در نظر گرفت و نقشه رژیم را خنثی کرد . قطعا رهبران محلی و فعالین کارگری در این مورد دارای تجربه ‌و صاحب نظر تر هستند . بعلاوه رژیم ومزدورانش از خیمه شب بازی مراسم دولتی به اسم روز کارگر غافل نخواهند بود ۰ اینهم یکی از ابزارها و موانع برگزاری مراسمهای مستقل در همه جا بوده است که گاها توهمات و حتی در بین کارگران باعث تفرقه شده است . پس از این همه سال امروز دیگر حتی فکر کردن به شرکت در این مراسمهای ضد کارگری باید دور انداخته شود و این خیمه شب بازی تماما به امامان جمعه و فرماندهان سپاه وبسیج و مزدوران محلی جمهوری اسلامی سپرده شود .
قطعا قطعنامه های معمول هر ساله دراین تجمعات تصویب می شوند . این قطعنامه ها علاوه بر تاکید بر همسرنوشتی و اتحاد جهانی کارگران باید چکیده وجمعبندی خواست‌ها ومطالبات فریاد زده شده یک سال گذشته طبقه کارگر را در بر داشته باشد وکارگران را به اتحاد وهمبستگی محکمتر برای تحقق آنها فراخواند . اعتراض به تصویب دستمزد چندبارزیر خط فقر و اعلام آمادگی برای رویارویی با آن وهمچنین خواست آزادی زندانیان سیاسی و همسرنوشتی هایمان لازم است جای برجسته ای از دادخواست ماعلیه رژیم سرمایه داران داشته باشد .

زنده باد اول مه روزجهانی کارگر
زنده باد آزادی ، برابری ، حکومت کارگری

همایون گدازگر
۳۱ مارس ۲۰۲۱