ما کمونیستها همیشه گفته ایم چیزی که جمهوری اسلامی چهار دهه است تحت نام انتخابات با آن جامعه را به انقیاد کشانده است ، چیزی جز یک مضحکه و فریبکاری شیادانه بیش نیست . علاوه بر فیلتر کردن نامزدها و در واقع آزاد نبودن این خیمه شب بازی که حتی با نرمهای جا افتاده انتخابات در دیگر جوامعبورژوایی هم هیچ قرابتی ندارد ، مسئله اصلی این است که سرف برپایی جمهوری اسلامی بر روی سرجامعه ، با خواست وامیال و توقع میلیونها نفر انسان در تناقض وتضاد است . این واقعیت را لحظه به لحظه زندگی مشقت بار تحت حاکمیت این رژیم سرکوبگر بما می گوید . ۴۰ سال است این مضحکه بوسیله جمهوری اسلامی تکرار می شود ولی جامعه پس از هر “انتخابی “ بیشتر در مشقت و بد بختی فرو‌می رود . بهمین دلیل ساده امروز جامعه ایران و بخصوص کارگران ومردم زحمتکش بدرست تشخیص داده اند که انتخاب اصلی برداشتن مانع اصلی یعنی خود جمهوری اسلامی است .
در حال حاضر ماشین حاکمیت جمهوری اسلامی از هر زمان دیگری ناکارامدتر و از نظر مردم بی اعتبارتراست . گرچه جمهوری اسلامی در انتخابات گذ شته هم با هزارتقلب و نیرنگ توانسته است از این مضحکه عبور کند ، اما انتخابات پیش رو برای رژیم به مصاف وکابوسی جدی تبدیل شده است . هیچ زمانی جمهوری اسلامی با همه جناح‌ها و شخصیت های به اصطلاح اپوزیسیون مجاز او ، به اندازه امروز مورد تنفر مردم بجان آمده نبوده است ۰ آن بخش از مردم جامعه که زندگی خود را سال‌های متمادی با توهم به بهبود واصلاح رژیم و گشوده شدن دریچه ای بر رفاه و امنیت خود تباه کردند ، امروز در یافته اند برای باز شدن هر دریچه امیدی ، ابتدا جمهوری اسلامی باید گورش را گم کند ۰
رهبری جمهوری اسلامی در برابر کابوس سرنگونی در تشتت وتفرقه بی سابقه بسر می برد . اختلاس وفساد در بالاترین سطح ، افلاس اقتصادی که نتیجه آن فقر وفلاکت و دهن کجی به کرامت دهها میلیون انسان است ، اعتباری برای رژیم اسلامی باقی نگذاشته است . سرنگونی رژیم دیگر رازمگو و عبارتی ممنوعه خاص اپوزیسیون نیست . حتی صفی از معماران اولیه جمهوری اسلامی ، علنا در میدیای داخلی و خارجی در مورد چگونگی بوقوع پیوستن آن بحث می کنند وتحلیل ارائە می دهند .
در چنین شرایطی انتخابات پیش رو بقول خودشان حکم یک رفراندوم را برایشان دارد . اما مردم تحت حاکمیت جمهوری اسلامی در این سالها و بخصوص در دیماه ۹۷ و آبان ۹۸ حکم رفراندوم خود را اعلام کردند . کارگران ، معلم و بازنشسته و کارگر شهرداری و کارگر بیکار به تعداد روز های سال مشغول تکرار وادامه آبان و اعلام عدم مشروعیت جمهوری اسلامی هستند . به همین دلیل ترس رژیم اسلامی از مضحکه خرداد ۱۴۰۰ بی پایه نیست .
مضحکه انتخابات رژیم اسلامی در کردستان در طول عمر جمهوری اسلامی منزوی ومترود بوده است . با وجود خیل مزدوران محلی مسلح و روشنفکران وفادار به جمهوری اسلامی که جانانه در رکاب سرکوبگران به تبلیغ وترویج وتشویق می پردازند ، اما در کردستان هیچوقت تنور این مضحکه گرم نشد . حتی دوره هایی که احزاب ناسیونالیسم اپوزیسیون جمهوری اسلامی هم مردم را به شرکت ترغیب کردند ، اقلیتی که در این نمایش ها حضور داشتند اساسا خیل جیره خوران خود رژیم یا متوهمین ناآگاه ازسرنوشت خود و جامعه بودند .
اما این دوره بخصوص باید این مضحکه در کردستان به تمامی شکست بخورد . نباید هیچ کاندید و دارودسته تبلیغات انتخاباتی آنها به آسانی فرصت خیمه شب بازی در کردستان را داشته باشند . این کاندیداهای بی آبرو اگر کتک کاری بشوند حق خودشان را گرفته اند . پوستر وبنر و اوراق تبلیغی اشان باید روی هیچ دیواری بر جای نماند . شرکت بهرشیوه ای در این مضحکه کمک مستقیم به ماندگاری رژیم و ودر واقع ایستادن در مقابل سیل خروشان تنفر و اعتراض جامعه ایران علیه جمهوری اسلامی است . پشتیبانی است از بگیر وبند وزندانی کردن فعالین توسط رژیم و بازگذاشتن دست رژیم در کشتن کولبر و بی نان و آب کردن دستفرش به کنار خیابان‌ها رانده شده . کسانیکه هنوز گول تبلیغات دروغین کاندیداها را در باره رسیدگی به وضع ویران زند گی ومعیشت مردم می خورند ، اگر نان خور جمهوری اسلامی نباشند ، پخمه هایی هستند که قول و قرارهای توخالی روحانی شیاد را از یاد برده اند .
دو هفته قبل عده ای تحت نام “ اهل سنت “ در نامه ای علیه بدقولی های روحانی در باب قول و قرارهایش درمورد کردستان از او شکایت کردند . انگار جمهوری اسلامی فقط از زبان این مسئول جنایتکارش دروغ وفریبکاری تحویل مردم داده است . از نظر نامه اهل سنت ، اصلا مشکل جمهوری اسلامی نیست ، بلکه بد قولی امثال روحانی است !
باید هوشیار بود . نوشتن چنین “ شکایت نامه” هایی در این مقطع که افرادی از قبیل نمایندگان سابق مجلس که خود سر در آخور رژیم دارند و مبتکر و جلو دار آن هستند ، برای گرم کردن تنور بی رونق انتخابات است . می خواهند به مردم بگویند بشرطی در انتخابات شرکت می کنیم که رئیس جمهور آینده در حق کردها دیگر بدقولی نکند . وبه این ترتیب تلاش دارند جمعی را به پای این مضحکه بکشانند . اکنون دیگر برای عموم جامعه روشن شده است که هر قول وقراری از طرف هر کاندیدای انتخابات یک دروغ تکراری و یک سیاست عوامفریبانه است که ۴۰ سال است تحویل مردم داده می شود . تا رژیم جمهوری اسلامی بر پاست قانون و حقوق شهروندی و طرح ۱۰ ماده ای و قول قرارهای از این قبیل کشک است . قانون اساسی در جمهوری اسلامی نه در کتاب و منشور حق شهروندی و طرح ولایحه وغیره ، بلکه در خیابان و محل کار وزندگی علیه مردم کارگر و زحمتکش نوشته و جاری می شود . قانون اساسی جمهوری اسلامی ، سرکوب خفقان و زندان مخالفین ، به شلاق بستن کارگران و تیر زدن به کولبر و رواج بی حقوقی و کشتار زنان و گرسنه نگهداشتن جامعه است . اینها قانونهایی هستند که بیش از چهل سال است توسط رژیم اسلامی روزانه عملی می شوند . برای گشودن دروازه امیدی به یک زندگی انسانی ، قبل از هرچیز باید جمهوری اسلامی را سرنگون کرد . و این حکم را جامعه ایران مدتهاست اعلام کرده است .
انتخابات بی انتخابات
انتخاب ما سرنگونی جمهوری اسلامی است
همایون گدازگر
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۰