معاملات پشت پرده ناتو با طالبان، لاس زدن دولتهای ایران و چین با تروریست ها تلاش برای باز کردن راه کسب مجدد قدرت طالبان است. باید منتظر بود که یک صندلی هم در کنار متحدانشان در سازمان ملل اشغال نمایند.
در هفته گذشته طالبان، نظر محمد خاشه کمدین مشهور قندهاری را بشکل فجیعی به قتل رساندند و جنازه اش را در بیابان رها کردند. بمب گذاری در مقابل مدارس، در درون سالنهای امتحانات دانشگاهی و مجالس عروسی، روزانه از مردم و کودکان بی گناه قربانی می گیرد. جامعه اففانستان در دو دهه گذشته توانسته است علیرغم همه این جنایات قدمهائی برای کسب حقوق فردی و اجتماعی بردارد. زنان در افغانستان برای هر قدمی که برداشته اند به مبارزه ای همه جانبه تا سرحد مرگ دست زده اند، کشته شده اند، مثله شده اند، گوش و بینی شان را از دست داده اند، به عنوان “هرزه و بدکاره” انگشت نمایشان کرده اند و در ملاءعام لینچ کرده اند. با وجود این توحش جلو رفته اند و توانسته اند سنگرهائی را فتح کنند. اما این دستاوردها با پیشروی طالبان نه تنها مورد تهدید قرار گرفته است، بلکه بطور فیزیکی جان هزاران زنی که در این امر تلاش کرده اند همراه بستگانشان در خطر جدیست. هر قدم پیشروی طالبان تهدیدی جدی برعلیه تمام این پیشروی هاست.
حنبش برابری طلب و آزادیخواهی زنان ایران در چهاردهه گذشته در جدالی بیوقفه با جمهوری اسلامی بوده و حکومت آپارتاید را نشانه رفته است. این جنبش همواره بر ضرورت یک حرکت منطقه ای و جهانی قدرتمند علیه اسلام سیاسی تاکید کرده است. در شرایط امروز انتظار واقعی اینست که جنبش آزادی زن در ایران کنار مبارزه زنان در افغانستان بایستد، صدایشان باشد و این همسرنوشتی را بروز کند. از تهران و بیروت تا بغداد و کابل و آنکارا باید صدایمان را برعلیه ارتجاع اسلام و سرمایه و برای برابری و رفع تبعیض بلند کنیم. امروز بار دیگر این سوال واقعی در مقابل ما قرار گرفته است و باید تمام تلاش خود را برای نشان داده خطر پیشروی طالبان در افعانستان انجام دهیم. امر زنان در افغانستان امر جنبش برابری طلبی دنیا بویژه خاورمیانه است. بدون شک روی کار آمدن طالبان در افعانستان نه تنها جمهوری اسلامی را تقویت خواهد نمود بلکه موقعیت اجتماعی و سیاسی و حقوقی زنان را در اففانستان به عقب نشینی جدی وادار خواهد نمود و خطر پیشروی جریانات اسلامی را بالا می برد.
باید با این امر به مقابله برخواست و اجازه نداد بار دیگر باندهای سیاه اسلامی بر افغانستان چیره شوند. دفاع از جنبش برابری طلبی در افغانستان به معنای واقعی مبارزه علیه جمهوری اسلامی است که این روزها زیر ضرب مبارزات مردم در ایران قرار دارد. به حکومت تمام این جانیان و دست درازی آنها بر جان و مال مردم باید خاتمه داد. باید جنبش برابری طلب درخاورمیانه، بويژه در ایران و عراق، لبنان به همبستگی و یک حرکت جهانی در مقابل گسترش حاکمیت تروریسم در افغانستان و منطقه دامن بزند و با ایجاد همبستگی به یک مقابله بین المللی برعلیه اسلامی سیاسی دامن بزند. *