شیشه عمر حکومت در دست شماست،
جامعه به جنبش بالنده کارگری چشم دوخته است!
رفقای کارگر، رهبران عملی مبارزات کارگری!
نشست دفتر سیاسی حزب کمونیست کارگری- حکمتیست به مبارزات شکوهمند و حق طلبانه و امیدبخش شما درود میفرستد. حضور اجتماعی و قدرتمند طبقه ما در صحنه سیاست مایه مباهات و امید هر انسان شریف و آزادیخواه است. سال گذشته در منگنه فقر و گرانی و محدودیت های تحمیلی کرونا، حدود دو هزار اعتصاب و اعتراض داشتیم که اعتصاب طولانی و مبارزات ثابت قدم کارگران هفت تپه، اعتصاب و اعتراضات میلیتانت در هپکو و آذرآب اراک، اجتماعات و اعتصابات گسترده کارگران نفت و گاز و پتروشیمی ها، اعتراضات کارگران معادن کرمان، اعتراضات مستمر بازنشستگان، اجتماعات معلمان، اعتراضات پرستاران که براستی مایه افتخار طبقه ما هستند و اجتماعات کارگران شهرداری در شهرهای مختلف، تنها گوشه ای از دریای اعتراض طبقه کارگر به وضع موجود است.
این یک جنبش عظیم طبقاتی است که مستقل از اینکه برای کدام خواست فوری و بلافصل بمیدان آمده است؛ علیه فقر و فلاکت، بیکاری و بیماری و ناامنی شغلی اعتراض دارد. علیه سیاست تشدید فقر و بردگی شرکتهای پیمانی و سرمایه داران در بخش خصوصی و دولتی و مالی و بانکی، به مشقاتی که نظام سرمایه داری برای کارگران ایجاد کرده است، اعتراض دارد و برای تغییر این اوضاع مبارزه می کند.
مهمترین پیشروی جنبش طبقه ما اینست که بعنوان زنده ترین، بالنده ترین و پر سر و صداترین جنبش اجتماعی و طبقاتی در صحنه سیاست ایران حضور داریم. امروز بورژوازی از حکومتی و اپوزیسیونی تا رسانه ها و دولتهای غربی، بر حضور یک حرکت اجتماعی گسترده در ایران که علیه تبعیض و نابرابری است، نه فقط صحه میگذارند بلکه جبونانه برای متوقف کردن و به شکست کشاندن آن تلاش می کنند. امروز جنبشهای رفع تبعیض و حرکتهای آزادیخواهانه و پیشرو، اساساً از سیاستها و افق رهائیبخش سوسیالیستی کارگران تاثیر می پذیرند. کارگران هفت تپه از جمله نقشی تعیین کننده در جلو راندن سیاست کارگری و بسط قلمروهای کشمکش طبقاتی داشته اند. اینروزها اعتراضات و اجتماعات کارگری در نفت و گاز، کارگران برق و صنایع مختلف کشور، با خواستهای محوری افزایش دستمزدها، نفی قراردادهای موقت و پیمانی و شرکتی، نفی خصوصی سازی و نفی واگذاری اموال کارگران به بازار بورس، به صدای قدرتمندی میان بخشهای مختلف طبقه کارگر بدل شده است. امروز کارگران همه جا خواهان تامین لوازم زندگی و معیشت مکفی، تامین سلامت و درمان، واکسیناسیون همگانی و رایگان هستند.
وضعیت ویژه امروز در هفت تپه بعد از خلع ید، یعنی نپرداختن دستمزدها در سال نو و بستن آب به روی مزارع هفت تپه مهم است و فردا هرجا میتواند تکرار شود. این سیاست انتقامجویانه بورژوازی ورشکسته از ضربه ای است که از کارگران هفت تپه خورده اند. این یک نمونه تیپیک پاسخ بورژوازی به جامعه ای است که کنترل آن بدرجه ای از دستش خارج شود. کارگران هفت تپه ناچارند مبارزه را با همان درایت و شایستگی و اتحاد ستودنی ادامه دهند و موانع و توطئه های مسیر راهشان را یک به یک درهم شکنند. درعین حال، نحوه اعمال نظارت کارگران در هفت تپه و هر صنعت دیگر بر سیاست و عمل کارفرمایان و دولت، موضوع کشمکش زنده آتی است و دامنه آن را میزان اتحاد و تداوم مبارزات ما تعیین می کند. برای کارگران هفت تپه حیاتی است که ایندوره انتقالی را مدبرانه و هشیارانه مدیریت و رهبری کنند.
رفقای کارگر! کارگران کمونیست!
اعتراضات امروز ما در جبهه های واقعی بر اساس واقعیت وجودی جنبش ما و درجه آمادگی و اتحاد و سازمانیافتگی مان در هر رشته پیش میرود. اما همین تحرک و جنبش واقعی خود عنصر تغییر تناسب قوا و ایجاد شرایط مساعدتر است. ما هرجا براساس توان واقعی حرکت می کنیم و برای ارتقای آن میکوشیم. جنبش طبقه ما فاکتور بسیار مهم و تعیین کننده ای در شکل دادن به سیاست در ایران است اما فاکتورهای دیگر نیز بر شرایط مبارزه ما تاثیر میگذارند. بحران جمهوری اسلامی و ناتوانی اش در پاسخ به نیازهای بدیهی کارگران و مردم زحمتکش، شرایط انفجاری و نارضایتی عمیق در جامعه و میان کارگران که ادامه خیزشهای توده ای طبقه ما در دیماه نود و شش و آبان نود و هفت است، وضعیتی را ایجاد کرده است که امکان تلاقی تند و حاد شدن بحران سیاسی را بسیار بالا برده است.
کارگران میتوانند و باید هرجا و در صنایع مهم ایران ابتکار عمل سیاسی را بدست گیرند. نباید اجازه دهیم که بورژوازی یکبار دیگر ابتکار اوضاع را بدست بگیرد و به مسیر مورد نظر خود هدایت کند. با اتکا به شبکه محافل کارگری و سنت مبارزاتی شورائی و عمل مستقیم کارگری، با اتکا به تحزب کمونیستی، رهبری مبارزات کارگری و توده ای را در دست گیریم و در نبرد سرنوشت ساز جاری نقش مان را ایفا کنیم. جامعه هم اکنون به طبقه کارگر چشم دوخته است، همه میدانند که شیشه عمر این حکومت در دست شماست. این اوضاع نیازمند سازماندهی و رهبری موثر است. سازمانهای شورائی طبقه کارگر، تحزب کمونیستی، پرچم و راه حل سوسیالیستی طبقه کارگر برای آزادی جامعه، تنها راه نجات جامعه ایران و تنها تضمین پیشروی و پیروزی برای طبقه ما در کشمکش جاری است.
در این نبرد دورانساز، حزب کمونیست کارگری – حکمتیست در کنار شماست و برای یک پیروزی کارگری و سوسیالیستی تلاش می کند.
١١ خرداد ١٤٠٠ – ١ جون ٢٠٢١
